براساس گزارشهای منتشر شده در منابع کارگری و صنفی، سازمان زندانها نسبت به وضعیت سلامت دستکم سه فعال کارگری زندانی بیتوجهی کرده و روند درمان آنها را مختل کرده است.
اتحادیه آزاد کارگران، از بازداشت یک فعال کارگری و از کارگران اخراجی شرکت ایران خودرو در تاریخ سهشنبه ۲آبان۱۴۰۲ خبر داده و نوشته است که «رضا اقدسی» بعد از احضار مجدد به شعبه سوم بازپرسی اوین، با قرار ۵۰۰ میلیون تومانی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.
براساس گزارش اتحادیه آزاد کارگران، آقای رضا اقدسی، ناشنوا و دارای محدودیت جسمی است و تحت درمان پزشکان معالج قرار دارد.
این فعال کارگری پیشتر در تاریخ ۲۳مهر سال جاری به بازپرسی زندان اوین احضار شده بود و در جریان جنبش «زن، زندگی× آزادی» در پاییز ۱۴۰۱ نیز، همراه با همسرش به دست نیروهای امنیتی بازداشت شد.
سایت حقوقبشری «هرانا» نیز از مشکلات جسمی و نیاز «مازیار سیدنژاد»، فعال کارگر زندانی خبر داده و نوشته است که این فعال کارگری، به بیماری قلبی مبتلاست و با این شرایط در حال گذراندن محکومیت خود در زندان است.
در این گزارش به نقل از یک منبع مطلع نوشته است که این فعال کارگری «نیازمند درمان تخصصی است»، اما همچنان در زندان است و سازمان زندانها نسبت به آزادی او با وثیقه یا حتی اعزام وی به مرخصی درمانی توجهی ندارد.
مازیار سیدنژاد روز ۱۷خرداد۱۴۰۰ به دست نیروهای امنیتی در منزل خود در تهران بازداشت و روز ۲۵ مرداد همان سال، با تودیع وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد. او در دی۱۴۰۱در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ظن «عضویت در گروه های کمونیستی» به دو سال حبس، و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد.
«ایرانوایر» پیشاز این نیز از حال جسمی نامساعد یونس آزادبر، فعال کارگری، در زندان خبر داده و به نقل از منابع نزدیک به این فعال کارگری نوشته بود که او از اعزام به بیمارستانی که بتواند روند درمانش را پی بگیرد، محروم است.
یونس آزادبر بیش از سه ماه است که بلاتکلیف در زندان لاکان رشت زندانی است، درحالی نزدیکان او میگویند که به بیماری صرع و مشکلات گوارشی مبتلا است. بهرغم این مشکلات، مسوولان زندان از ارجاع پرونده این فعال کارگری به پزشکی قانونی امتناع میکنند.
یونس آزادبر روز ۲۸تیر۱۴۰۲به دست ماموران اطلاعات سپاه پاسداران در منزل شخصی خود در شهر سنگر در استان گیلان بازداشت شد.
او در دادگاهی که روز ۹شهریور برگزار شد، به «محاربه»، «تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه های مخالف نظام» متهم شد و در دادگاه از خود در برابر این اتهامات دفاع کرد.
ممانعت و بیتوجهی عامدانه به روند درمان زندانیان در ایران، از روشهای نیروهای امنیتی برای تحت فشار قرار دادن زندانیان و خانواده آنهاست. این روند در ماههای گذشته و بهویژه در جریان اعتراضات سراسری در زندانهای مختلف ایران شدت گرفته و منابع حقوقبشری میگویند شمار زیادی از زندانیان بهویژه زندانیان سیاسی، از دسترسی به روند درمان مناسب محروم شدهاند.
از دیگر فعالان کارگری و صنفی زندانی که نیاز به ادامه درمان و معالجه دارند و مقامات سازمان زندان ها آنها را از رسیدگی پزشکی محروم کرده است، میتوان به «رضا شهابی»، «داود رضوی»، «نسرین جوادی» و «جعفر ابراهیمی» اشاره کرد.
ثبت نظر