سارای ایرانی، نادیای افغان و دوستان اروپایی‌ آن‌ها؛ زنان ناشناخته یورو ۲۰۲۲

سحر رضایی، شهروند خبرنگار

 

چهارشنبه شب، از ساعت ۲۳ و۳۰ دقیقه به وقت ایران و با دیدار تیم‌های بریتانیا و اتریش در ورزشگاه «اولترافورد»، رقابت‌های یورو ۲۰۲۲ زنان رسما آغاز شد. در همان دیدار نخست، ٦٨ هزار و ٨٧١ نفر در ورزشگاه حاضر شدند تا ركورد حضور تماشاگران در يورو زنان شكسته شود.

حالا ۱۶ تیم برتر اروپایی در چهار گروه باهم به رقابت می‌پردازند تا قهرمان سیزدهمین دوره ملت‌های اروپا مشخص شود.

آلمان‌ با هشت قهرمانی، پرافتخارترین تیم این جام است. اما سال‌های اخیر و پس از بازنشستگی ستاره‌های این تیم، تیم ملی زنان آلمان با افت شدیدی روبه‌رو شد. در سال‌های اخیر، هلند، سوئد، دانمارک و بریتانیا با پشت سر گذاشتن آلمان و نروژ، جزو مدعیان هستند و به احتمال زیاد جام سیزدهم هم به یکی از آن‌ها تعلق می‌گیرد.

 یورو ۲۰۲۲ زنان با حضور ستاره‌های نوظهور و جسورش، جذابیت‌های زیادی برای فوتبال‌دوستان خواهد داشت. در این گزارش به معرفی چند ستاره‌ این دوره از جام قهرمانی زنان اروپا خواهیم پرداخت؛ زنانی متفاوت؛ هم در سبک زندگی و هم در تکنیک.

 ***

سارا دورسن خواجه/ مدافع ایرانی‌تبار تیم ملی آلمان

«سارا دورسن خواجه زاده» ۱۷ نوامبر ۱۹۹۱ در شهر کلن متولد شد. پدرش ایرانی و مادرش زاده ترکیه است.

سارا دورسن خواجه مدافع تیم ملی فوتبال زنان آلمان، فوتبال را به‌طور حرفه‌ای از ۱۵ سالگی آغاز کرد؛ یعنی زمانی که در آزمون استعدادیابی تیم ملی  نوجوانان آلمان پذیرفته شد. پس از آن، در تمامی رده‌های تیم ملی این کشور تاکنون بازی کرده است. 

او سابقه پوشیدن لباس تیم‌های «توربین پوتسدام»، «باد نوین‌آر» و «اس‌جی‌اس اسن» را در کارنامه دارد.

در سال ۲۰۱۸ به «ولفسبورگ» رفت و همه چیز برایش تغییر کرد. 

سارا دو فصل پیاپی با این تیم قهرمان «بوندسلیگا» زنان و همین‌طور جام حذفی شد.

در جام جهانی ۲۰۱۹ فرانسه، تیم ملی زنان آلمان در دور یک چهارم، مقابل سوئد شکست خورد و از راه‌یابی به مرحله نیمه نهای بازماند. این اولین حضور سارا دورسن در جام جهانی بود و در تمام بازی‌ها در ترکیب قرار داشت.

 در سال ۲۰۲۰، دیدار فینال لیگ قهرمانان زنان اروپا بین دو تیم «لیون» و ولفسبورگ برگزار شد که در پایان، لیون با پیروزی سه بر یک، جام قهرمانی را بالای سر برد. در این دیدار، سارا دورسن، مدافع ولفسبورگ در دقیقه ۳۹ به دلیل مصدومیت مجبور به ترک زمین شد؛ مصدومیتی که او را یک سال از فوتبال دور کرد. سال ۲۰۲۲، او از ولفسبورگ به «اینتراخت» فرانکفورت، دیگر تیم لیگ آلمان پیوست.

گفته می‌شود او با دختری به نام «لو شااف» که برنده شو تلویزیونی «پرنسس جذاب آلمانی» در سال ۲۰۲۱ است، وارد رابطه شده اما رسما چیزی را اعلام نکرده است.

 

نادیا ندیم/ پزشک و فوتبالیست افغان که پدرش را داعش کشت

«نادیا ندیم» دوم ژانویه ۱۹۸۸ در شهر هرات افغانستان به دنیا آمد. او با مادر و پدر به همراه چهار خواهرش زندگی می‌کرد.

در ۱۱ سالگی باخبر شد که «طالبان» پدرش را که یکی از افسران ارشد افغانستان بود، اعدام کرده‌اند. پس از آن، خانواده‌اش تصمیم گرفتند از افغانستان فرار کنند. مقصد، لندن بود اما سر از اردوگاه پناه‌جویان دانمارک در آوردند زیرا آن‌ها را در میانه راه رها کرده بودند.

او در این باره در سایت رسمی‌ خود نوشته است: «قصد داشتیم به لندن فرار کنیم؛ جایی که چند اقوام داشتیم و با پاسپورت‌های جعلی از طریق پاکستان به ایتالیا آمدیم. از آن‌جا من و تمام خانواده‌ام سوار یک کامیون شدیم و فکر می‌کردیم به سمت لندن می‌رویم. بعد از چند روز، همه ما به انتظار دیدن بیگ بن از کامیون رفتیم. ما انجام ندادیم. تنها چیزی که دیدیم، درختان بود. از یک رهگذر پرسیدیم و متوجه شدیم که اتوبوس ما را در دانمارک رها کرده است؛ کشوری کوچک در شمال اروپا که این روزها از آن به عنوان خانه یاد می‌کنم.»

ندیم در طول ۹ ماه اقامت در اردوگاه پناهندگان، در پشت حصار، تماشاگر فوتبال گروهی از دختران دانمارکی بود.

او گفته است: «این اولین باری بود که فوتبال را کشف کردم. عشق در نگاه اول بود.»

نادیا از طریق درخشش در لیگ زنان دانمارک، وارد تیم ملی شد و اولین بازی خود را برای تیم ملی دانمارک در «جام آلگاروه» در سال ۲۰۰۹ انجام داد و از آن زمان حدود ۱۰۰ بار پیراهن دانمارک را بر تن کرده است.

او که به ۹ زبان مسلط است، در سال ۲۰۱۹ به عنوان قهرمان یونسکو برای آموزش دختران و زنان منصوب شد. از زمانی که افغانستان دوباره در ماه آگوست ۱۴۰۰ به دست طالبان افتاد، تلاش‌های مستندی برای خروج زنان ورزش‌کار از این کشور انجام داده است. نادیا ندیم به تازگی فارغ‌التحصیل رشته پزشکی شده و حالا با نام دکتر نادیا ندیم هم خوانده می‌شود.

 

پرنیل هاردر و داستان انتخاب عاشقانه چلسی

«پرنیل هاردر»، مهاجم تیم ملی زنان دانمارک و عضو باشگاه «چلسی» بریتانیا، متولد ۱۵ نوامبر ۱۹۹۲ است.

«موگنس هاردر»، پدرش، بازیکن مهم فوتبال در «ایکاست» دانمارک بود. «آنی هاردر»، مادرش، اولین هندبالیست زن از ایکاست بوده است.

او فوتبال را به صورت حرفه‌ای از سال ۱۹۹۷ با پیوستن به «آکادمی تولستروپ-فورهولت» آغاز کرد. سال ۲۰۰۷ برای تیم «ویبورگ»، به عنوان بازیکن ارشد اولین بازی خود را انجام داد. ۱۰ سال در تیم‌های مختلف سوئد بازی کرد تا این که در ژانویه ۲۰۱۷ با ولفسبورگ قرارداد بست و زندگی فوتبالی او دگرگون شد. پرنیل پس از پایان قرارداد سه ساله‌اش با ولفسبورگ، اول سپتامبر۲۰۲۰ با مبلغ ۲۵۰ هزار پوند و شکستن رکورد تاریخی مبلغ قرارداد در فوتبال زنان، به چلسی منتقل شد.

یکی از دلایل اصلی او برای پذیرفتن پیشنهاد چلسی، حضور پارتنرش، «ماگدالنا اریکسون» در این تیم بود. اولین باری که او با دوست دخترش، ماگدالنا اریکسون، مدافع تیم ملی زنان سوئد ملاقات کرد، زمانی بود که هر دو در باشگاه «لینکوپین» سوئد بازی می‌کردند.

حالا این دو نزدیک به هشت سال است با هم رابطه دارند و رابطه خود را علنی کرده‌اند. در این دوره از مسابقات یورو، او با تیم ملی دانمارک، در گروه «بی» و ماگدالنا با سوئد در گروه «سی» رقابت‌ها حضور دارن و در صورت بالا آمدن تیم‌هایشان از مرحله گروهی، در نیمه نهایی امکان رویارویی با هم را خواهند داشت.

قرارداد پرنیل هاردر  نزدیک به ۲۹۰ هزار دلار در هر سال است. بر اساس گزارش‌ها، در آمد پرنیل هاردر با حضور در تبلیغات، در یک سال باید به راحتی به مرز۵۰۰ هزار دلار برسد.

هاردر در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰، به عنوان بهترین بازیکن زن یوفا انتخاب شد که تاکنون شش بار برنده بهترین بازیکن سال دانمارک شده است.

 

ویویان میدما؛ خارق‌العاده، سرسخت و ناشناخته

«آنا مارگارتا مارینا آسترید» متولد ۱۵ جولای ۱۹۹۶ در «هوگون» هلند است. پنج ساله بود که پا به توپ شد و هر چه‌قدر پدر فوتبالیست و مادر قهرمان هاکی او تلاش کردند به سمت توپ نرود، تاثیری نداشت.

برترین گل‌زن المپیک توکیو و تمامی ادوار المپیک را با این خاطره از زبان خودش بهتر خواهید شناخت: «وقتی شش سالم بود، من و برادرم برای دیدن بازی پدرم به ورزشگاه می‌رفتیم و خودمان هم بازی می‌کردیم. اما یک روز به دروازه خیلی نزدیک شده بودم و با دروازه‌بان تک به تک شدم. پس از آن، بَنگ، آن پسر با مشت به دهان من کوبید ‌و دو دندانم شکست! این اولین خاطره من از فوتبال بود. ممکن است دیگران فکر کنند که پس از شکستن دندان‌هایم، ادامه دادن به فوتبال کار احمقانه‌ای بوده اما فوتبال بازی کردن آن چیزی است که همیشه می‌خواستم انجام دهم. صادقانه بگویم که هیچ کار دیگری به جز فوتبال نمی‌توانستم انجام دهم.»

او در اولین بازی ملی خود پنج دقیقه بازی کرد اما در بازی دوم مقابل پرتغال در ۱۵ دقیقه‌ای که به زمین رفت، سه گل زد. از آن به بعد هیچ‌گاه از ترکیب اصلی تیم خارج نشد.

ویویان ۱۱۱ بازی برای تیم ملی هلند انجام داد و ۹۴ گل وارد دروازه حریفان کرد؛ آماری که در ۲۵ سالگی خارق‌العاده است. صدمین بازی ملی او در المپیک توکیو و مقابل امریکا رقم خورد. او دو گل در جریان بازی به ثمر رساند. بازی با نتیجه دو بر دو به پایان رسید اما در ضربات پنالتی، او توپش را خراب کرد تا هلند به نیمه نهایی نرسد. ویویان در المپیک توکیو با به ثمر رساندن ۱۰ گل، تبدیل به بهترین گل‌زن ادوار المپیک شد.