دیدار رئیس جمهور و ورزشکاران‎

«حسن روحانی» برای سومین بار با ورزشکاران ایران دیدار کرد؛ بار اول، پیش از جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بود، بار دوم پس از بازی‌های آسیایی سال ۹۳ خورشیدی و حالا در آستانه سفر ورزشکاران ایران به المپیک.

رییس‌جمهوری ابتدا سعی کرده است از فرصت سخنرانی‌ خود برای مباحث سیاسی استفاده کند. او از مذاکرات اتمی ۱+۵ گفته و از این که مشتری‌های خارجی پشت دروازه‌های ایران منتظر خرید آب‌سنگین هستند.

دیدار وی با ورزشکاران در ضیافت افطاری که وزیر ورزش و جوانان تدارک دیده، منهای تمامی مباحث سیاسی، می‌تواند نکته های ورزشی هم داشته باشد. رییس جمهوری ایران در این دیدار، «هیچ» وعده روشنی به قهرمانان کشورش نداد.
 

پرده اول
حسن روحانی بخش عمده‌ای از سخنرانی خود را به دولتمردان اختصاص داده و گفته است سال گذشته در همین ایام ماه رمضان، قهرمانانی دیگر توانستند به موفقیت برسند و آن هم مربوط به مذاکرات هسته‌ای بوده است. او بعد به سراغ ایام جنگ هشت‌ساله با عراق رفت.

رییس‌جمهوری در بی‌اطلاعی از ورزش، میان همتایان پیشین خود شهره شده است. هرچه قدر اطلاعات ورزشی «محمود احمدی نژاد» و «محمد خاتمی» قابل توجه بود، حسن روحانی میان عوام محکوم است به بی‌توجهی به وزارتی که ورزش ایران را در دست گرفته است. اطلاعاتش از ورزش آن قدر نیست که بخواهد به صورت مستقیم از یک قهرمانی بزرگ، از موفقیتی چشم گیر در گذشته یا شانس پیروزی در آینده حرف بزند، برای همین هم تکرار مکررات می‌کند. او در دیدار خود با ورزشکاران المپیکی، به سراغ فوتبال می‌رود، به سال ۱۳۷۷ خورشیدی و بازی ایران مقابل استرالیا برمی‌گردد، گل خداداد عزیزی را یادآوری می‌کند و می‌گوید: «آن گل با افتخار در استرالیا توانست همه ایرانیان را از روی صندلی‌ها بلند کند که این قیام برای غرور، امید و افتخار بود.»

شاید حسن روحانی می‌توانست به افتخارات دوره پیشین کشتی فرنگی ایران در المپیک اشاره کند؛ سه مدال طلای فرنگی. یا شاید به تداوم قهرمانی‌های ایران در وزنه برداری سنگین‌وزن. می‌توانست بگوید قوی‌ترین مرد المپیک طی سه دوره گذشته از ایران بوده و همین نشانی از رشد کیفی ورزش ایران است. اما اشاره‌ای به هیچ کدام نکرده، فقط به حجاب بانوان اشاره کرده و آن را ستوده است. در جایی دیگر، بر اساس آماری که در اختیار داشته، از حضور پرتعداد بانوان ایرانی در المپیک 2016 حرف زده و چنین اتفاقی را نشانه‌ای از رشد کیفی ورزش کشور دانسته است.

 پیش‌ از این هم وقتی تیم اعزامی ایران از بازی‌های آسایی «اینچئون» در سال ۲۰۱۴ بازگشت، رییس‌جمهوری لب به ستایش تیم ملی فوتبال ایران و سرمربی‌ آن در جام جهانی برزیل باز کرد. فیدبک های او به سوی فوتبال می‌رود درحالی که فوتبال نه در بازی‌های آسیایی کامیاب بوده و نه در المپیک حضور خواهد داشت.

مبحث، چرایی تمجید از فوتبال نیست زیراهمین رشته ورزشی در برنامه‌های مدیریتی دولت، جایی روشن ندارد؛ باشگاه‌ها خصوصی نمی‌شوند، پروسه حق پخش تلویزیونی از سوی وزارت ورزش متوقف می‌شود، معاون اول رییس‌جمهوری نقشی مستقیم در انتخاب نایب‌رییس اول فدراسیون فوتبال (در زمان علی کفاشیان) بازی می‌کند و وزارت امور خارجه کم ترین مساعدتی برای همراهی با تیم ملی نشان نمی‌دهد. حسن روحانی تا کنون برای ورزش حرف تازه‌ای نداشته است.
 

پرده دوم
پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت ورزش و جوانان جمله‌ای از رییس جمهوری را روی خروجی خود قرار داده است که در آن تناقض‌هایی دیده می شود.

حسن روحانی در سخنرانی خود گفته است: «دولت تاکنون همه تلاش‌های خود را برای موفقیت و کسب سهمیه المپیک به کار بسته و در مدت باقی‌مانده تا شروع مسابقات نیز اقدامات و کمک‌ها را برای موفقیت ورزشکاران کشورمان در این صحنه رقابت جهانی و خوشحالی مردم عزیز کشورمان انجام خواهد داد.»

ادعای روحانی در مورد حمایت از ورزشکاران را می‌توان کنار سه نامه پیاپی قرار داد؛ اسفندماه سال گذشته «رسول خادم»، رییس فدراسیون کشتی ایران و مردی که رشته ورزشی‌ او بیش ترین شانس مدال در المپیک «ریو» را خواهد داشت، طی دو نامه پیاپی، از رییس جمهوری ایران خواست تا توجه بیش تری به ورزشکاران المپیکی داشته باشد.

او۱۸ اسفندماه در نامه دوم خود نوشت: «مدت‌ها است که قهرمانان ملی کشورمان از طریق رسانه‌ها شاهد هستند روسای جمهور کشورهای مختلف جهان، ازجمله کشورهای همسایه (روسیه، آذربایجان، ترکیه، و...) هر هفته با قهرمانان ملی‌ خود در رشته‌های ورزشی گوناگون دیداری حضوری و اختصاصی، آن‌هم نه در محل دفتر رییس‌جمهوری بلکه در محل تمرین ورزشکاران ملی دارند و یا ملاحظه می‌کنند ورزشکاران المپیکی دیگر کشورها به‌طور مرتب از گفت و گوهای شخصی خود با روسای جمهوری و افزایش بی‌نظیر انگیزه‌هایشان برای کسب موفقیت در مسابقات المپیک سخن می‌گویند.»

او در هر دو نامه از بی‌توجهی وزارت ورزش دولت روحانی به ورزشکاران ملی ایران گلایه کرد و حتی گفت که با وجود مشکلات وسیع مالی، گلایه‌ها از بی‌توجهی معنوی دولتمردان به ورزشکاران است.

از سوی دیگر، «کیومرث هاشمی»، رییس کمیته ملی المپیک ایران نیز ۳۰ بهمن ماه سال گذشته از خطر تعلیق فدراسیون‌های ایران به دلیل دخالت وزارت ورزش در امور فدراسیون‌ها خبر داد و برای «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رییس جمهوری نوشت: «تضعیف فدراسیون‌ها و هیات‌های ورزشی باعث حضور بی پشتوانه و بی انگیزگی مسوولان مربوطه در مجامع بین‌المللی و سلب اعتماد سازمان‌های جهانی ورزش و در نتیجه، از دست رفتن کرسی‌های بین‌المللی که در حفظ و ارتقا منافع ورزش کشور نقش اساسی ایفا می‌کنند، منجر خواهد شد.»

حالا سؤال این جا است که حسن روحانی دقیقاً از کدام حمایت بی شائبه حرف زده است؟ ورزشکاران ایرانی که در آستانه المپیک قرار گرفته‌اند، از چه امکانات ویژه‌ای برخوردار شده‌اند؟

«حمیدرضا زورآوند»، قهرمان دو ایران است. او که سهمیه المپیک در ماده ۲۰ کیلومتر پیاده‌روی را به‌دست آورده است، فروردین‌ ماه به «ایسنا» گفته بود: «پیش از این در شرکتی کار می‌کردم که تعطیل ‌شده و در حال حاضر مسافرکشی می‌کنم.»

وقتی رییس جمهوری ایران در مورد تأمین نیازهای ورزشکاران ایران حرف می‌زد، دقیقاً حمیدرضا زورآوند یا «مهسا جاور» به چه چیزی فکر می‌کردند؟ قهرمان پاروزنی ایران سال‌ها است برای به دست آوردن یک شغل ثابت برای خود و یا همسر جودوکارش، به وزارت ورزش التماس می‌کند.

پرده سوم
سخنران‌های جلسه را می‌توان به خوبی تفکیک کرد. آن‌ها برای سخنرانی پیش و پس از رییس‌جمهور، بر اساس سلایق وزارت ورزش انتخاب شده بوداند؛ مثلاً رییس فدراسیون کشتی یا رییس فدراسیون والیبال حق سخنرانی پیدا نکردند و در عوض، «محمدرضا داورزنی»، نزدیک‌ترین یار «محمود گودرزی»، وزیر ورزش به ایراد سخن پرداخت.

مسلماً اگر قرار بود رسول خادم یا «علی مرادی»، روسای فدراسیون های کشتی و وزنه‌برداری کشور در حضور روحانی سخنرانی کنند، جملات دل‎خواه وزیر ورزش و جوانان را به استماع نمی‌رساندند. پس رییس فدراسیون والیبال که کم ترین شانسی برای کسب مدال المپیک ندارد، تنها رییس سخنران در ان جلسه می‌شود.

از میان رشته‌های کشتی و وزنه‌برداری هم نوبت به «سجاد مردانی»، قهرمان رشته تکواندو می‌رسد تا بگوید: «همه ورزشکاران به این موضوع اذعان دارند که حمایت‌ها و دیده شدن ورزشی‌ها در دولت یازدهم، خاص و ویژه بوده است.»

وزارت ورزش از یک گردهمایی، نهایت بهره‌برداری را برده است؛ ورزشکاران (که میان آن ها فوتبالی‌ها در رأس بودند) با حسن روحانی دیدار می‌کنند، بعد خبرگزاری «برنا» به‌عنوان پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت ورزش و جوانان از قول رییس‌جمهور می‌نویسد: «گودرزی باقدرت به‌کارش ادامه می‌دهد.»

برنا در خبر فوری خود گفت و گویی کوتاه از رییس‌جمهوری را در حاشیه این دیدار منتشر کرد و نوشت که حسن روحانی در واکنش به شایعه برکناری وزرای صنعت و معدن و ورزش و جوانان گفته است: «این خبرها کذب محض هستند و هیچ برنامه‌ای برای تغییر وزرا نداریم و دکتر گودرزی با قدرت کارش را ادامه می‌دهد.»

به نظر می‌رسد دیدار رییس‌جمهوری با ورزشکاران، دو بعد ویژه داشته است؛ اولی تبلیغات سیاسی حسن روحانی در مورد «برجام» و دومی محکم شدن میخ وزیر تا پایان این دولت. تیراندازان ایرانی حاضر در المپیک هم می‌توانند فعلاً بدون تیر تمرین کنند.