در پی انتشار لیست وزرای پیشنهادی «مسعود پزشکیان» برای معرفی به مجلس، فعالان صنفی رسانهای مرتبط با معلمان، به حضور نام «علیرضا کاظمی» بهعنوان گزینه وزارت آموزشوپرورش دولت چهاردهم برای کسب رای اعتماد انتقاد کردند.
گزینه وزارت کیست؟
علیرضا کاظمی که متولد ۱۳۴۴ در مشهد است، لیسانس الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه علوم اسلامی رضوی دارد. او تحصیلات حوزوی خود را هم تا سطح سه در حوزه علمیه مشهد گذرانده است. کاظمی سال ۱۳۷۲مدرک کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی را از دانشگاه فردوسی و کارشناسی ارشد در رشته فقه و مبانی حقوق از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد گرفته است. او برای مدتی هم عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان بوده است.
وزیر پیشنهادی پزشکیان برای آموزشوپرورش هفده ماه سابقه حضور در جنگ ایران و عراق دارد. او پیشتر در معاونتهای پرورشی و فرهنگی، آموزش متوسطه، مدیرکل فرهنگی هنری و مشاور وزیر آموزشوپرورش و ریاست سازمان دانشآموزی و مدیرکل سازمان آموزشوپرورش استان خراسان رضوی فعالیت کرده است.
حضور در ستاد مبارزه با موادمخدر و تغییر محتوای کتب درسی
کاظمی که سابقه حضور در ستاد مبارزه با موادمخدر و سمت معاونت این ستاد را هم دارد، در دوره سه ماهه سرپرستی وزارت آموزشوپرورش تلاش کرد تا کتب درسی را متناسب با «فرهنگ ایثار و شهادت بازبینی و تکمیل کند. او گفته بود: «برای تدوین محتوای حجاب در کتابهای درسی دهها ساعت وقت گذاشته و این موضوع را "در ۱۱ کتاب درسی و ۲۷ عنوان درس" گنجانده است.»
اینهمه داد و قال برای تشکیل کمیته تعیین وزیر
یک معلم شاغل در استان البرز با گفتن اینکه «وزیر در کابینهای که رییساش ذوب در سیاستهای کلی و رهبر است؛ فرقی نمیکند که چه کسی باشد.» میافزاید: «وقتی قرار است سیاستهای ضدآموزشی و ضد معلمی برنامه هفتم اجرا شود، چه فرقی میکند کدام فرد وزیر باشد؟ بین این افراد که تفاوتی وجود ندارد و سیاستهای متفاوتی را پیگیری نخواهند کرد. ما در عرصه نظام آموزشی با آمدن و رفتن وزرایی در ساختار فعلی شاهد تغییر و تحول رو به جلو نخواهیم بود. چرا؟ چون اینها امتحان پس دادهاند. همه در چارچوب ایدئولوژیک و طبقه مسلط حاکم عمل کرده و میکنند.»
او در ادامه میافزاید: «حال این سوال مهم مطرح است که "اگر چنین است این همه داد و قال از تشکیل کمیته تعیین وزیر تا معرفی افرادی خارج از کمیته و بحث ماندن وزیر فعلی و دستهکشی و یارکشی برای تصاحب وزارتخانه برای چیست؟ پاسخ این سوال را باید از زاویه بهرمندی از رانت و دستیابی به مراکز قدرت و ثروت مورد بررسی قرار داد.»
به گفته این معلم: «در جناح مقابل هم داستان همین است. بحث اصلی سلطه ایدئولوژیک از طریق مدرسه بر جامعه است. باند استمرارطلبان -که به دروغ شعار عدالت آموزشی سر میدهند- عاشق سیاستهای صندوق بینالمللی پول هستند.آنها دوست دارند مدرسه را بفروشند. معلم استخدام نکنند و دستمزدها را هم پایین نگه دارند. در آموزشپرورش صرفهجویی کنند تا بیشتر غارت کنند. البته اقتدار گرایان مدعی حقوق مستضعفان و محرومان هم در این سیاست شریک هستند، اما شیوه اعمال این ستمها متفاوت است.»
او در ادامه به ضرورت تشکلیابی مستقل معلمان برای پیگیری منافع معلمان پرداخته و میگوید: «منافع معلمان فقط در تشکلیابی مستقل و مستمر تحقق میپذیرد. جایی که هرکس از هر باندی وزیر شد، بداند با یک نیروی قوی و سازماندهی شده روبرو است. نیرویی که برای تحقق حقوق معلمان و دانشآموزان وابسته به باندی و جناحی نیست و باید به مطالبات آنها پاسخ دهد. هر تغییری هم تا الان ایجاد شده اگر چه کم و اندک، حاصل تلاش جمعی تشکلهای صنفی و حمایت معلمان بوده است. اگر اعتراضات مستمر و متشکل نبود، سیاستهای نئولیبرالی حاکمیت، همین داشتههای فعلی را تا حالا بلعیده بود. این یک زاویه دیدی است که نیاز به نگرش رادیکال دارد آنجا که رادیکال بودن به معنای تند و تیز بودن نیست. بلکه به معنای درک ریشهای از پدیدههاست.»
مدیریت ضعیف معاونت بیهویت پرورشی
«فهیمه طباطبایی» روزنامهنگاری که پیشتر با علیرضا کاظمی در دوره حضور در معاونت پرورشی وزارتخانه گفتوگو کرده، درباره پیشنهاد شدن او برای وزارت در حساب «ایکس» خود خطاب به پزشکیان نوشته است: «...کل وزارت آموزشوپرورش را بالا و پایین کردید که برسید به علیرضا کاظمی که ته کارش مدیریت ضعیف معاونت بیهویت پرورشی بود؟! صبح بخیر آقای رییسجمهور، صبح بخیر!»
او در ادامه نوشته است: «استدلالم برای اینکه کاظمی، گزینه خوبی برای وزارت آموزشوپرورش نیست، چه بود؟ زمانی که او معاون پرورشی بود بهعنوان خبرنگار روزنامه همشهری با او یک گفتوگوی اختصاصی داشتم.محور مصاحبه افزایش آسیبهای اجتماعی بهویژه کاهش سن اعتیاد در بین نوجوانان بود. اینکه تجربه کشیدن اولین سیگار به ١٣سال رسیده یا گرایش به گل زیاد شده و معاونت پرورشی بهعنوان بال تربیتی مدارس در این زمینه چه کرده؟ طبق رسم تمام معاونان پرورشی که از زمان احیای این معاونت در سال ١٣٨۵ بر این مسند نشستهاند، او اصل این آسیبها و ارتباطش را با آموزش و پرورش انکار کرد!»
این روزنامهنگار در ادامه مینویسد: «[کاظمی] میگفت: علت این آسیبها را باید در بیرون مدرسه جست و نه ما آمار داریم و نه توان بهبود اوضاع! همان زمان گفتم مدرسه در کنار خانواده نقش پررنگی دارد؛ فرد از ٧ تا ١٨سالگی که طلاییترین سن یادگیری است یعنی ١٢سال میانگین روزی ۶ ساعت در اختیار آموزش رسمی است؛ امکانات از این بیشتر؟ اصلا مدرسه در مقابل فضای مجازی و آسیبهای اجتماعی روز که بزرگترین رقیب مدرسه هستند، چه برنامهای دارد؟ پاسخ او همان ایدههای دهه ۶٠ بود، گروه سرود، مسابقات قرآن، مسابقات تواشیح و....» او با انتقاد از پزشکیان پرسیده است: «وقتی در کارگروه اسم فردی مانند "رضوان حکیمزاده" که یکی از باسوادترین معاونان وزارت آموزشوپرورش بود و حداقل میتوانست ساختار معیوب نظام آموزشی را سامان دهد، وجود داشت؛ چه شد که به کاظمی رسیدید؟»
گزینه رییسجمهور به دل معلمان ننشست
«نرگس ملکزاده» یکی از معلمان و کارشناس آموزش هم با انتشار یادداشتی در خبرآنلاین مینویسد: «آنچه جای تامل دارد این است که هنوز هیچکدام از تشکلهای سیاسی معلمان و فعالان رسانهای و صنفی فرهنگیان روی خوش به این گزینه رییسجمهور نشان ندادهاند. معلمان هم با شرکت در نظرسنجیهای مختلف و رای دادنهای مجازی مخالفت خود را با ایشان اعلام کردهاند این یعنی" گزینه رییسجمهور به دل معلمان ننشست".»
این کارشناس آموزش با اعلام اینکه «کاظمی گزینه مورد انتظار معلمان در دولت پزشکیان نبود»، مهمترین دلیل عدم پذیرش او از سمت معلمان را روحیه «تساهل و تسامح مدیریتی» او دانسته و مینویسد: «این روحیه خودش کافی است که آموزشوپرورش با همان ضرب آهنگ کند به مسیر خود ادامه دهد. او شاید بهترین گزینه بعد از عزل یوسف نوری و آن شرایط بود. اما در حال حاضر در خوشبینانهترین حالت، گزینه ممتنع دولت پزشکیان در بین معلمان است. این به دلیل توقعی است که شخص پزشکیان برای معلمان ایجاد کرده است .»
نه پزشکیان به آری معلمان
خانم ملکزاده معتقد است: «کاظمی باید تلاش کند که رای اعتماد را در درجه اول از "معلمان" دریافت کند اینکه معلمان چه خواستههایی از پزشکیان داشتند و ایشان چه قولهایی به آنها داده است. باید در این روزها مکرر از سوی تیم رسانهای به ایشان یادآوری شود. خواسته زیادی نیست که بازتاب خواسته معلمان و قولهای انتخاباتی پزشکیان، خود را در نشستهای رسانه و حتا نطق قبل از رأی اعتماد از مجلس نشان دهد. اگر اینطور نباشد؛ باید معرفی علیرضا کاظمی را نه پزشکیان به آری معلمان نامید.»
او در ادامه از فرصت دفاع کاظمی فرصت دفاع از خود را در برابر نخواستن معلمان سخن گفته و مینویسد:«اولین توقع آن است که [او] برنامه عملیاتی خود را برای گذر از بحرانهای خودساخته آموزشوپرورش که زاده سوءمدیریت دولتهای قبل بوده است را، هر چه سریعتر با کارشناسان آموزشی به اشتراک بگذارد. رویکرد برنامه ایشان همان عدالتمحوری باشد که مورد تاکید پزشکیان در تمام مناظرات بود. در مرحله بعد در صورت گرفتن تایید از مجلس در انتخاب و انتصابها قافیه را نبازد».
خانم ملکزاده میافزاید: «اگر امروز کاظمی مورد تردید برای حمایت است. به جرات میتوان گفت: علت این سکوت و تردید نحوه چینش شورای معاونین در آینده و تغییرات مورد انتظار است. اگر کاظمی از مجلس، راهی قرنی [ساختمان وزارتخانه] بشود اما، فرصت دوم خود -انتصابات- را برای اثبات صداقت پزشکیان به معلمان بسوزاند؛ باید منتظر واکنش متفاوت از سمت معلمان باشد. اینکه وزیر پشتاش خالی از حمایت سرمایه انسانی و سرمایههای اجتماعی وزارتخانه خود باشد، زنگ خطر جدی برای او خواهد بود. اگر کوتاه بیاید، آنها بلند برایش فاکتور میگیرند. معلم در هر دولتی مطالبهگر حق است. خصوصا دولت پزشکیان که قول همراهی در مسیر مطالبهگری را داده بود.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
با ایرانوایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر