به دنبال جان باختن مهسا امینی پس از بازداشت توسط گشت ارشاد و شروع اعتراضات سراسری و سرکوب وحشیانه معترضان، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت بیانیهای صادر کرد. این شورا در بیانیه خود ضمن تاکید بر همصدایی با مردم ایران، هشدار داد: «در صورتی که به بازداشتها، به کشتار مردم و سرکوبگریها و اذیت و آزار زنان بخاطر حجاب پایان داده نشود، سرکوب مردم پایان نیابد، ساکت نخواهیم ماند. همصدا با همه مردم ما نیز دست به اعتراض خواهیم زد و کار را تعطیل خواهیم کرد.» متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:
«ما کارگران پروژه ای نفت همصدا با همه مردم در ایران بار دیگر خشم و نفرت خود را نسبت به قتل مهسا امینی این دختر جوان به دست گشت ارشاد اعلام کرده و از مبارزات مردمی علیه خشونت سازمانیافته و هر روزه علیه زنان و علیه فقر و بیتامینی و جهنم حاکم بر جامعه حمایت و پشتیبانی میکنیم.
مهسا و مهساها، دختران ما و اعضای خانواده ما هستند. تا کی خشونت علیه زن و یکه تازی گشت ارشاد در خیابانها به بهانه حجاب؟ تا کی گرسنگی و بیتامینی؟ دیگر بس است. اعتراض حق مسلم ما کارگران و ما همه مردم است و به ستم و ظلم و بساط سرکوبگرانهای که بیش از چهل سال است بر ما روا میشود اعتراض داریم. ما دیگر حاضر به ادامه تحمل این بردگی و بیحقوقیها نیستیم.
ما کارگران نفت هشدار میدهیم که در صورتی که به بازداشتها، به کشتار مردم و سرکوبگریها و اذیت و آزار زنان بخاطر حجاب پایان داده نشود، سرکوب مردم پایان نیابد، ساکت نخواهیم ماند. همصدا با همه مردم ما نیز دست به اعتراض خواهیم زد و کار را تعطیل خواهیم کرد. پیام ما کارگران و ما مردم را بشنوید. به شما اخطار میدهیم.»
سابقه اعتصاب در شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت روز پانزدهم مرداد ۱۳۹۹ با انتشار بیانیهای سازماندهی اعتصاب در بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی در ایران که از روز شنبه ۱۱ مرداد شکل گرفته بود را بر عهده گرفت. اعتصابی که به سرعت از ۴ استان جنوبی کشور به پالایشگاه اصفهان و نیروگاه حرارتی تبریز هم کشیده شد.
این بزرگترین اعتصاب در شرکتها و مراکز زیرمجموعه وزارت نفت در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی بود که در طی چهل و سه سال اخیر گزارش شده است. بیش از ۱۰ هزار کارگر در شرکتهایی که به اعتصاب پیوسته بودند، مشغول به کار بودند.
کارگران معترض خواستار «تامین امنیت شغلی»، «لغو قراردادهای سفید امضا»، «پرداخت دستمزدهای معوقه و افزایش سطح دستمزد»، «بهبود امکانات خوابگاهی و بهداشتی» و« رد شدن لیست بیمه متناسب با حقوق» شده بودند.
یکسال بعد در دهم تیرماه ۱۴۰۰ هم این شورا در ادامه پیگیری مطالبات همکاران خود، بار دیگر یک اعتصاب سراسری را اعلام کرد. صدای کارگران معترض اعتصابی با گذشت ۹ روز از آغاز کم سابقهترین اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران در سالهای پس از انقلاب ۱۳۵۷، روز چهارشنبه ۹ تیر ۱۴۰۰ بالاخره به گوش «حسن روحانی» رسید. رییس دولت دوازدهم که گویا همچون آن صبح جمعه آبان ۱۳۹۸ تازه از خواب برخاسته و اخبار را شنیده بود، اعلام کرد: «مشکلات این کارگران ارتباطی با بخش نفت ندارد. ولی به هر حال آنان در حوزههای نفتی فعال هستند و باید مشکلشان پیگیری شود.» او با تقلیل مساله به ارتباط کارگر و پیمانکار گفت: «مشکلات این کارگران بین کارگر و پیمانکار است و باید وزارت کار مشکل آنان را پیگیری کند.»
حسن روحانی سعی کرد همچون «بیژن زنگنه» که یک روز زودتر به اعتصاب گسترده کارگران واکنش نشان داده بود، شکافی میان کارگران رسمی و پیمانکاری ایجاد کند. او مشکل عدم افزایش حقوق کارکنان رسمی صنعت نفت را به قانون بودجه ۱۴۰۰ مرتبط دانست. در اعتصاب سال ۱۴۰۰ بیش از ۷۵ مرکز پالایشگاهی، پتروشیمی و نیروگاهی و دهها هزار نفر در ۱۰ استان کشور به اعتصاب کنندگان پیوستند.
۱۲ شهریور ۱۴۰۱ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از حمله نیروهای امنیتی و انتظامی به تجمع پرسنل رسمی وزارت نفت خبر داد. حمله نیروهای امنیتی و انتظامی، به دنبال تلاش گروهی از پرسنل رسمی وزارت نفت برای برگزاری تجمع اعتراضی مقابل وزارتخانه، صبح امروز شنبه دوازدهم شهریورماه رخ داده است. بر اثر این حمله، دهها نفر از همکاران رسمی بازداشت شدند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت با اعلام بازداشت دستکم ۵۶نفر از پرسنل رسمی از انتقال آنها به پایگاه پلیس امنیت و دیگر مکانها خبر داد. کارکنان رسمی نفت خواستار آزادی فوری بازداشت شدگان شده و اعلام کردهاند: «عواقب این حرکات و برخوردهای سرکوبگرانه بطور قطع بر عهده وزارت نفت خواهد بود.
خواسته معترضان چه بود؟
کارکنان رسمی نفت در ماههای گذشته اعتراض خود را نسبت به مشکلات معیشتی و دستمزدهای ناکافی و عدم اجرای قوانین مصوب و ساعات کاری غیرعادلانه و مالیات زیاد و کیفیت پایین خدمات بهداشت و درمان و … علنی کرده بودند. آنها خواهان اجرای کامل ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات کارکنان رسمی وزارت نفت هستند.
شورای همبستگی کارکنان رسمی صنعت نفت روز ۲۰ مردادماه ۱۴۰۱ در یک اطلاعیه یک برنامه اعتراض در محل کار را ترتیب داد. اعتراضی چهار روزه که تا ۲۴ مردادماه ادامه یافت. بر اساس این اطلاعیه چنانچه تا روز ۲۶ مردادماه سال جاری، وزیر نفت یا معاونت توسعه مدیریت او به صورت رسمی از طریق مصاحبه تلویزیونی یا از طریق بخشنامه رسمی تاریخ و نحوه اجرای ماده ده را اعلام نکنند، تجمعات با حضور خانواده کارکنان رسمی ادامه خواهد یافت.
از بیستم مردادماه ۱۴۰۱ جمعی از کارکنان رسمی صنعت نفت و گاز کشور که در واحدهای ستادی و عملیاتی شاغل هستند، یک اعتراض گسترده را آغاز کرده و در مراکز کاری خود با به دست گرفتن دست نوشتههایی نسبت به پاسخگو نبودن مسئولین اعتراض خود را علنی کردند. اعتراض این بخش از کارکنان وزارت نفت به اجرایی نشدن ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت است که از سال ۹۳ تاکنون مسکوت مانده است.
پرسنل رسمی نفت همچنین خواهان «رسیدگی به وضعیت بهداشت و درمان، توجه بیشتر به رفاه کارکنان و خانوادهها، پایان دادن به انتصاب افراد امنیتی، سیاسی و جناحی، معرفی و محاکمه غارتگران صندوق نفت، برداشتن سقف ریالی پاداش بازنشستگی، توجه بیشتر به واحدهای فرسوده و پرداخت مابهالتفاوت حقوق جدول سال ۹۳ و مابهالتفاوت مالیات» شدهاند.
با تداوم سرکوب اعتراضات سراسری که حالا در بیش از ۹۰ شهر ایران در حال انجام است، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، در بیانیه چهارم مهرماه خود هشدار داده است: «در صورتی که به بازداشتها، به کشتار مردم و سرکوبگریها و اذیت و آزار زنان بخاطر حجاب پایان داده نشود، سرکوب مردم پایان نیابد، ساکت نخواهیم ماند. همصدا با همه مردم ما نیز دست به اعتراض خواهیم زد و کار را تعطیل خواهیم کرد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر