عضو ارشد مجمع محققین حوزه علمیه قم: دفاع از خود محاربه نیست

عضو ارشد مجمع محققین حوزه علمیه قم در واکنش به اعدام سریع «محسن شکاری» و احکام محاربه و اعدام  گفت: «اینگونه نیست که وقتی کسی می‌خواهد از حق خود دفاع کند، اسمش را محاربه بگذاریم.»

«محمدعلی ایازی» در گفت‌وگو با خبرنگار «ایلنا» گفت: در مساله مهمی مانند اعدام، احتیاط در خون مطرح است، اینکه یک وکیل مستقلی بتواند دفاع کند و دادگاه به صورت علنی باشد و هیات منصفه‌ای حضور داشته باشند، اگر این اتفاق نیفتد نه تنها اثر مثبتی برای حفظ امنیت بر جای نخواهد گذاشت، که موجب افزایش چرخه خشونت خواهد شد.»

او محاربه را اینگونه تعریف کرد:«محاربه عبارت است از سلاح کشیدن به منظور ترساندن و جنگیدن با خدا و پیامبر. چنانکه در قرآن به صراحت بیان شده و در ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی، محاربه عبارت است از "کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن‌ها، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد." اینگونه نیست که اگر کسی حق اعتراض به وضعیت موجود دارد، ماموران مانع از اعتراض او شوند و وقتی او می‌خواهد از حق خود دفاع کند، اسمش را محاربه بگذاریم. بنابراین به این شکل نیست که هرکسی در خیابان هرکاری را انجام داد اسم آن را محاربه بگذارند.»

او ادامه داد: «محاربه آن جایی است که حرب اتفاق بیافتد. یعنی جنگی اتفاق می‌افتد و کسی عمل مسلحانه‌ای را انجام می‌دهد، نه آنکه فقط کسی معترض باشد یا حتی مثلا گاهی زد و خوردی انجام دهد.»

این عضو مجمع محققین حوزه علمیه قم گفت: «مساله‌ای که وجود دارد، در افکار عمومی این پرسش جدی مطرح است که چطور می‌شود اگر کسی قتلی را عمدا انجام دهد، در فرآیند قضایی این موضوع تا چند سال طول می‌کشد؟ ولی در پرونده اخیر در یک فاصله بسیار کوتاهی اصلا زمینه‌های دفاع پرونده‌اش فراهم نشد که افکار عمومی را قانع کند.»

ایازی تصریح کرد: «در چنین شرایطی که وضعیت اقتصادی مردم به این شکل خراب و مشکلات اجتماعی و سیاسی و عدم مقبولیت در میان مردم وجود دارد و اصلا پاسخگویی به مسائل نیست، حالا کسی حرفی زده و چه بسا رفتار نادرستی هم انجام داده، اگر اینطور برخورد شود از نظر افکار عمومی قابل قبول نیست.»

او با تاکید بر افکار عمومی گفت: :«معیار داوری حتی خدا در رفتار حاکمان است. او آنگونه داوری می‌کند که افکار عمومی بگوید.»

ایازی ادامه داد: «اگر واقعا دستگاهی باشد که با عقلانیت و منطق و رعایت مصلحت بخواهد در جامعه مدیریت کند، اصلا کار به اینجاها منتهی نمی‌شود.»

او در پاسخ به سوال خبرنگار در مورد رافت اسلامی گفت: «اگر در ماجرای مهسا امینی که در بازداشتگاه فوت کرد به صورت منطقی برخورد می‌کردند، این اتفاقات نمی‌افتاد. اگر در زاهدان برخورد درست می‌کردند و منطقی برخورد می‌شد این قضایا اتفاق نمی‌افتاد. اصلا کاری به رافت اسلامی ندارد؛ وقتی چیزی که مرتبط با حقوق جامعه است و مساله حق اعتراض است فراهم نمی‌شود، این اتفاقات رخ می‌دهد.»

ایازی  به اخافه بودن این نوع اعدام‌ها اشاره کرد و گفت: «خود اعدام کردن به این شکل نوعی اخافه است، حتی اگر خشونت‌هایی از سوی مردم رخ می‌دهد، قهرا عاملش کسانی هستند که زمینه‌های این خشونت را فراهم کردند.»