منبع: موزه یادبود هولوکاست در ایالات متحده آمریکا، واشنگتن
«قوانین نورنبرگ»
«قوانین نورنبرگ» دو قانون از یک رشته فرامین و احکام و رویه قضایی است که در روندی تدریجی به رهبران نازی امکان دادند، نظام سیاسی آلمان را از ساختاری دموکراتیک به سوی دیکتاتوری سوق دهند.
پیشینه تاریخی
در ماه سپتامبر ۱۹۳۵، آلمان نازی دو قانون مجزا را به تصویب رساند: «قانون شهروندی رایش» و «قانون صیانت از نژاد و شرافت آلمان» که به «قوانین نورنبرگ» معروف شدند. بسیاری از نظریه‌های نژادپرستانه ایدئولوژی نازیسم در این قوانین گنجانده شدند؛ قوانینی که چارچوب قانونیِ سرکوبِ نظام‌مندِ یهودیان در آلمان را فراهم کردند.
«آدولف هیتلر» «قوانین نورنبرگ» را در پانزدهم سپتامبر سال ۱۹۳۵ اعلام کرد. پارلمان آلمان («رایشس‌تاگ») که در آن زمان تحت سیطره کامل نمایندگان نازی بود، این قوانین را تصویب کرد. تفکرات یهودی‌ستیز آن‌قدر اهمیت داشت که «هیتلر» از نمایندگان مجلس خواست تا در نشستی ویژه که در جریان گردهمایی سالانه حزب نازی در شهر نورنبرگ برگزار شد، حضور یابند و به این قوانین رای دهند.
تصویب «قوانین نورنبرگ»
در این فیلم، «هرمان گورینگ»، در جریان هفتمین گردهمایی سالانه حزب نازی، مقدمه «قوانین نورنبرگ» را قرائت می‌کند. این قوانین مفهوم حق شهروندی در آلمان را بر اساس نژاد بازتعریف، و ازدواج بین یهودیان و آلمانی‌ها را ممنوع اعلام کرد. در این نشست ویژه «رایشس‌تاگ» (مجلس آلمان) «قوانین نورنبرگ» به تصویب رسید و این‌گونه روند سرکوب یهودیان تسریع شد.
منبع: آرشیو فدرال آلمان - فیلم
«قانون شهروندی رایش»
خانواده «فریتز گلوک‌شتاین» در گردش تفریحی
این عکسی است از «فریتز گلوک‌شتاین» و خانواده‌اش در جریان سفری تفریحی در نزدیکی برلین در سال ۱۹۳۲. پدر «فریتز» یهودی بود و در یک کنیسه لیبرال فعالیت می‌کرد، اما مادر او مسیحی بود. بر اساس «قوانین نورنبرگ»، «فریتز» یک دورگه (Mischling) محسوب می‌شد، اما به این دلیل که پدرش یهودی بود، او را نیز یهودی تلقی کردند.
منبع: موزه یادبود هولوکاست در ایالات متحده آمریکا، «فریتز گلوک‌شتاین»
نازی‌ها مدت‌ها به دنبال این بودند که تعریفی حقوقی از یهودیان به دست دهند؛ تعریفی که یهودیان را نه بر پایه باورهای مذهبی ایشان، بلکه بر اساس نظریه‌های یهودی‌ستیز و نژادپرستانه به جامعه معرفی کند. اما تعریفِ هویت یهودی در آلمان کار چندان ساده‌ای نبود؛ بسیاری از آنها آیین مذهبی و سنتی خود را به‌جا نمی‌آوردند و از منظر اجتماعی نیز مدت‌ها بود که در جامعه آلمان ادغام شده بودند؛ برخی اصلاً مذهبی نبودند و حتی مراسم آیینی مسیحیان، به‌ویژه جشن کریسمس، را در کنار همسایگان غیریهودی خود برگزار می‌کردند؛ برخی دیگر با مسیحیان ازدواج کرده یا مسیحی شده بودند.
بر اساس «قانون شهروندی رایش» و احکام فرعی بعدی که به آن اضافه شدند، فقط «آلمانی‌ها یا خویشاوندان نژادی» آنها شهروند آلمانی محسوب می‌شدند. در تبصره‌ای که در چهاردهم نوامبر منتشر شد؛ یعنی همان روزی که قانون لازم‌الاجرا شد، مشخصاً آمده است که چه کسی یهودی است و چه کسی یهودی نیست. نازی‌ها یهودیان را اعضای یک جامعه مذهبی یا فرهنگی نمی‌دانستند. آنها یهودیان را یک نژاد می‌دانستند؛ و محل و خانواده‌ای که یهودیان در آن متولد شده بودند، همچنین خویشاوندی خونی آنها ملاک تعریف نژاد آنها بود.
اما علی‌رغم ادعاهای مداوم نازی‌ها، هیچ مبنای علمی معتبری برای تعریف یهودیان به‌عنوان یک نژاد وجود نداشت. بنابراین قانون‌گذاران نازی برای تعریف نژادِ یهودیان به شجره‌نامه خانواده‌ها رجوع کردند و افرادی را یهودی اعلام کردند که دست‌کم سه پدر و مادربزرگ آنان در جامعه مذهبی یهودیان متولد شده و زندگی کرده بودند. به این ترتیب، پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی که در جامعه مذهبی یهودی آلمان به دنیا آمده بودند، «از منظر نژادی» یهودی محسوب می‌شدند و جایگاه اجتماعی «نژادی» ایشان در مورد فرزندان و نوه‌های آنها نیز لحاظ می‌شد. علاوه بر این، یهودیان دیگر نه شهروند بلکه تحت‌عنوان «تبعه» حکومت آلمان تعریف شدند.
این تعریفِ حقوقی جدید از «یهودی» شامل ده‌ها هزار تن می‌شد که خود را یهودی نمی‌دانستند، یا هیچ پیوند مذهبی و فرهنگی با جامعه یهودی آلمان نداشتند. برای نمونه، آنهایی که از یهودیت به مسیحیت گرویده بودند، یهودی محسوب می‌شدند. حتی افرادی که پدر و مادر، یا پدربزرگ و مادربزرگ ایشان از جمله یهودیانی بوده‌اند که مسیحی شده‌اند نیز یهودی محسوب می‌شدند. علاوه بر این، «قانون شهروندی رایش»، تابعیت آنها و حقوق اولیه شهروندی‌شان را هم ملغی اعلام کرد.
تعاریف جدید حقوقی پیچیدگی‌های عجیب و غریبی داشت؛ مثلاً طبق «قوانین نورنبرگ»، افرادی که فقط یک یا دو پدر و مادر بزرگ‌شان در جامعه یهودی آلمان متولد شده بودند، نه آلمانی و نه یهودی بودند؛ آنها «دورگه» (Mischlinge) محسوب می‌شدند و گرچه در ابتدا از همان حقوق «نژاد آلمانی» برخوردار بودند، اما با گذر زمان، نازی‌ها قوانین و احکام فرعی دیگری را به اجرا گذشتند و حقوق آنها را نیز محدود کردند.
تصویری از «قوانین نورنبرگ»
تصویری از «قانون شهروندی رایش» و «قانون صیانت از نژاد و کرامت آلمان» که به «قوانین نورنبرگ» معروف شدند. آلمان، ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵
منبع: آرشیو اسناد ملی، «کالج پارک»
«قانون صیانت از نژاد و کرامت آلمان»
دومین قانون نورنبرگ «قانون صیانت از نژاد و کرامت آلمان» نام داشت؛ بر اساس این قانون، ازدواج بین یهودیان و آلمانی‌های غیریهودی ممنوع شد و برقراری روابط جنسی بین آنها، تحت عنوان «بی‌حرمتی نژادی» (Rassenschande)، جرم محسوب شد.
پوستر تبلیغاتی نازی‌ها در شماره ویژه روزنامه «مهاجم» درباره «بی‌حرمتی نژادی»
این تصویری از پوستر روزنامه یهودی‌ستیز «مهاجم» (Der Stürmer) است که در سال ۱۹۳۵ منتشر شد. این پوستر با هدف توجیه ممنوعیت روابط «بین نژادیِ» یهودیان و غیریهودیان، بر اساس «قوانین نورنبرگ» منتشر شد.
بسیاری از آلمانی‌ها هرگونه سوءظن به «جرم» برقراری رابطه جنسی «بین نژادی» را به پلیس گزارش می‌کردند. نیروهای پلیس به همکاری مردم نیاز داشتند؛ آنها «چشم و گوش» پلیس بودند. خبرچین‌ها اهداف و انگیزه‌‌های گوناگونی داشتند؛ برخی به دلیل باورهای سیاسی چنین می‌کردند، برخی به دلیل تعصبات شخصی، به قصدِ حل و فصل اختلافات پیشِ پاافتاده و یا این میلِ میهن‌پرستانه که «شهروند خوبی» باشند.
«ویکتور کلمپرر»، استاد یهودی، در ماه اوت سال ۱۹۳۳، در دفتر خاطرات خود می‌نویسد: «همه از ترس می‌لرزند. نامه‌نگاری، مکالمات تلفنی، حتی گفت‌وگو در خیابان هم خطرناک شده است. همه ما از خبرچین‌ها وحشت داریم.»
در شرحِ پوستر آمده است: «بی‌حرمتی نژادی. یولیوس اشترایشر، از سال ۱۹۲۳ تاکنون نسبت به بی‌حرمتی نژادی هشدار داده و روشنگری کرده است. در سال ۱۹۳۵، پیشوا اعلام کرد که هتک حرمت نژادی جرم است و مجازات آن نیز زندان است. اما همچنان شاهد هزاران مورد از این جرایم نژادی هستیم که توسط یهودیان صورت می‌گیرند. بی‌حرمتی نژادی چیست؟ چرا پیشوا قوانین نورنبرگ را صادر کرده است؟ چرا یهودیان زنان آلمانی را، به‌طور نظام‌مند و در مقیاسی کلان، به بی‌حرمتی نژادی وادار می‌کنند؟ عواقب بی‌حرمتی نژادی برای زنان و دختران آلمانی چیست؟ عواقب بی‌حرمتی نژادی برای ملت آلمان چیست؟ شماره ویژه «مهاجم» به این پرسش‌ها می‌پردازد.»
منبع: موزه تاریخ آلمان
این قانون همچنین با تاکید بر این ادعا که مردان یهودی خدمتکاران جوان را مجبور به بی‌حرمتی نژادی می‌کنند، یهودیان را از استخدامِ خدمتکارانِ زن آلمانی زیرِ ۴۵ سال منع می‌کرد. در نتیجه این قانون، هزاران تن به جرم بی‌حرمتی نژادی محکوم شدند، یا در اردوگاه‌های کار اجباری ناپدید شدند.
اهمیت «قوانین نورنبرگ»
«قوانین نورنبرگ» رهاسازی (آزادسازی) یهودیان در آلمان را که یهودیان را بخشِ جدایی‌ناپذیری از جامعه آلمان و بهره‌مند از حقوق شهروندی برابر می‌دانست، دچار روندی معکوس کرد. مهم‌تر از آن، این قوانین با ارائه مجموعه‌ای از تعاریفِ حقوقی، بین آلمانی و یهودی تمایز ایجاد کرد و به تدابیر یهودی‌ستیزِ بعدیِ نازی‌ها وجه قانونی بخشید. برای نخستین بار در تاریخ، یهودیان نه به دلیل عقاید و باورهای ایشان بلکه به این دلیل که یهودی بودند، یا در خانواده‌ای یهودی متولد شده بودند، مورد آزار و اذیت و سرکوب قرار گرفتند. در آلمان نازی، یک یهودی بنابر هیچ اعتقاد یا باوری و یا بر اساس هیچ اقدام یا بیانیه‌ای نمی‌توانست آلمانی شود. بسیاری از آلمانی‌هایی که هرگز از آیین یهودیت پیروی نکرده بودند، یا این‌که سال‌ها بود که دیگر اعمال مذهبی خود را کنار گذاشته بودند، در دام هولناک نازی‌ها گرفتار آمدند.
گرچه «قوانین نورنبرگ» مشخصاً یهودیان را هدف گرفته بود، در نهایت به اقلیت سیاه‌پوست، رومایی و سینتی (کولی‌های اروپا) که در آلمان زندگی می‌کردند، نیز تعمیم یافت. نازی‌ها با تعریف حقوقی که از يهوديان، سياه‌پوستان و رومایی‌ها ارائه کردند و آنها را تحت عنوان «نژاد‌های بیگانه» به جامعه معرفی کردند، شرایط آزار و اذيت آنها را تسهيل كردند.
در طول جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورهای متحد با آلمان یا وابسته به این کشور، نسخه‌های مشابهی از «قوانین نورنبرگ» را به تصویب رساندند؛ تا جایی که تا سال ۱۹۴۱، مقامات ایتالیا، مجارستان، رومانی، اسلواکی، بلغارستان، کرواسی، و فرانسه تحت حکومت دولت «ویشی» قوانین یهودی‌ستیز مشابهی را به اجرا گذاشته شدند.
ترجمه
«قانون شهروندی رایش» ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵
(ترجمه از Reichsgesetzblatt I, 1935, p. 1146)
«رایشس‌تاگ» قانون زیر را به اتفاق آراء تصویب و ابلاغ می‌کند:
ماده ۱
۱. تبعه حکومت فردی است که از حفاظت رایش آلمان برخوردار است و در ازای این حفاظت وظایف ویژه‌ای دارد.
۲. جایگاه تبعه حکومت مطابق با مقررات رایش و قانون شهروندی رایش تعریف می‌شود.
ماده ۲
۱. شهروند رایش فردی است تبعه حکومت، از نژاد آلمانی یا از خویشاوندان آلمانی، که با رفتار خود ثابت می‌کند شایستگی خدمتگزاری صادقانه به مردم آلمان و رایش را دارد.
۲. تابعیت رایش از طریق اعطای گواهی شهروندی رایش ممکن می‌شود.
۳. فقط شهروندان رایش از حقوق کامل سیاسی، طبق قانون، برخوردارند.
ماده ۳
وزیر کشور رایش، با هماهنگی معاون پیشوا، فرامینِ قانونی و احکام اداری لازم را برای اجرا و اعمال کامل این قانون اعلام خواهد کرد.
نورنبرگ، ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵
در «کنگره آزادی» حزبِ رایش
پیشوا و صدراعظم رایش
[امضا] آدولف هیتلر
وزیر کشور رایش
[امضا] فریک
«قانون صیانت از نژاد و کرامت آلمان»، ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵
(ترجمه از Reichsgesetzblatt I, 1935, pp. 1146-7)
«رایشس‌تاگ»، با علم به این که پاکی خون آلمانی شرط اساسی ادامه حیات مردم آلمان است، و متکی به عزمی انعطاف‌ناپذیر برای تضمین حیات جاودانه ملت آلمان، به اتفاق آراء قانون زیر را تصویب و ابلاغ می‌کند:
ماده ۱
۱. ازدواج بین یهودیان و شهروندان آلمانی و خویشاوندان نژادی آنها ممنوع است. بنابراین، ازدواجی که پیش از این قانون یا در خارج از کشور و به منظور دور زدن این قانون صورت گرفته است، مشروعیت قانونی ندارند.
۲. روند ابطال فقط توسط دادستانی صورت می‌گیرد.
ماده ۲
روابط جنسی خارج از ازدواج بین یهودیان و شهروندان آلمانی یا خویشاوند نژادی آنها ممنوع است.
ماده ۳
یهودیان حق استخدامِ خدمتکارانِ زن آلمانی زیرِ ۴۵ سال یا خویشاوندان نژادی آنها را ندارند.
ماده ۴
۱. یهودیان حق ندارند پرچم ملی یا پرچم رایش را به اهتزاز درآورند، یا رنگ‌های رایش را به‌نمایش بگذارند.
۲. ولی مجاز به نمایش رنگ‌های یهودی هستند. دولت از اعمال این حق حمایت می‌کند.
ماده ۵
۱. جرم تخطی از موارد ذکر شده در ماده ۱ زندان و کار اجباری است.
۲. افرادی که از موارد ذکر شده در ماده ۲ تخطی کنند، محکوم به تحمل زندان، یا زندان با کار اجباری می‌شوند.
۳. تخطی از موارد ذکر شده در ماده ۳ یا ۴ می‌تواند تا یک سال زندان و جریمه نقدی، یا یکی از این دو را به همراه داشته باشد.
ماده ۶
وزیر کشور رایش، با هماهنگی معاون پیشوا، فرامینِ قانونی و احکام اداری لازم را برای اجرا و اعمال کامل این قانون اعلام خواهد کرد.
ماده ۷
این قانون از فردای روز ابلاغ اجرایی می‌شود؛ به‌غیر از ماده ۳ که از اول ماه ژانویه سال ۱۹۳۶ به اجرا گذاشته خواهد شد.
نورنبرگ، ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵
در «کنگره آزادی» حزبِ رایش
پیشوا و صدراعظم رایش
[امضا] آدولف هیتلر
وزیر کشور رایش
[امضا] فریک
وزیر دادگستری رایش
[امضا] دکتر گورتنر
معاون پیشوا
[امضا] آر. هس
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر