خدیجه پاکضمیر همسر محمد حبیبی از تغییر قرار بازداشت موقت این فعال صنفی معلمان خبر داد. او ابراز امیدواری کرده تا «محدویتهای کرونایی حاکم بر اوین برای ملاقات برداشته شود.»
از روز ده اردیبهشت ۱۴۰۱ که دهها معلم و فعال صنفی در سراسر کشور بازداشت شدند، آقایان رسول بداقی، جعفرابراهیمی و محمد حبیبی که در تهران بازداشت شدند، تا این لحظه همچنان با تمدید قرار بازداشت موقت بیش از چهارماه است که در زندان اوین بسر میبرند.
خدیجه پاکضمیر در گفتگوی کوتاهی که با سایت دیدهبان ایران داشته با بیان اینکه قرار بازداشت موقت آقای محمد حبیبی تغییر کرده و در آینده نزدیک دادگاه همسرش برگزار خواهد شد، افزود: «محمد حبیبی (همسرم) هم اکنون در بند عمومی شماره ۴ زندان اوین حضور دارد. از تاریخ دهم شهریورماه وضعیت بازداشت موقت آقای حبیبی تغییر کرده است. من پس از مراجعه به بازپرسی شعبه دوم دادسرای شهید مقدسی مطلع شدم، وضعیت ایشان از حالت بازداشت موقت به قرار جلب به دادرسی که همان صدور کیفرخواست است، تغییر کرده است.»
به گفته خانم پاک ضمیر، قرار است برای آقای حبیبی کیفرخواست صادر شود و پرونده ایشان در دادگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. او در خصوص وضعیت فعلی این فعال صنفی معلمان اضافه کرد: «از زمان انتقال همسرم به بند عمومی، او مثل همانند سایر زندانیان، روال عادی ملاقات در اوین را دارند و میتوانند با خانواده هم تماس داشته باشد. هفتهای یکبار نیز امکان ملاقات با ایشان فراهم است. البته مسؤولان زندان بیان کردهاند که این ملاقاتها به دلیل شیوع بیماری کرونا باید به صورت کابینی انجام شود. البته من درخواست دارم به دلیل وضعیت بهتری که به لحاظ شیوع بیماری در جامعه شکل گرفته و بسیاری از فعالیتها به حالت عادی نیز بازگشته است، امکان ملاقات حضوری هفتگی با ایشان فراهم شود.»
این فعال صنفی معلمان درباره همسرش اضافه کرد: «زمانی که آقای حبیبی در بند ۲۰۹ بود هم، امکان ملاقات با او فراهم شد. تنها در یک دوره چند هفتهای که در بند ۲۴۰ حضور داشت، ملاقاتها انجام نشد و تنها یک فرصت محدود ۲۰ دقیقهای برای دیدار آقای حبیبی به ما دادند.»
بازداشت فعالان صنفی کارگران و معلمان در پی فراخوان برگزاری تجمعات اعتراضی سراسری از سوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در روزهای ۱۱ و ۲۲ اردیبهشتماه صورت گرفت. ماموران امنیتی با تصور اقدام پیشگیرانه برای بازداشت برخی از آنها یک روز قبل از برگزاری تجمعات اقدام کردند تا با ایجاد ترس از بازداشت، از برگزاری تجمع توسط معلمان جلوگیری کنند. اما این سناریوی نخنما، نه تنها باعث لغو تجمع نشد، بلکه معلمان بیشتری را در شهرهای مختلف به خیابان کشاند تا مطالبات خود را بلندتر فریاد بزنند.
وزارت اطلاعات دولت سیزدهم در پی بازداشت این گروه از فعالان صنفی مدعی شد آنها با سسیل کوهلر، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ نیروی کار فرانسه و همسرش ژاک پاریس که با ویزای گردشگری به ایران وارد شده و در بازداشت این ارگان امنیتی هستند، در ارتباط بوده و در تلاش برای براندازی نظام با یکدیگر همکاری کردهاند.
مهرماه سال ۱۴۰۰ در آستانه «روز جهانی معلم»، خبر صدور حکم اخراج مجدد «محمد حبیبی»، سخنگوی «کانون صنفی معلمان تهران» از آموزش و پرورش کام معلمان و فعال صنفی آنها را تلخ کرد. محمد حبیبی برای دریافت حکم اخراج خود به اداره آموزش و پرورش محل خدمت خود مراجعه کرد؛ اما مقامات مسئول از تحویل این حکم به او خودداری کردند. چرا که او قصد داشت با در دست داشتن حکم، شکایت خود را در دیوان عالی کشور مطرح کند.
اردیبهشت ۱۳۹۹، هیات تخلفات وزارت آموزش و پرورش و در زمانی که این فعال صنفی دوران حبس خود را میگذراند، حکم بازخرید و اخراج را صادر کرده بود. ولی این حکم با شکایت به دیوان عدالت اداری و بنا بر حکم دیوان، حکم اخراج و بازخرید به صورت موقت متوقف شده بود. روز سیزدهم مهر ۱۴۰۰ با حکم جدید هیات تجدیدنظر، این معلم و فعال صنفی برای بار دوم از آموزش و پرورش اخراج و امکان حضور حبیبی در فضای آموزشی از او گرفته شد .
محمد حبیبی کیست؟
«محمد حبیبی خوزانی»، نویسنده و عضو کانون صنفی معلمان ایران، یکی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان «اوین» است. او دوازدهم آذر ۱۳۵۸ در شهر قم متولد شده و فارغالتحصیل کارشناسی دبیری مکانیک با گرایش ساخت و تولید از «دانشگاه شهید رجایی» تهران در سال ۱۳۸۲ است و کارشناسی ارشد خود را هم در رشته علوم سیاسی از «دانشگاه تهران» دریافت کرده است. سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران در دوران دانشجویی، عضو «انجمن اسلامی دانشگاه شهید رجایی» بود و دو دوره به عنوان عضو شورای مرکزی این تشکل دانشجویی فعالیت کرد.
او در سال ۱۳۸۴ با «خدیجه پاک ضمیر» ازدواج کرد. همسرش هم معلم است و مدرک کارشناسی ارشد در رشته فیزیک دارد.خانم پاک ضمیر علاوه بر شغل آموزگاری، با روزنامههای سراسری نیز در زمینههای آموزشی همکاری میکند.
او از مهر ۱۳۸۲ در شهرستانهای دیلمِ استان بوشهر، نجفآباد اصفهان، گچساران و در نهایت از سال ۱۳۹۰ در شهرستان شهریار مشغول به کار بوده است. سال ۱۳۹۲ با انتقال محل خدمت محمد حبیبی به آموزش و پرورش تهران، فعالیت جدی خود را در امور صنفی معلمان ایران آغاز کرد.
آقای حبیبی، کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی خود را از دانشگاه تهران گرفته است. پایاننامه او با موضوع «گفتمان مشروطه اسلامی» در قالب کتابی به همین نام، در سال ۱۳۸۸ توسط «انتشارات گام نو» منتشر شد.
حبیبی در سال ۱۳۹۵با رای اعضای کانون صنفی معلمان تهران، به عضویت هیات مدیره این تشکل درآمد. اما نخستین بار آنچه در مورد محمد حبیبی خبرساز شد، دستگیری او توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بود. اولین بار، روز ۱۲ اسفند۱۳۹۶، در محل کارش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
دوازدهم اسفند ۱۳۹۶، دانشآموزان هنرستان کامپیوتر شهریار با صحنه عجیبی مواجه شدند. ماموران لباس شخصی، معلم آنها را در حالی که با اسپری فلفل و ضرب و شتم او را مجروح کرده و کلتی که روی سرش نشانه گرفته بودند، سوار بر یک ماشین شخصی کرده و با خود بردند. بازداشت او در حالی رخ داد که سایر معلمان حاضر در هنرستان مداخله نکردند. این عضو فعال کانون صنفی معلمان، در مقابل چشم دانشآموزان و همکارانش با خشونت و ضرب و شتم بازداشت شد. او ۴۴ روز را در بازداشت سپری کرد. سرانجام در ۲۶ فروردین ۱۳۹۷، پس از تودیع وثیقه ۲۵۰میلیون تومانی، تا زمان برگزاری دادگاه آزادش کردند.
بازداشت دوم او در بیستم اردیبهشت ۱۳۹۶ رخ داد. به دنبال فراخوان «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» در اعتراض به وضعیت معیشتی و کالاییسازی آموزش و پرورش، عدهای از فرهنگیان مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. حبیبی در این تجمع، همراه با تعداد دیگری از معلمان معترض، با ضرب و شتم نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
اول مرداد ۱۳۹۷، قاضی «احمدزاده»، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ابتدا او را به ۱۰ سال و نیم حبس محکوم کرد. ولی با توجه به ماده ۱۳۴ «قانون مجازات اسلامی»، در نهایت به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به هفت سال و نیم حبس، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۸ ماه حبس، به اتهام «اخلال در نظم» به ۱۸ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و همچنین دو سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب، گروهها و دستههای سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور به عنوان مجازات تکمیلی محکوم شد.
آقای حبیبی نزدیک یک سال از ایام حبس خود را در سالن سه بند چهار زندان اوین و بقیه این مدت را در زندان تهران بزرگ سپری کرد. سایت اطلس زندانهای ایران روز ۲۰ آبان ۱۳۹۹ خبر آزادی حبیبی را منتشر کرد. آزادی این زندانی سیاسی پس از تحمل دو سال و نیم از دوره محکومیت هفت سال و نیم او رخ داد. او هم اکنون در بند عمومی شماره ۴ زندان اوین در چهارمین ماه بازداشت موقت قرار دارد.
ثبت نظر