پایین آمدن حقوق و حذف اضافه‌کاری، چهار اعتراض صنفی در پارس جنوبی

 

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت با انتشار گزارشی از وقوع چهار اعتراض کارگران پیمانکاری در بخشهای مختلف پارس جنوبی خبر داد.

بر اساس این گزارش که در کانال تلگرامی این شورا منتشر شده: «نیروهای تعمیرات فاز ۱۹ روز سه شنبه در اعتراض به پایین آمدن حقوق‌ها و کسر ساعات اضافه کاری دست به اعتراض زدند. در فاز ۱۲هم کمتر واریز شدن حقوق‌ نسبت به ماههای قبل موجب اعتراض شدید کارگران شده است.»

این شورا در ادامه نوشت: «حقوق واریزی نیروهای کارگاه مرکزی هم به بهانه ۱۴/۱۴ شدن شیفتها با کاهشی ۳ میلیون تومانی مواجه بوده است. در نهایت هم مشخص شده از سقف اضافه کار نیروها کسر شده و جمعه کاری و تعطیل کاری‌ها هم به آنها پرداخت نشده است.»

بر اساس این گزارش «نیروهای سرویس کار پالایشگاه یازدهم هم بر اساس حداقل دستمزد و رقمی معادل ۷ میلیون تومان دریافت کردند. این کارگران به همین دلیل روز چهارشنبه سی‌ام آذرماه بر سر کار خود حاضر نشدند. سایر کارگران در بقیه فازها هم به شدت از پایین آمدن حقوق‌ها ابراز نگرانی و نارضایتی داشتند.»

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در ادامه این گزارش اعلام کرد: «کارگران پیمانکاری ارکان ثالث برای روز شنبه سوم دی ماه فراخوان تجمع اعتراضی با خواسته‌هایی چون: حذف پیمانکاران، اجرای طبقه‌بندی مشاغل، افزایش حقوق‌ها، برابری حقوق با نیروهای شرکت‌های پتروشیمی منطقه و برخورداری از آیتم فوق‌العاده‌ها،‌ پاداش ماهانه، کارانه و حق تولید منتشر کرده‌اند.»

فراخوان‌های اعتراضی آذرماه

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت  پیشتر روز ۲۲آذرماه جاری از آغاز اعتصاب اعتراضی همکاران رسمی در روزهای آینده خبر داده و نوشته بود: «همکاران رسمی برای روز ۲۶ آذر فراخوان به تجمع اعتراضی بزرگ و سراسری داده‌اند. همکاران دیگر در پترو پالایش‌ها برای روزهای سوم، چهارم و پنجم دی‌ماه فراخوان به اعتصاب داده‌اند.»

کارکنان رسمی واحدهای عملیاتی نفت در پی این فراخوان، مقابل مراکز کار خود در شرکت‌های بهره‌برداری نفت و گاز دست به اعتراض زدند. برابر تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی کارکنان رسمی واحدهای عملیاتی نفت حاضر در شهرهای عسلویه، ماهشهر، تنگ بیجار، گچساران، جزیزه خارک، اهواز و محمود آباد در تجمع اعتراضی خود شرکت کرده‌اند.

همراهی کارگران صنعت نفت با اعتراضات سراسری در ماههای اخیر

با انتشار فراخوان اعتراضی روزهای ۱۴ تا ۱۶ آذر شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت هم حمایت خود را از این اعتراض سه روزه اعلام کرد. در ادامه، نیروهای پیمانکاری «شرکت پایانه‌ها و مخازن پتروشیمی ماهشهر» از سیزدهم آذر وارد اعتصاب شدند. در دومین روز این اعتصابات، کارگران شاغل در شرکت پتروشیمی سنندج هم در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالبات خود، اعتصاب کرده و در محوطه مجتمع تجمع کردند. «افزایش دستمزد»، «حذف پیمانکاران» و «تبدیل وضعیت» از جمله مطالبات آنهاست.

کارگران شرکتی پتروشیمی چوار در استان ایلام هم در اعتراض به «پایین بودن حقوق و مزایای مزدی» و «عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل» اعتصاب کردند. این کارگران با سابقه کار و تخصص، تنها پایه حقوق را بدون مزایای شغل دریافت می‌کنند. همه آنها در لیست‌های بیمه «کارگر ساده» محسوب شده و کف بیمه برای آن‌ها پرداخت می‌شود. به همین دلیل در زمان بازنشستگی نیز از کف مستمری برخوردار خواهند بود.

«کارکنان رسمی شرکت نفت و گاز پارس» شاغل در ۳۷ سکوی گازی در منطقه پارس جنوبی، روز پانزدهم آبان‌ماه در اعتراض به عدم اجرای ماده ده، عدم اصلاح جدول‌های استخدامی و عدم پاسخ به سایر مطالبات خود، از ارسال گزارشات روزانه میزان استخراج و تولید این سکوها و فرم‌های دستور کار تعمیرات، به مقامات بالاتر خودداری کرده‌اند.

شورای سازماندهی درباره این اقدام اعتراضی نوشت: «هر کدام از این سکوها روزانه حدود بیست و هشت میلیون متر مکعب گاز و میعانات گازی تولید می‌کنند. برابر مقررات کاری باید به‌طور روزانه میزان تولید از هر سکو به مدیران ارشد گزارش شود، تا براساس آن، وزارت‌خانه برای مصارف شهری در استان‌ها، کارخانجات و خوراک صنایع، برنامه‌ریزی کند. عدم ارسال این گزارشات، وزارت نفت را با مشکلات جدی برنامه‌ریزی مواجه می کند.»

مدیریت شرکت نفت و گاز پارس در پی این اقدام به کارکنان اخطار داده و کارکنان را تهدید کردند: «انتشار هرگونه پیامی با محتوای تشویق به اعتصاب و اخلال در فرآیند تولید نفت و گاز با برخوردهای قانونی مواجه خواهد شد.»

کم سابقه‌ترین اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران

اول تیر۱۴۰۰، کم سابقه‌ترین اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران در سال‌های پس از انقلاب  ۱۳۵۷از سوی  کارگران پیمانی صنعت نفت رقم خورد. اما ۹ روز طول کشید تا صدای معترضان بالاخره به گوش رییس جمهور وقت برسد.

رییس‌ جمهور دوره دوازدهم هم که مثل آن صبح جمعه آبان ۱۳۹۸ تازه از خواب برخاسته و اخبار را شنیده بود، اعلام کرد: «مشکلات این کارگران ارتباطی با بخش نفت ندارد، ولی به هر حال آنان در حوزه‌های نفتی فعال هستند و باید مشکل‌شان پیگیری شود.» «بیژن زنگنه» وزیر وقت نفت هم، مشکل عدم افزایش حقوق کارکنان رسمی صنعت نفت را به قانون بودجه ۱۴۰۰ مرتبط دانست.

کارکنان رسمی صنعت نفت خواستار «اجرای ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، حذف مالیات زیاد از حقوق‌ها، حذف سقف حقوقی، افزایش حقوق و دستمزد، پرداخت پاداش بازنشستگی، بهبود خدمات رفاهی و وضعیت بهداشت و درمان، ابطال اساسنامه صندوق نفت و دیگر مطالبات خود» هستند.

ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت چیست؟

در قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت که در تاریخ ۱۹اردیبهشت‌۱۳۹۱ به تصویب رسیده، آمده است: «نظام‌های اداری و استخدامی و پرداخت حقوق و مزایای آن دسته از کارکنان شرکت‌های تابعه وزارت نفت که در واحدهای عملیاتی و تخصصی شاغل هستند، با رویکرد تقویت رقابت پذیری و سرعت بخشیدن به بهره برداری از میادین مشترک و حفظ نیروی انسانی متخصص، تابع آیین‌نامه خاصی است که بدون الزام به رعایت قانون مدیریت خدمات کشوری با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوطه و با پیشنهاد وزارت نفت و تایید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور تهیه می‌شود.»

در این آیین‌نامه، بند مربوط به ترمیم پایه‌های حقوق که مهم‌ترین و امیدوار کننده‌ترین بخش این قانون بوده است، تاکنون اجرا نشده است. به همین دلیل، از همان روزهای تصویب این آیین‌نامه، کارکنان وزارت نفت به این کوتاهی و عدم توجه به حق و حقوق‌ خود اعتراض کردند. اما وزارت نفت همچنان زیر بار اجرای این بند از آئین‌نامه نرفته است.

دلیل اجرایی نشدن این بند، موضوع «اجازه» یا «تکلیف» بودن ماده ۱۰ قانون اختیارات و وظایف وزارت نفت است. موضوعی که بارها مورد اختلاف نظر کارکنان و وزارت نفت و مسوولان مربوطه قرار گرفته است. کارکنان صنعت نفت با استناد به مکاتبات و نامه‌نگاری‌های متعدد، تاکید بر «لازم‌الاجرا» و «تکلیف» بودن ماده ۱۰ دارند. اما وزیر نفت تاکید دارد که ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت «اجازه» است نه «تکلیف».