استان وایر- روز پنجم تیرماه، جمعی از مادران جان‌باختگان اعتراضات سراسری آبان‌ماه ۱۳۹۸ با انتشار یک بیانیه حمایت خود را از اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت اعلام کردند.
در این بیانیه آمده است: «اکنون کارگران امتداد صدای آبان شده‌اند. این صدای همه ماست. همانها که در آبان ۱۳۹۸ کنار یکدیگر و در خیابان‌ها برای حق‌مان فریاد زدیم. اگر چه در آبان صدای حق خواهی ما را با گلوله پاسخ دادند. اما صدای حق خاموش شدنی نیست. اکنون این فریادها در اعتصاب کارگران می‌شنویم. ما خانواده‌های آبان از اعتصاب سراسری حمایت می‌کنیم چرا که به سرنوشت مشترکمان آگاهیم.»
«گوهر عشقی»، مادر «ستار بهشتی»، وبلاگ نویس جان‌باخته تحت شکنجه در زندان نیز با انتشار پیامی ضمن اعلام حمایت از اعتصاب سراسری کارگران و با اشاره به تحریم انتخابات اعلام کرد: «حاکمیت اسلامی سیلی محکم و قدرتمند مردم را هنوز دریافت نکرده، نتیجه فراخوان «نه به انتخابات» و «رای بی رای» تنها مشتی بود نمونه خروار.»
گسترش اعتصاب
در پنجمین روز اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت، «کارگران شرکت ODCC پالایشگاه نفت اصفهان»، «کارگران فاز ۲ پالایشگاه گاز بیدبلند بهبهان»، «کارگران شرکت پیشرو صنعت در پروژه نصب هیتر پتروپالایش آدیش در استان بوشهر»، «کارگران پیمانکاری جهان پارس ایلام»، «کارگران پیمانکاری زلال پالایشگاه اصفهان»، «کارگران تلمبه خانه شماره ۵ بندرعباس»، «کارگران فولاد یزد»، «کارگران رادیوگراف نیروگاه بیدخون در استان بوشهر»، «کارگران پیمانکاری و پروژه‌ای شرکت دریا ساحل جفیر در استان خوزستان»، «کارگران پیمانکاری و پروژه‌ای نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم در استان فارس»، «کارگران پیمانکاری و پروژه‌ای پتروپالایش کنگان در استان بوشهر»، «کارگران پیمانکاری و پروژه‌ای اورهال ۱۵ و ۱۶ در استان بوشهر» هم به اعتصاب سراسری پیوستند..
کارگران پیمانکاری پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه ها با خواست افزایش دستمزد و تغییر نوبت مرخصی دست به اعتصاب سراسری زده‌اند.
تائید اخراج کارگران پیمانکاری اویکو در تهران
مسئول روابط عمومی شرکت پالایش نفت تهران، ضمن تکذیب خبر اخراج ۷۰۰ تن از کارگران این پالایشگاه به دلیل اعتصاب، گفته است: «این موضوع صحت ندارد و فقط شرکت پیمانکاری اویکو بخش کمی از نیروهایش را تعدیل کرده است.» به گفته شاکر خفایی تنها ۳۵ کارگر پیمانکاری اویکو که قراردادهای یک ماهه دارند از کار اخراج شده‌اند.
در جریان گسترش اعتراض و اعتصاب کارگران صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی، ویدئویی منتشر شد که در آن کارگران شرکت پالایش نفت تهران، از توزیع برگه تسویه حساب بین ۷۰۰ تن از کارگران خبر داده بودند.
ادامه اعلام حمایت از اعتصاب کارگران شرکت نفت
کنفدراسیون جهانی پتروشیمی اینداستریال هم با اعلام حمایت از اعتصاب گسترده کارگران با انتشار بیانیه‌ای از کارگران اعتصابی حمایت کرد. در این بیانیه آمده است: «کارگران پروژه‌های نفت، گاز و پتروشیمی در پارس جنوبی، تهران و سراسر ایران دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب«کمپین اعتصاب۱۴۰۰» نام دارد. از آنجا که دولت ایران، سندیکاهای مستقل را به رسمیت نمی‌شناسد و این سندیکاها محدود هستند؛ این اقدام جمعی، توسط کمیته‌های اعتصاب کارگران شرکت نفت هماهنگ می‌شود.»
این کنفدراسیون خواسته‌های فوری اعتصاب کنندگان را به این شرح اعلام کرده است: «دستمزد بالاتر، استفاده از بیمه تامین اجتماعی و شرایط بهتر زندگی. اعتصاب جاری در ادامه اعتصابات یک ماهه بیش از ۱۰ هزار کارگر در سال گذشته است. اعتصاب سال گذشته (۲۰۲۰) کارفرمایان را مجبور به بهبود مزدها و شرایط زندگی کرد.»
در پایان این بیانیه، «کمال اوزکان» معاون دبیرکل اینداستریال در حمایت از اعتصاب کارگران شرکت نفت، پیامی خطاب به کارگران اعتصابی فرستاده و گفته است: «بار دیگر برادران ایرانی ما شجاعت و عزم شگرفی از خود در برابر ظلم و ستم نشان داده‌‌اند. آنها برای دفاع از خود، برای بهبود شرایط کار و زندگی خود، دست به اقدام جمعی زده‌اند. ما به آنها درود می‌فرستیم و با پیکار و خواسته‌های عادلانه آنها ابراز همبستگی می‌کنیم.»
اعتراض کارگران قراردادی شرکت ملی حفاری ایران
نیروهای قراردادی شرکت ملی حفاری به شرایط نامناسبِ شغلی خود، وجود تبعیض های فراوان و عدم پایبندی شرکت به تعهدات و وعده‌ها اعتراض دارند. آنها می‌گویند: «سال ۹۰ بعد از گذراندن موفقیت‌آمیز یک آزمون، به قرارداد موقت و مستقیم تبدیل وضعیت شدیم و قرار بود بعد از سه سال، «مدت معین» شویم. یعنی مدت قراردادمان از یک سال به ده سال افزایش یابد و حقوق و دستمزدمان تقریباً با رسمی‌ها برابر شود. اما به این وعده عمل نکردند و ۹سال است که ما قراردادی‌ها همچنان بلاتکلیف هستیم.«
به گفته این نیروها، بر اساس اساسنامه وزارت نفت و قانون ملی شدن نفت، قراردادی‌ها نباید بیش از سه سال، مدت موقت باشند. اما تعداد زیادی نیرو از سال ۹۰ تا الان مدت موقت هستند.
بر اساس گزارش ایلنا تعداد کل نیروهای قرارداد موقت در کل صنعت نفت، ۳۴ هزار نفر است. در شرکت حفاری، تعداد آنها حدود ۳۶۰۰ نفر است. چیدمان این نیروها بر اساس تحصیلات و تخصص نیز قابل توجه است. از بین نیروهای قراردادی نفت، ۱۲ هزار و ۵۰۰ نفر مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر دارند. در بین آنها تعداد زیادی فوق لیسانس و دکترا هستند.
یک نیروی قرارداد موقت نفت در ارتباط با تبعیض آشکار و نهادینه شده در محیط‌های کاری به ایلنا گفته است: «دریافتی من با همه متعلقات و مزایای مزدی حدود ۶ میلیون تومان است. اما معادل رسمی من، ۲۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرد. ۶ میلیون تومان کجا، ۲۲ میلیون تومان کجا؟ اختلاف موجود، بسیار فاحش و آزاردهنده است. این در حالی است که بیشتر شیفت‌ها و مسئولیت‌های حساس بر دوش ما قراردادی‌هاست. رسمی‌ها خیال‌شان بابت آینده و امنیت شغلی راحت است و عموماً نگرانی چندانی برای کار ندارند. همه کارهای سنگین بر دوش ماست و این سنگینی کار، سنگینی ۹ سال بلاتکلیفی را مضاعف کرده است.»
به گفته او با وجود آنکه بیمه تامین اجتماعی هستیم، مصوبات افزایش حقوق اداره کار و شورای‌عالی کار شامل حال ما نمی‌شود. هر سال مبلغی جزئی برای افزایش حقوق ما تصمیم‌گیری می‌کنند. در نهایت، متضرر اصلی ما هستیم. دستمزدمان هم به نسبت کارگران مشمول قانون کار و هم به نسبت رسمی‌های مشمول قانون نفت، بسیار کمتر افزایش می‌یابد. نه زیرمجموعه نفت به شمار می‌رویم نه زیرمجموعه اداره کار، در واقع ما را بلاتکلیف نگه داشته‌اند.»
او با بیان اینکه شش سال پیش باید تکلیف ما روشن می‌شد و لااقل مدت معین می‌شدیم، می‌افزاید: «این اواخر دوبار به تهران آمدیم و برای احقاق حقوق، مطالبه‌گری و رایزنی کردیم. مقابل مجلس رفتیم و خواستار توجه نمایندگان مجلس به وضعیت بلاتکلیف خود شدیم. در نهایت یک نماینده عضو کمیسیون انرژی آمد و گفت وزارت نفت گفته این دولت که تمام شد، بروید منتظر دولت بعدی بمانید! فقط همین.»
اعتراض کارگران پیمانکاری عملیات دریایی پایانه‌های نفتی
کارگران پیمانکاری عملیات دریایی پایانه‌های نفتی جزیره خارک هم در اعتراض به وضعیت شغلی خود معترض و خواهان رسیدگی به خواسته‌های خود شدند.
کارگران این پایانه نفتی می‌گویند: «ساعت‌ها زیر تیغ آفتاب سوزان و در هوای شرجی برای نان و چرخه زندگی خود عرق می‌ریزیم. هنگامی که با وعده غذایی نیروهای دیگر روبرو می‌شویم، خستگی ما بیشتر می‌شود. کارکنان شرکت از سلف شرکت غذای خود را تهیه می‌کنند اما وعده‌های غذایی نیروی قراردادی از رستوران‌های بی‌کیفیت تهیه می‌شود.»
به گفته آنها اگرچه روی کار دریا کار می‌کنیم اما حقی بابت آن دریافت نمی‌کنیم. تمام حقوق و دریافتی ما مثل یک کارگر روزمزد است که در خشکی اشتغال دارد. سال‌ها از اشتغال ما در دریا می‌گذرد و خطراتش را با پوست و گوشت خود احساس می‌کنیم اما از کوچک‌ترین حقوق خود محروم هستیم.
این کارگران می‌گویند: «متاسفانه تعداد پیمانکاران منطقه کم است. کارفرمای فعلی حدود ۱۰ سال است که برنده مناقصه می‌شود.»
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]
📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسئول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر