در ادامه سرکوب نهاد دانشگاه بهعنوان یکی از کانونهای اصلی اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ بعد از قتل حکومتی «مهسا(ژینا) امینی»، گزارشها از تداوم فشار بر دانشجویان و اساتید منتقد و معترض حکایت دارند.
براساس گزارشی که شامگاه یکشنبه ۲۶شهریور۱۴۰۲ در کانال تلگرامی شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شده، ۸ دانشجوی دانشگاه دامغان که با احکام انضباطی صادر شده در بهمن۱۴۰۱ به یک ترم منع از تحصیل محکوم شده و این محرومیت را گذراندهاند، بار دیگر و در پی تایید این حکم توسط کمیته مرکزی وزارت علوم، از تحصیل در نیمسال آینده محروم شدهاند.
این گزارش، اسامی شش دانشجو رشته سینما و مشمول این حکم را «بهاره دوانی، پریزاد اسماعیلی، مهسا سلطانی، مبینا یعقوبزاده، ملیکا احمدیان، ستاره سبک رو» اعلام کرده و نوشته است «ریحانه نیکویی دانشجو حقوق و ریحانه خسروی دانشجو کارشناسی رشته تلویزیون و هنرهای دیجیتال»، دانشجویانی هستند که از تحصیل در ترم آتی محروم شدهاند.
منابع دانشجویی همچنین تایید کردهاند که درخواست اقامت خوابگاه این دانشجویان حذف و امکان انتخاب واحد از آنها سلب شده است.
این هشت دانشجو در نیمسال گذشته و بهرغم اعتراض به صدور حکم تعلیق صادر شده برای خود در روندی غیرقانونی، از ورود به دانشگاه و حضور در کلاسها و خوابگاه منع شده و حکم غیرقطعی آنها به اجرا درآمده است.
براساس آنچه شورای صنفی دانشجویان کشور نوشته، در در هفتههای پایانی ترم و در بازه امتحانات، دانشگاه مجددا ترم تحصیلی آنها را فعال کرده و به آنها بهصورت شفاهی و بدون ابلاغیه رسمی اعلام شده است که حکم آنها بخشیده شده و باید در امتحانات شرکت کنند.
این اقدام درحالی صورت گرفته که این هشت دانشجو به دستور دانشگاه از حضور در کلاسها محروم شده و برخی اساتید بهبهانه عدم حضورشان در طول ترم، برای آنان نمره صفر ثبت کرده و آنها را مشروط کردند.
حال دانشگاه مدعی است که حکم دانشجویان در ترم گذشته اجرایی نشده است و بنابراین با تایید حکم از سوی کمیته مرکزی، این افراد از تحصیل محروم شدهاند.
دفاع شورای عالی انقلاب فرهنگی از اخراج اساتید
در آستانه بازگشایی دانشگاهها در ایران، شورای عالی انقلاب فرهنگی که ریاست آن برعهده «ابراهیم رئیسی» است، از اخراجهای اخیر استادان دانشگاه دفاع کرد و بدون آنکه برای ادعای خود مستندی ارائه کند گفت، آنها متهم به «اختلال در امر آموزش و پژوهش» هستند.
در بیانیه منتشر شده در روز یکشنبه۲۶شهریور از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است: «تعداد بسیار اندکی از مدرسان با انگیزههای مختلف با بروز رفتارهای غیردانشگاهی در نهاد علم که امر آموزش و پژوهش را دچار اختلال میکند، سعی باطل در آسیب زدن به جریان رشد علمی کشور را دارند.»
نویسندگان این بیانیه بیآنکه درباره جزییات «رفتارهای غیردانشگاهی» انجام شده از سوی این اساتید توضیح بیشتری بدهد، خواهان «مقابله» با بروز این رفتارها «بر اساس منافع ملی» شد.
این بیانیه که در سالگرد اعتراضات سراسری و قتل حکومتی مهسا ژینا امینی صادر شده، از اخراجهای فلهای اساتید منتقد و همراه با جنبش «زن، زندگی، آزادی» دفاع کرده است.
مقامات جمهوری اسلامی سال گذشته در جریان اعتراضات و تجمعات برگزار شده در دانشگاهها شمار زیادی از دانشجویان معترض را بازداشت و برای آنها احکام قضایی و انظباطی شدیدی صادر کردند.
بهدنبال این اقدامات، برخوردهای امنیتی با دانشجویان به اساتید منتقدی رسید که به بازداشت دانشجویان و امنیتی شدن فضای دانشگاهها اعتراض کرده بودند.
موج اخراج استادان و صدور احکام «تعلیق از تحصیل» دانشجویان معترض، تنها اقدام تنبیهی حراست در دانشگاهها نبود و اخبار مرتبط با لغو مجوز شماری از تشکلهای دانشجویی در دانشگاههای مختلف ایران نیز منتشر شد.
«محمد مقیمی»، رییس دانشگاه تهران، در تازهترین اظهارات خود علیه دانشجویان و استادان، به آنان هشدار داد که جمهوری اسلامی «اجازه رهاشدگی در فضای دانشگاه» را نخواهد داد.
او که پیشتر استادان اخراج شده را به «مشکلات اخلاقی» متهم کرده بود، روز ۲۶شهریور و در سالگرد اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» به خبرگزاری «ایسنا» گفت که برخی استادان «شان استادی را رعایت نمیکنند.»
همزمان با این اقدام شورای عالی انقلاب فرهنگی، گزارشهایی نیز از بازداشت فعالان دانشجویی منتشر شد.
روز ۲۳شهریور۱۴۰۲ «سمانه اصغری»، دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی و فعال حقوق کودکان بازداشت شد.
به گفته همسر خانم اصغری، «ماموران وزارت اطلاعات با هجوم به منزل و تفتیش مفصل خانه، سمانه را بازداشت و به گفته خودشان به زندان اوین منتقل کردند.»
در خبری دیگر، کمیته پیگیری بازداشتشدگان از دستگیری «علی غلامی»، فعال دانشجویی و عضو سابق انجمن آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت خبر داده است.
براساس این گزارش، آقای غلامی روز پنجشنبه۲۳شهریور و در آستانه سالگرد اعتراضات، در منزل خود در شهرستان شیروان بازداشت شده و از محل نگهداری و اتهامات مطروحه علیه او اطلاعی در دست نیست.
علی غلامی، پیشاز این نیز بهواسطه فعالیتهای خود، سابقه برخورد قضایی را داشته است.
با وجود فشارها علیه دانشجویان و استادان دانشگاه، دانشجویان برخی از دانشگاههای بزرگ سراسر کشور به مناسبت سالگرد جان باختن مهسا امینی آغاز اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بیانیههایی صادر کردند.
در این بیانیهها گفته شده که دانشجویان معترض در روزهای ۲۴ و ۲۵ شهریور سال جاری، در خیابانها و دانشگاههای ایران به اعتراضات سراسری مردم ایران پیوسته و علیه «فساد و استبداد دینی» قیام میکنند.
در بیانیه صادر شده توسط شماری از دانشجویان دانشگاه تهران که متن کامل آن در کانال تلگرامی شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شده آمده است: «در یک سال گذشته شاهد ددمنشی نظام جمهوری اسلامی در جایجای کشور و سرکوب حداکثری تمامی صداهای مخالف و مشتهای گره شده بودیم.»
دانشجویان دانشگاه علم و صنعت تهران نیز نوشتهاند: «سال گذشته خون بیگناهی به زمین ریخته شد و کاسه صبر و تحملمان سر آمد و یک ایران برای دادخواهی مهسا به پاخاست. زن، زندگی، آزادی، تنها یک شعار نبود، بلکه بازتاب شرایط سخت سالهای سرکوب بود. هر آنکس که توانست، مشتها را گره کرد و فریاد دادخواهی سر داد و به خیابان آمد. دانشجویان، فرزندان این ملت، خیابانها را تنها نگذاشتند و با مردم همراه شدند. مشعل اعتراضات از زنان به خیابان، از خیابان به دانشگاه و از دانشگاه به خیابان دستبهدست شد.»
نویسندگان این بیانیه در بخش دیگری از آن به نیروهای تمامیتخواه در نظام حاکم بر ایران از جمله «ولایت فقیه، سپاه، نهادهای شبهنظامی، روحانیت و نهادهای استصوابی» ابلاغ کردهاند که پاسخ ما به شما همچنان «نه» است.
آنها تاکید کردهاند که برای دستیابی به آزادی بیان، حق تعیین سرنوشت، حق اعتراض، استقلال دانشگاه، جمهوریت و دموکراسی و سکولاریسم «که تضمینکننده کرامت، برابری و آزادی هستند»، به اعتراضات سراسری مردم ایران میپیوندند.
دانشجویان دانشگاه بهشتی نیز در بیانیهای که در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شد، نوشتند: «در پایان شهریورماه سال ۱۴۰۱، پساز به قتل رساندن مهسا امینی، مردم ایران با شعار زن، زندگی، آزادی، اعتراضات گستردهای را علیه حجاب اجباری، ستم طبقاتی، سرکوب اقوام، فقر، فساد، استبداد دینی و نقض حقوق آشکار خود برپا کردند. شعار قسم به خون یاران، ایستادهایم تا پایان هم دانشگاه را بر پیمانی که با خیابان بسته، از همیشه استوارتر کرده است.»
این دانشجویان همچنین تایید کردهاند که که اگرچه در جواب آزادیخواهی و عدالتخواهی، تنها «کشتار و دشمنی» دیدهاند، اما هنوز «زنده و حامی زندگی و مقاومت»اند و در مسیری که شروع کردهاند، «محکمتر از همیشه» قدم برمیدارند: «تنگتر شدن زنجیر ستم، فقر و سرکوب، تنها ما را نسبت به آرمان خود مصممتر کرده است.»
آنها در پایان گفتهاند که بار دیگر خیابان و دانشگاه را صحنه مبارزات خود خواهند کرد و «کوتاه» نخواهند آمد.
دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در تهران نیز همزمان با سالگرد مهسا ژینا امینی و آغاز اعتراضات زن زندگی آزادی در بیانیهای نوشتند: «تمام صحبت ما نه به جمهوری اسلامی و همه نهادهای وابسته به آن است و تجلی این سخن، شعار زن، زندگی، آزادی است. حکومت و طرفدارنش هم کاملا متوجه شدند که راهی برای ماندن ندارند، چرا که حاکمیت با وجود مردم خشمگین، بر قدرت نمیماند و نمود آن را میتوان در رفتار نهادهای امنیتی دید که تنها سلاحشان سرکوب است. دیگر نه تبلیغ ایدئولوژیک میکنند و نه کاری در راستای فروکش کردن خشم جامعه انجام میدهند، زیرا که این خشم در کنه ما ریشه دوانده و آنان این را میدانند.»
دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر نیز در بیانیه خود از «انفجار خشمی عمومی علیه جمهوری اسلامی» سخن گفتند و گفتند که «این خشم برآمده از تاریخ» منحصر به امروز نیست.
آنها تاکید کردهاند که «دانشجویان نظام را به چالش میکشند و بدان افتخار میکنند» و « تا دستیابی به آرمانها و آزادیهایمان، برای عدالت و برای پاسداری از میهن خود، برای حفظ یکپارچگی میهن. دموکراسی روشنترین آینده ماست و دربرابر هر مفهومی که آن را نقض کند میایستیم و از پا نخواهیم نشست.»
ثبت نظر