شاهد دادگاه حمید نوری: چشم راستم را با کتک‌های متهم از دست دادم

جلسه چهل و نهم از دادگاه «حمید نوری»، دادیار سابق زندان گوهردشت امروز سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۰ با شهادت «محمد خدابنده‌لویی» در دادگاه استکهلم برگزار شد.

محمد خدابنده‌لویی یکی از زندانیان سیاسی سابق است که به اتهام هواداری از «سازمان مجاهدین خلق»، از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ در زندان بوده است.

او در این جلسه دادگاه گفت بینایی یک چشم خود را بر اثر ضرباتی که حمید نوری به او وارد کرده‌، از دست داده است.

به گفته این زندانی سیاسی که سال‌های محکومیت خود را در زندان‌های «اوین»، «گوهردشت»، «قزل‌حصار» و «کمیته مشترک» گذرانده است، به اتفاق ۱۵۷ زندانی دیگر از زندان گوهردشت به زندان اوین منتقل شد اما از این جمع تنها هفت نفر زنده ماندند.

محمد خدابنده‌لویی در این جلسه دادگاه گفت که بارها با حمید نوری در زندان گوهردشت مواجه شده است.

این درحالی است که علی‌رغم شهادت شاهدان، حمید نوری مدعی شد که جز چند مورد ماموریت، هرگز در زندان گوهردشت کرج نبوده و در فاصله سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۲ در زندان اوین مشغول به خدمت بوده است.

محمدخدابنده‌لویی صدای حمید نوری را به خاطر داشت و در پاسخ به سوال دادستان درباره آن‌چه از حمید نوری می‌داند، گفت: «حمید عباسی صدای نسبتا آرام، نازک، معمولی و متفاوتی نسبت به ناصریان و بقیه داشت و به اتفاق ناصریان قدرت زیادی در زندان گوهردشت داشت. او و ناصریان نقش اصلی‌تر و رهبری در زندان داشتند اما لشکری و مرتضوی بیشتر نقش اجرایی داشتند.»

در زمان اجرای احکام اعدام زندانیان سیاسی، «حسین مرتضوی»، رییس زندان بود و «داوود لشکری»، معاون امنیتی و نظامی زندان گوهردشت.

محمدخدابنده‌لو که کتابی با عنوان «با من به روزهای قتل عام بیایید» را درباره خاطراتش از روزهای زندان نوشته است، گفت حمید نوری بر خلاف پاسدارها که معمولا ریش‌ بلندی داشتند، ته ریش داشت با صورت لاغر و کمی کشیده و موهای صاف که او را از بقیه متفاوت می‌کرد.

او در پاسخ به این که چه طور این جزییات را از چهره حمید نوری می‌داند، تایید کرد که چندین بار پشت در ملاقات در حالی که چشم‌بند به چشم داشته، او را دیده است.

به گفته این زندانی سیاسی سابق، یک بار دیگر نیز در جریان اعتصاب غذای زندانیان در اتاق گاز با حمید نوری مواجه شده است. 

او در مورد جزییات این برخورد گفت: «پاسدار در را باز کرد و دید من تنها کسی هستم که در انتهای اتاق گاز ایستادم. ناصریان، لشکری و عباسی داخل اتاق آمدند. ناصریان با صدای خیلی ترسناک و بلندی گفت امروز جنازه‌ات از این‌جا بیرون می‌رود و من را کتک زدند. چشم‌بندم افتاد و چهره همه آن‌ها را دیدم. عباسی با چیزی که دستش بود، به سرم می‌زد. یکی از ضربات محکم از طرف عباسی به صورتم خورد و درد شدیدی در نیمه سمت راست صورتم احساس کردم.»

چشم راست خدابنده‌لو چنان‌چه در دادگاه گفت، بر اثر همین ضربات بینایی خود را از دست داده است. 

او گفت تا مدت‌ها اجازه درمان به او نداده بودند و دید مرکزی چشمش از بین رفته است و فقط نور و سایه می‌بیند.

محمدخدابنده‌لو از شکنجه و آزار زندانیان دیگر نیز صحبت کرد. او از یک همافر نیروی هوایی اهل کرمانشاه به نام «جهانبخش امیری» گفت:‌ «دیدم با قیچی بالای سر یک هم‌بندی من ایستاده‌ بودند و می‌خواستند سبیل‌های بلند او را کوتاه کنند. حاج محمود را دیدم قیچی را روی گردن او گذاشته بود و می‌گفت یا باید بگذاری سبیلت را بزنیم یا رگت را می‌زنیم. اسم آن شخص جهانبحش امیری و اهل کرمانشاه بود. او هم هوادار مجاهدین بود اما پیرو یک جریان مذهبی به اسم اهل حق که درویش هستند. آن‌ها سنت‌شان این است که مردها سبیل‌های بلند داشته باشند.»

محمدخدابنده‌لو همراه با تعدادی از زندانیان دیگر ششم مرداد ۱۳۶۷ به دادستانی زندان اوین و روز بعد، در هفتم مرداد به اتاق «هیات مرگ» برده شده بود.

این زندانی سیاسی سابق گفت: «اواخر مرداد، در اوج اعدام‌ها، من را به دادگاه برده بودند ولی من در فرصتی خودم را توی یک صف جا کردم و به بند برگشتم. دوستانم گفتند شب موقع آمارگیری گیر می‌افتی. وقت آمارگیری، من کنار کسی نشستم که جثه بزرگی داشت که کمتر به چشم بیایم. آن‌جا ناصریان آمد توی بند و شروع کرد هم‌بندی‌ها را سوال پیچ کردن و عباسی و حاج مجتبی حلوایی را هم دیدم.»

حمید نوری متهم است که در مقام دادیار پیشین زندان گوهردشت کرج، در اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی مشارکت داشته است؛ اتهامی که خود آن را رد می‌کند. 

او روز ۱۸ آبان ۱۳۹۸ با یک پرواز مستقیم از ایران وارد فرودگاه استکهلم و بلافاصله دستگیر شد.

برگزاری دادگاه حمید نوری تا آوریل سال آینده در دادگاه استکهلم سوئد ادامه خواهد داشت.

هم‌زمان با برگزاری چهل و نهمین جلسه رسیدگی به اتهامات این عضو سابق قوه قضاییه ایران، بالغ بر ۱۰۰ تن از نمایندگان پارلمان اروپا، از جمله ۱۴ وزیر سابق - شامل وزیران خارجه - از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو خواستند ضمن اتخاذ سیاستی قاطع در مذاکرات هسته‌ای با حکومت جمهوری اسلامی، کشتار سال ۱۳۶۷ در ایران را رسما به عنوان «نسل‌کشی» و «جنایت علیه بشریت» شناسایی کنند.

در بیانیه صادر شده از سوی این نمایندگان با اشاره به فتوای «روح‌الله خمینی»، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی درباره اعدام زندانیان سیاسی، به ویژه افراد وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران و متعاقب آن، کشتار هزاران زندانی سیاسی پس از محاکمه‌های ساختگی چند دقیقه‌ای، آمده است بسیاری از برجسته‌ترین حقوق‌دانان بین‌المللی کشتار ۱۳۶۷ را مصداق آشکار جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی توصیف کرده و خواستار اجرای عدالت و آغاز روند رسیدگی قضایی علیه عاملان آن شده‌اند.

این بیانیه هم‌چنین از «ابراهیم رئیسی»، رییس جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضای هیات مرگ یاد کرده و به دستگیری، شکنجه و ناپدید شدن هزاران نفر در آبان ۱۳۹۸ و در دوران ریاست او بر قوه قضاییه اشاره کرده است.

حمید نوری در دفاعیات خود فتوای بنیان‌گذار جمهوری اسلامی را نیز جعلی خوانده و گفته بود این‌ها داستان‌هایی هستند که کمونیست‌ها و سازمان مجاهدین خلق ساخته‌اند.