استان وایر- جمعی از کارگران قرارداد موقت صنعت نفت در ادامه اعتراض خود نسبت به عدم تبدیل وضعیت و هم‌سان سازی نشدن حقوق و تبعیض در پرداخت آن، یک تجمع اعتراضی در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار کردند.
دور تازه اعتراض و اعتصاب کارگران در مراکز نفتی از چهار روز قبل آغاز شده است. در ادامه اعتصاب فراگیر صنعت نفت که از ۱۱مرداد سال جاری آغاز شد و نزدیک به یک ماه ادامه یافت، اعتراض کارگران قرارداد موقت صنعت نفت با برپایی تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی در روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه، شروع دوباره اعتراضات صنفی در این صنعت محسوب میشود.
تجمع کنندگان خواستار پاسخگویی روشن به مطالبات ۳۴ هزارکارگر قرارداد موقت صنعت نفت در سراسر کشور شدند. از مهم‌ترین مطالبات آن‌ها، حذف مدت موقت و تبدیل وضعیت، پرداخت آیتم‌های کارمندان وزارت نفت (مطابق ابلاغیه وزیرنفت)، هم‌سان سازی حقوق(مطابق تبصره ۳ ماده ۲۹ برنامه ششم توسعه) و اجرای بند ۴ سیاست‌های کلی نظام اداری شدند.
به گفته منابع کارگری، در تجمع روز گذشته کارگران معترض مقابل مجلس، یکی از نمایندگان عضو کمیسیون انرژی با حضور در میان آن‌ها قول پی‌گیری مطالبات در این کمیسیون را داد.
چهارمین روز اعتصاب کارگران پالایشگاه گاز پارسیان
کانال رسمی «سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران» روز ۲۹ مهر از چهارمین روز اعتراض کارگران «پالایشگاه گاز پارسیان»(شرکت پتروپالایش) خبر داد و نوشت: «کارگران این شرکت از رفتن به سر کار خودداری کردند. این چهارمین روز اعتصاب کارگران شرکت پتروپالایش پالایشگاه لامرد است. کارگران هم‌چنان استوار بر روی خواسته‌های خود بوده و از خوابگاه‌ها بیرون نیامده‌اند.»
کارگران پالایشگاه گاز پارسیان روز شنبه ۲۹مهر در اعتراض نسبت به عدم پرداخت به موقع حقوق، دست از کار کشیده و تجمع کردند. آن‌ها روزهای ۲۷ و ۲۸ مهر به نشانه اعتراض، از خوابگاه‌ها بیرون نیامده و اعتصاب را ادامه دادند.
این کانال کارگری در ادامه می‌نویسد: «با آن که دیروزکارفرما حقوق مردادماه و بخشی از حقوق شهریورماه را به حساب کارگران واریز کرده اما کارگران هم‌چنان به مصوبات کمپین مردادماه پایبند هستند. در کمپین مصوب شده بود و به همه کارفرمایان اطلاع رسانی شده بود که حق عقب انداختن حقوق کارگران را ندارند. کارفرمای پتروپالایش هم قبول کرده بود.»
کارگران پتروپالایش پالایشگاه لامرد که به دلیل عهدشکنی کارفرما، از روز ۲۶ مهر در محوطه پالایشگاه دست به اعتراض و اعتصاب زده بودند، با موافقت کارفرما نسبت به افزایش حقوق‌های مصوب کمپین اعلامی از سوی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران، «گروه پایپینگ» و «اکیپ پروژه‌ای‌ها» مواجه و به سر کار برگشته بودند: «در مردادماه کارفرما قول داد دیگر هیچ حقوقی عقب نخواهد افتاد و برای نشان دادن حسن نیت خود، حقوق آن‌ها را تا آخر تیرماه تسویه کرد. در حال حاضر حقوق مرداد و شهریور کارگران را تسویه نکرده و حتا افزایش حقوق‌ها را هم اعمال نکرده است.»
مرداد سال جاری، وقتی پیمان‌کاران مراکز نفتی با اعتصاب گسترده مواجه شدند، تمام یا بخشی از خواسته‌های کارگران را پذیرفتند و کارگران با وعده تحقق خواسته‌ها به کار بازگشتند. با پایان اعتصاب و از سر گرفتن کار، پیمان‌کاران به وعده‌های خود عمل نکردند و از افزایش حقوق کارگران و پرداخت به موقع آن، بهبود شرایط کار و... خودداری کردند. برخی از آن‌ها در مناطقی، از جمله عسلویه، پتروشیمی رازی در بندر امام با تهدید و اخراج، اقدام به تنبیه کارگران اعتصابی کردند. تا این لحظه گزارش دقیقی از تعداد کارگران اخراج شده منتشر نشده است.
کارگران اعتصابی دور اول اعتراضات در مردادماه ۱۳۹۹در این مورد به «ایران‌وایر» گفته بودند: «بروید به محاکم شهرهای منطقه پارس جنوبی، اکثر پرونده‌های حقوقی دادگاه‌های منطقه از شکایت‌های کارگرانی تشکیل شده که به اخراج یا تعلیق کارگر منجر شده است.»
آن‌ها معتقدند با توجه به این که وجود سندیکا یا اتحادیه‌های کارگری پی‌گیری مطالبات کارگران را می‌توانند تسهیل کنند، موانع بسیاری بر سر راه تشکیل و راه‌اندازی آن در پارس جنوبی هست: «نه تنها اتحادیه یا سندیکای کارگری در کل منطقه وجود ندارد که حتا اداره کار و خدمات اشتغال منطقه ویژه و حراست فیزیکی منطقه که به‌صورت مستقیم توسط اطلاعات سپاه اداره میشود، مخالف تشکیل آن هستند. بارها پیش آمده افرادی را که به‌صورت قانونی پی‌گیر تشکیل اتحادیه یا سندیکای کارگری بوده‌اند، از کار برکنار و به‌طورکلی از فعالیت مجدد در این منطقه کنار گذاشته و اخراج کرده‌اند. نام آن‌ها به لیست سیاهی رفته است که اجازه ورود یا فعالیت در این منطقه را ندارند.»
به گفته آن‌ها، حراست فیزیکی منطقه ویژه پارس جنوبی به‌صورت امنیتی و تحت نظارت مستقیم اطلاعات سپاه تصمیم‌گیری و در تصمیماتش مستقل از مدیریت مجتمع گاز پارس جنوبی عمل می‌کند: «هر فاز متشکل از چندین پالایشگاه کوچک و بزرگ است. کارگران این فازها نمی‌توانند بدون مجوز حراست از یک پالایشگاه به پالایشگاه دیگر و یا از یک فاز به فاز دیگری بروند. همین مساله اتحاد کارگران را سخت کرده و طرح مطالبات هماهنگ میسر نشده است. الان در برخی از فازهای پارس جنوبی جدا از مطالبه حقوق معوقه، می‌خواهند پیمان‌کاری‌ها برداشته شوند و حقوق‌ها افزایش پیدا کنند.»
یکی از کارگران حاضر در میان معترضان، مشکل دیگر کارگران را قدرت مافیایی و زدوبندهای میان کارفرما- پیمان‌کاران می‌داند که هر صدایی را که به‌عنوان نماینده یا مطالبه‌گر حقوق کارگران بلند بشود، در نطفه خفه می‌کنند: «بارها پیش آمده افرادی به‌عنوان سخن‌گو و پی‌گیری‌کننده با هماهنگی اداره کار منطقه و حراست فیزیکی انتخاب اما به فاصله کوتاهی به بهانه‌های مختلف از کار برکنار شده‌اند.»
کارگر دیگری می‌گوید: «هر بار با دخالت نهادهای انتظامی، امنیتی، بدون تحقق مطالبات و وعده‌ها، صدایمان خاموش شد اما این بار کارگران همه واحدها و شرکت‌ها آمده‌اند. این آتش زیر خاکستر بود که حالا به‌سرعت خاموش نمی‌شود.»
بر اساس گزارش کانال سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران، کارگران پترو پالایش تا تسویه حقوق شهریور و مهرماه هم‌چنان در خوابگاه‌ها باقی خواهند ماند.
این پالایشگاه که دومین پالایشگاه گاز کشور محسوب میشود، در بزرگراه لامرد – مُهر - عسلویه، در ۳۰ کیلومتری شمال غربی لامرد و ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مُهر در استان فارس واقع شده است.
انتشار دو نامه سرگشاده کارگران پیمانی عسلویه
دو هزار کارگر پیمانی عسلویه نیز با انتشار دو نامه سرگشاده هشدار داده‌اند در صورت عدم رسیدگی به خواست‌هایشان، دست به اعتصاب می‌زنند.
انتشار این نامه‌ها این در حالی رخ داده است که کارگران پتروشیمی رازی و نیروگاه سیکل ترکیبی آبادان در روزهای گذشته در تجمعات اعتصابی واحدهای خود حضور داشته‌اند. کارگران حجمی بخش خدمات رستوران در «شرکت نفت فلات قاره خارک»، کارکنان حراست «شرکت نفت و گاز غرب» شامل نفت شهر، تنگ بیجار و چشمه‌خوش نیز که به نوع قرارداد، دستمزد و وضعیت شغلی خود معترض هستند، تجمع اعتراضی برگزار کرده‌اند.
کارگران اقماری «مجتمع گازی پارس جنوبی» هم هشدار داده‌اند عدم اجرای پروتکل‌های کرونایی توسط کارفرما سبب شده است هر روز بر تعداد کارگران مبتلا به کرونا افزوده شود.
شرایط طاقت‌فرسای کارگران پیمانی نفت، همراه با دستمزد پایین، ساعات طولانی کار در هوای آلوده به گازهای سمی، نبود ایمنی کار، غذاخوری و خوابگاه‌های غیر بهداشتی، غذای با کیفیت پایین و سرویس‌های غیراستاندارد کار و فقدان امنیت شغلی از جمله دلایل اعتراضات کارگری در صنعت نفت ایران محسوب میشود.
به گفته فعالان کارگری، دستمزد کارگران در اکثر مراکز نفت و گاز با تاخیرات چند ماهه پرداخت می شوند و پیمان‌کاران حق بیمه کارگران را کامل نمی‌پردازند. آن‌ها حتا توجهی به قراردادهایی که خودشان با کارگران بسته‌اند، ندارند و بندهای آن را اجرا نمی‌کنند. در مناطق ویژه اقتصادی، کارگران حتا مشمول مزایای حداقلی «قانون کار» نیستند.
آن‌ها می‌گویند: «طرح طبقه‌بندی مشاغل که در اسفندماه سال ۱۳۹۸برای اجرا ابلاغ شده نیز قرار بود از ابتدای فروردین سال جاری اجرایی شود ولی کماکان به اجرا در نیامده است. وعده بیمه تکمیلی کارگران نیز عملی نشده است.»
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]
📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر