پس‌لرزه های کابینه پزشکیان؛ جواد ظریف اعلام کناره‌گیری کرد

محمد جواد ظریف، رییس شورای راهبری انتخاب وزارای دولت چهاردم در پیامی ضمن استعفا از این سمت، بابت آنچه «ناتوانی خود در پیگیری امور در دالان‌های سیاست داخلی» نامید از مردم ایران پوزش خواست.

ظریف در این پیام درباره ترکیب وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس شورای اسلامی نوشت: «از نوزده وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، ۶ نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیته‌ها و یا شورای راهبری بودند.»

وزیر خارجه سابق دولت روحانی با ابراز نارضایتی از ترکیب کابینه پیشنهادی پزشکیان نوشت: «از این‌که نتوانستم به شکل شایسته‌ای نظر کارشناسی کمیته‌ها و حضور بانوان، جوانان و اقوام را آن‌گونه که که وعده داده‌بودم به نتیجه برسانم، شرمنده‌ام.»

او در عین حال گفت: «هنوز برخی معاونت‌های رئیس جمهور باقی مانده که امید است این کاستی کمی جبران شود.»

جواد ظریف همچنین در جملاتی به نظر می‌رسد از کناره‌گیری وی از همکاری با دولت پزشکیان حکایت دارد گفت پایان کار شورای راهبری انتخاب وزارای دولت چهاردم «برای بنده، ادامه راه در دانشگاه را رقم زد.»

سلام بر مردم بزرگوار و خطاپوش ایران
امروز جناب دکتر پزشکیان وزرای دولت چهاردهم را به مجلس معرفی فرمودند که برای همگی آرزوی موفقیت دارم.
از نوزده وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، 6 نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیته‌ها و یا شورای راهبری بودند.
بارها گفته… pic.twitter.com/lbuWQE213H

— Javad Zarif (@JZarif) August 11, 2024

دکتر مسعود پزشکیان، رییس جمهوری ایران، روز یکشنبه ۲۱ مرداد لیست ۱۹ وزیر پیشنهادی خود را برای گرفتن رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد، لیستی که با انتقاد گسترده متحدان وی در دوران انتخابات روبرو شده است.

آنچه در نگاه اول به اسامی وزرا جلب توجه می‌کند، حضور سه وزیر دولت رئیسی، تنها یک زن در میان وزرا، نبود حتی یک وزیر سنی مذهب و یا فردی از اقلیت‌های قومی در این کابینه پیشنهادی و پررنگ بودن حضور افرادی با سابقه امنیتی و نظامی در آن است.

جواد امام، سخنگوی جبهه اصلاحات از فهرست پزشکیان ابراز نگرانی کرده و آن را ادامه «سکانداری نظامیان و شبه‌نظامیان بر سیاست» خوانده است.

جبهه اصلاحات درباره این فهرست گفته: «اگر قرار بر ادامه سکانداری نظامیان و شبه‌نظامیان بر سیاست و عدم تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به فعالین سیاسی داخل نظام بود، چه ضرورتی به برگزاری انتخابات و تحمیل این همه هزینه به کشور و بازی با روح و روان مردم و به‌ویژه جوانان بود؟»