close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
اخبار

انتشار منشور دانشگاه شریف: تاکید بر ادامه بدون اختلال فعالیت‌های آموزشی

۱۲ آذر ۱۴۰۱
خواندن در ۳ دقیقه
شورای دانشگاه صنعتی شریف «منشور اجتماعی دانشگاه صنعتی شریف» را تصویب کرد  که در آن بر «ادامه کامل و بدون اختلال فعالیت‌های آموزشی-پژوهشی» این دانشگاه تاکید شده است
شورای دانشگاه صنعتی شریف «منشور اجتماعی دانشگاه صنعتی شریف» را تصویب کرد که در آن بر «ادامه کامل و بدون اختلال فعالیت‌های آموزشی-پژوهشی» این دانشگاه تاکید شده است

شورای دانشگاه صنعتی شریف «منشور اجتماعی دانشگاه صنعتی شریف» را تصویب کرد  که در آن بر «ادامه کامل و بدون اختلال فعالیت‌های آموزشی-پژوهشی» این دانشگاه تاکید شده است. این شورا در حالی این منشور را با تاکید بر بازگشت به روال عادی دانشگاه منتشر می‌کند که اغلب دانشگاه‌های سرتاسر ایران صحنه اعتراض و اعتصاب است.

به گزارش «پرتال خبری دانشگاه شریف» ، شورای این دانشگاه در جلسه مورخ نهم آذر ماه سال ۱۴۰۱ با توجه به وقایع دو ماه اخیر دانشگاه و با هدف ادامه کامل و بدون اختلال فعالیت‌های آموزشی- پژوهشی دانشگاه، چهاراصل کلی را تحت عنوان منشور اجتماعی دانشگاه صنعتی شریف به تصویب رساند.

در اصل اول بر ماموریت اصلی دانشگاه که آموزش و تربیت متخصص است تاکید شده و در اصل دوم، «همبستگی بین اعضای دانشگاه»، «تعامل سازنده» و «تضارب افکار» به عنوان ضرورت «فرهنگ شریفی» و «شریف ماندن» اشاره  شده. در اصل سوم  این  منشور به حق پرسش و مطالبه‌گری دانشجوین اشاره شده و تا کید شده است : « انتقاد و اعتراض دانشجویان با رعایت شئون اخلاقی ، قوانین کشور و مقررات دانشگاه و بدون هراس از ابراز اندیشه، به رسمیت شناخته شود و فضای نقد و اظهارنظر دانشجویان از تفکرات و دیدگاه‌های سیاسی مختلف در چارچوب‌های قانونی فراهم گردد.» همچنین اعلام شده که امکان برگزاری تجمعات توسط دانشجویان باید فراهم گردد. 

در اصل چهارم  به حق آزادی اندیشه به دور از «خشونت‌ورزی کلامی، فیزیکی» و  همچنین به قابل قبول نبودن «هرگونه خشونت‌ورزی کلامی، رفتاری و فیزیکی، توهین و هتاکی، تمسخر، هتک حرمت، و یا تهدید از سوی هر فرد یا گروه دانشگاهی» تاکید شده است. و در ادامه این منشور به ریاست دانشگاه پیشنهاد شده تا برای «بازگشت دانشگاه به روال عادی» مواردی پیگیری و انجام بشود، از جمله «رفع کلیه احکام ممنوع‌الورودی و محرومیت‌ها و تعلیق کلیه احکام انضباطی دانشجویان ناشی از وقایع اخیر تاکنون مشروط به پای‌بندی آنان به منشور اجتماعی دانشگاه و محدودکردن تدابیر انضباطی به مواردی که از این پس، اصول منشور فوق را نقض نمایند؛ همچنین، تلاش مضاعف و استفاده از تمام ظرفیت‌ها برای آزادی دانشجویانی که در حوادث اخیر دانشگاه بازداشت شده‌اند.»

همچنین از رئیس دانشگاه خواسته شده تا حفظ امنیت و حراست دانشگاه  با استفاده  از ساز و کارهای داخلی دانشگاه شریف به خود دانشگاه سپرده شود. و نیروی «حراستی ناآشنا با اقتضائات محیط دانشگاه» به کار گرفته نشود.

در بخش دیگری از همه دانشجویان خواسته شده «با خاتمه‌دادن به کدورت‌ها و خودداری از هرگونه خشونت کلامی یا رفتاری و با تحمل دیدگاه‌های مخالف، به بازگشت آرامش، عقلانیت، دوستی و همکاری که همواره مشخصه فضای دانشجویی این دانشگاه بوده است، کمک نمایند.»

و همچنین شورا از مسئولین امنیتی کشور خواسته تا « اجازه دهند که دانشگاه از طریق سازوکارهای درونی، مسائل را مدیریت نماید تا بدین ترتیب از ایجاد التهاب غیرضروری جلوگیری شده و فضای امید و نشاط برقرار و فعالیت‌های دانشگاه به روال عادی باز گردد.»  انتشار این منشور در حالی که بیش از دو ماه و نیم از آغاز اعتراضات سراسر ایران می‌گذرد و ده‌ها دانشگاه صحنه کنش‌های اعتراضی دانشجویان کشور است که با ارعاب و سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجه شدند، اتفاقی غیر قابل پیش بینی بود. این شورا در ۱۳ مهر ماه گذشته سه روز بعد از فاجعه‌ای که نیروهای امنیتی در مواجه با دانشجویان معترض در دانشگاه شریف رقم زدند، در بیانیه‌ای شدید الحن « اعمال خشونت سبعانه علیه دانشجویان و استادان توسط نیروهای لباس شخصی» را محکوم کرده و خواستار « آزادی بدون قید و شرط تمامی دانشجویان در بند» شده بود. ادبیات این منشور و آن بیانیه بسیار متفاوت است. به خصوص این که این «منشور» مورد استقابل گسترده رسانه‌های وابسته به حکومت جمهوری اسلامی قرار گرفته و اغلب آن را منتشر کردند.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

گزارش

زهرا علیش‌زاده و امیرحسین رحیمی؛ زندانیان گمنام در سیاه‌چاله‌های نظام

۱۲ آذر ۱۴۰۱
مریم دهکردی، رقیه رضائی
خواندن در ۷ دقیقه
زهرا علیش‌زاده و امیرحسین رحیمی؛ زندانیان گمنام در سیاه‌چاله‌های نظام