دو تشکل صنفی کارگران و معلمان ایران، با صدور بیانیههای جداگانهای حمایت خود را از دانشجویان معترض و اعتراضات آنها اعلام کردند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و کانون صنفی معلمان ایران در بیانیههای خود با اشاره به جان باختن بیش از ۵۰۰ معترض و بازداشت بیش از ۱۸ هزار نفر در جریان اعتراضات، از همکاران خود خواستند تا با دانشجویان و دانشآموزان معترض همراه شده و از آنها حمایت کنند.
حمایت سندیکای کارگران شرکت واحد از ۱۶آذر و روز دانشجو
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، در آستانه روز دانشجو، همصدا با دیگر تشکلهای مستقل کارگری و معلمی کشور، اعلام کرد: «از فراخوانهای اعتراضی دانشجویان عزیز و دیگر اقشار تحت ستم حمایت کرده و از همکاران گرامی درخواست مینماییم که در کنار دانشجویان و دانشآموزان قرار گیرند و حامی آنها باشند.»
در این بیانیه آمده است: «نزدیک به سهماه است که نوجوانان و جوانان ما در دانشگاهها، مدارس و در خیابانها و محلات برای برقراری آزادی و برابری، با سر دادن شعار "زن، زندگی، آزادی"، و با به خطر انداختن جان عزیز خود، در حال اعتراض هستند. گزارشها از اقصی نقاط کشور، از بلوچستان، کردستان، گیلان و مازندران تا تهران، آذربایجان، خوزستان و لرستان، حاکی از کشته شدن بیش از ۵۰۰ معترض، زخمی شدن هزاران نفر و بازداشت حدود ۱۸هزار معترض است. در میان جان باختگان این اعتراضات، اسامی و چهرههای بیش از ۶۰ کودک و نوجوان به چشم میخورد. صدها کارگر پیمانی نفت و پتروشیمی در عسلویه، در چند هفته گذشته بهدنبال اعتصاب در حمایت از اعتراضات سراسری مردم، بازداشت و اذیت و آزار شدهاند.»
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، با اعلام اینکه «از زمان به قتل رسیدن ژینا (مهسا امینی) توسط گشت ارشاد، که منجر به اعتراضات سراسری در کشور شد، تا امروز بارها سیاستها و اقدامات سرکوبگرانه حاکمیت را محکوم کرده است.» مینویسد: «این سندیکا پیگیرانه، در حال جلب حمایتهای بینالمللی، توسط تشکلهای جهانی کارگری و نهادهای مربوطه، بوده است. این اقدامات کماکان در حال پیگیری است. در کنگره کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری در ۳۰آبان۱۴۰۱، قطعنامه اضطراری به نمایندگی از ۳۰۰ تشکل سراسری کارگری از ۱۳۰ کشور جهان در دنیا تصویب شد. در این قطعنامه آخرین موج سرکوب حاکمیت و تدوام نقض سیستماتیک حقوق اساسی مردم ایران از جمله حقوق آنها برای آزادی تشکلها، حق تشکلیابی و نقض آزادی بیان محکوم شده است.»
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در پایان، ضمن تاکید بر آزادی همه معترضان بازداشتی و فعالان صنفی و مدنی زندانی، اعتراض و اعتصاب را حق مسلم کارگران، دانشجویان، دانشآموزان و کلیه مردم تحت ستم در کشور دانسته و هرگونه سرکوب و خشونت نسبت به معترضین محکوم و محتوم به شکست نامیده است.
کانون صنفی معلمان: مبارزه دنکیشوتگونه حاکمیت با ظلم ستیزی
کانون صنفی معلمان به مناسبت ۱۶آذر و روز دانشجو با صدور بیانیهای، حمایت خود را از دانشجویان معترض اعلام کرد. این کانون با مرور بر واقعه ۱۶آذر ۱۳۳۲، از آن بهعنوان روز «مقاومت تاریخی» علیه استبداد و استعمار، در تاریخ مبارزاتی دانشجویان ایران یاد کرده و در ادامه با اشاره به وقایع چهل ساله اخیر در روز دانشجو پرداخته و مینویسد: «امسال در شرایطی به بزرگداشت این روز تاریخی رسیدهایم که از آغاز سال تحصیلی، دانشگاه و دانشجو و حتی مدرسه و دانشآموز شاهد حضور گسترده نیروهای امنیتی و شبهنظامی بوده، تهدید، ضربوشتم شدید و سرکوب، اخراج، بازداشت و حتی کشتن دانشجویان و دانشآموزان متعددی را شاهد بوده و هستیم. مدارس و دانشگاهها مراکزی شدند برای نیروهای سرکوبگر نوجوانان، جوانان و مردمی که بیشک در شمار شریفترین وطنپرستان هستند.»
در این بیانیه آمده است: «در چهار دهه اخیر همواره تلاشهای مختلفی صورت گرفت تا این روز به یک مراسم حکومتی با محتوا و جهتگیری متناسب با اهداف سیاسی و ایدئولوژیک تنگنظرانه حکومتی بدل شود. اما تلاشهای بیشتر؛ ناکامی بیشتری را برای همسویی با قدرت حاکم به همراه داشت. چرا که بارزترین ویژگی این روز، ماهیت ضد استبدادی و ضد امپریالیستی آن است.»
این کانون با بیان اینکه رفتارهای متناقض حاکمان در این سالها توان اقناع نسل جوان و حتی بالاتر جامعه را ندارد، به عملکرد حکومت در حوزه اقتصاد که باعث ایجاد شکاف عمیق طبقاتی در جامعه شده پرداخته و مینویسد: «با توسل به برخی از قشریترین احکام فقهی، حصارهای فکری و اجتماعی و سیاسی هرچه شدیدتری را بر جامعه تحمیل میکند تا به جامعه تکصدایی بقبولاند که طرفدار عدالت و دین و علیه نظام سلطه جهانی در حال مبارزه است. بنبستهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی؛ بحرانهای متعدد در حوزه محیط زیست، آب و خاک؛ ناتوانی در حل معضلاتی مانند تورم روز افزونِ مزمن، بیکاری، رکود و در واقع پسرفت اقتصادی دستکم در یک دهه گذشته؛ تماما نشانههایی از شکست نظامی است که، شجاعت و توان نوآوری و جبران خطاهای بنیادی خود را ندارد و تنها با حربه کند شده فشار و سرکوب مداوم، تلاش بیحاصلی را برای ساکت کردن جامعه و دانشگاه عصیانزده به کار میبرد.»
این کانون در ادامه میافزاید: «هرگونه فعالیت سیاسی و صنفی(کارگران، معلمان، دانشجویان و...) در جامعه با برخورد شدید دستگاه سرکوب و بایکوت رسانهای روبهرو میشود. هرچند که این دستگاه تبلیغاتی با افکار دوران جنگ سرد، بزرگترین شکست خورده این مبارزه دنکیشوتگونه است.»
کانون صنفی معلمان ایران در پایان بیانیه خود مینویسد: «جنبش دوباره اوج گرفته دانشجویی در پیوند با جنبش معلمان، کارگران،... و خیزش عمومی اجتماعی، بار دیگر ماهیت ضد استبدادی خود را به رخ کشیده همانند آذر ۱۳۳۲ علیه هرگونه تحجر، انحصار و استبداد رای، طغیان نموده حقوق اولیه انسانی و اجتماعی خود را طلب میکند. با این تفاوت که اینک نه فقط دانشگاهها که مدارس، خیابانها، کوچهها و بامها نیز با صدای تاریخی این سه دانشجوی در خون غلطیده همصدا شدهاند و پس از دههها، بانگ ظلم ستیزی سر دادهاند.
کانون صنفی معلمان ایران به همراه همه کنشگران حقیقت خواه و عدالت طلب، یاد همه جان باختگان راه آزادی و برابری را گرامی میدارد و همصدایی خود را برای رسیدن به یک ایران آزاد، آباد و مستقل اعلام میدارد اگرچه؛ میلاد حاکمیت جهل و تفنگ در دانشگاه جشن گرفته میشود. ولی شانزده آذر، در خیابان آگاهی مقاومت میکند.»
ثبت نظر