روز یکشنبه ۷خرداد۱۴۰۲، کارگران و بازنشستگان ایران در شهرهای مختلف، تجمعات اعتراضی برپا کرده و خواستار برخورداری از حق حیات و توان مقابله با تورم افسار گسیخته در کشور شدند.
بازنشستگان تامین اجتماعی همچون روزهای یکشنبه هر هفته در شهرهای شوش، اهواز، کرمانشاه، شوشتر و اصفهان، در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان، مقابل ادارههای تامین اجتماعی این شهرها دست به تجمع زدند.
🎥 راهپیمایی و تجمع اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی اهواز. ۷خرداد#شهروندخبرنگار #بازنشستگان pic.twitter.com/mhbiV3SKLV
— ایران وایر (@iranwire) May 28, 2023
بر اساس ویدیوهای رسیده به «ایرانوایر»، بازنشستگان اهواز در تجمع اعتراضی خود شعارهایی همچون «فقط کف خیابون به دست میاد حقمون» سر دادند.
🎥 راهپیمایی و تجمع اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی اهواز. ۷خرداد#شهروندخبرنگار #بازنشستگان pic.twitter.com/mhbiV3SKLV
— ایران وایر (@iranwire) May 28, 2023
بازنشستگان تامین اجتماعی در کرمانشاه نیز با سر دادن شعار «دولت ورشکسته دشمن بازنشسته»، به سیاستهای اقتصادی دولت سیزدهم اعتراض کردند.
🎥 تجمع اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی کرمانشاه. ۷خرداد#شهروندخبرنگار #بازنشستگان pic.twitter.com/LQuVituxAB
— ایران وایر (@iranwire) May 28, 2023
جمعی از بازنشستگان صندوق فولاد البرز غربی و گروهی از کارگران مجتمع نفلین سینیت کلیبر در محوطه کارخانهها تحصن کردند.
علاوهبر این، شماری از افراد دارای معلولیت نیز در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در اعتراض به مطالبات معیشتی خود تجمعی اعتراضی بر پا کردند. این تجمع در اعتراض به «اجرا نشدن قانون معلولان و لحاظ نکردن حقوق افراد دارای معلولیت در برنامه توسعه هفتم کشور» برگزار شد.
خبرگزاری «ایلنا» در خصوص اعتراض افراد دارای معلولیت، بهنقل از «بهروز مروتی»، «مدیر کمپین حمایت از افراد دارای معلولیت»، مهمترین خواسته جامعه افراد دارای معلولیت را «اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان» اعلام کرد و نوشت: «طبق این ماده؛ دولت مکلف است کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور نماید، اما تا این لحظه از این کار خودداری کرده است.» همزمان اتحادیه آزاد ایران از تداوم فشار بر فعالان صنفی کارگری در ایران خبر داد.
بر اساس گزارش این منبع کارگری، «رحمان سلیمانی»، فعال کارگری اهل بانه، به ۱۵ ماه حبس محکوم شده است.
همزمان گزارشهایی از احضار مجدد عثمان اسماعیلی، فعال شناخته شده کارگری در سقز به دادگاه انقلاب این شهر منتشر شد.
منابع کارگری همچنین از تعطیلی کارخانه قدیمی داروگر، تولیدکننده محصولات بهداشتی، بهدلیل «ناتوانی در پرداخت بدهیهای مالیاتی و شکایت شماری از کارکنان این کارخانه بهدلیل تعویق در پرداخت حقوق و بیمه» خبر داده و نوشتهاند مدیریت داروگر پس از اخراج و تعلیق دهها کارگر، «همه سالنهای تولیدی» خود را پلمب کرد.
کارخانه داروگر نخستین تولیدکننده مواد شوینده در ایران، توسط «غلامرضا داروگر»، در سال ۱۳۰۷ در اصفهان راهاندازی شد و پس از چند سال با گسترش محصولات تولیدی، به تهران انتقال یافت. پس از انقلاب ۱۳۵۷، این کارخانه به نهادهای حکومتی واگذار شد.
صابون نخل داروگر، شامپو تخممرغی، و مایع ظرفشویی ریکا، از محصولات شناخته شده این شرکت است.
پس از انتشار خبر تعطیل شدن این کارخانه، کاربران رسانههای اجتماعی از نسلهای مختلف درباره آن نوشتهاند.
بر اساس گزارش «اعتماد»، این کارخانه بهدلیل ناتوانی در پرداخت حقوق معوقه بیش از چهارماه دستکم ۱۰۰ کارگر و همچنین هفت ماه حق بیمه آنها تعطیل شده است.
کارگران این کارخانه روز چهارشنبه۳خرداد سال جاری، مقابل قوهقضاییه تجمع کردند و پنجشنبه نیز «بهصورت گروهی» در دادستانی شکایت ثبت کردند، اما سپس «مدیریت کارخانه» تمامی سالنهای تولیدی را «پلمب کرد» و «اسامی ۲۷ نفر از کارگران قراردادی با سابقه را در لیست اخراج قرار داد.»
بنا بر این گزارش، «درحالیکه ۷۰ کارگر همچنان در انتظار تعیین تکلیف وضعیت شغلی خود بودند» و بقیه «منتظر ورود به محل کارشان ایستاده بودند»، مدیریت اعلام کرد که آنها «حق ورود به محل کار را ندارند» و برای دریافت مطالباتشان باید «تا شهریور» منتظر بمانند و کسانی که به ادامه همکاری «تمایل ندارند، میتوانند درخواست ترک کار بدهند.»
کارگران کارخانه داروگر به ایلنا گفتهاند ادامه فعالیت کارخانه داروگر «بهدلیل بدهیهای مالیاتی» و «ناتوانی از راهاندازی همه خطوط تولیدی کارخانه» و همچنین ناممکن بودن پرداخت حقوق کارگران، امکانپذیر نیست.
به گفته «محمدرضا فرزعلیان»، مسوول کانون شوراهای اسلامی کار غرب تهران، کارگران کارخانه داروگر در چهار ماه گذشته حتی «یک ریال هم» حقوق نگرفتهاند و برای معاش، «شبها نگهبانی و دستفروشی و مسافرکشی میکنند.»
او گفته مدیرعامل داروگر «چند شرکت دیگر» نیز دارد، ولی وضع آنها هم «خراب است و داروگر خرابتر از همه»؛ اما مسوولان باوجود اینکه مشکلات داروگر را میدانند، «دست روی دست گذاشتهاند» و برای رفع مشکلات، «هیچ اقدامی» نمیکنند.
ثبت نظر