آزمایشهای پزشکی نازیها
در طول جنگ جهانی دوم، تعدادی از پزشکان آلمانی، آزمایشهای دردناک و غالباً مرگباری را بر روی هزاران زندانی انجام میدادند، بدون آنکه حتی موافقت آنها را کسب کنند. نتایج این آزمایشها به این دلیل که تحت شرایطی غیرانسانی در اردوگاههای کار اجباری و مرگ، بدون کسب رضایت زندانیان و به روشهایی که با استانداردهای معمولِ پژوهشی فاصله داشتند، صورت گرفتند، مورد قبول دانشمندان نبوده و نیستند.
نکاتِ اصلی
۱- بسیاری از پزشکان و دانشمندان آلمانی که تا پیش از سال ۱۹۳۳ از نظریههای بهداشت نژادی حمایت میکردند، از تأکید رژیم جدید بر زیستشناسی و وراثت، فرصتهای جدید شغلی و نیز بودجههای تحقیقاتیِ مربوط به آن استقبال کردند.
۲- آزمایشها حول سه محور اصلی صورت میگرفت: یافتن روشهایی برای حفظ جان نظامیان، آزمایش داروها و روشهای درمانی، و پیشبُرد سیاستهای نژادی و ایدئولوژیک نازیها.
۳- پس از جنگ، تنها تعداد اندکی از متخصصانِ پزشکی که در ابعاد مختلف در اجرا و مشروعیت بخشیدن به سیاستهای بهداشت نژادی نازیها نقش ایفا کرده بودند، به خاطر اعمالشان محاکمه شدند، یا حتی مورد بازخواست قرار گرفتند. بسیاری از آنان کار و حرفه خود را ادامه دادند.
نقش جامعه پزشکان
از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵، نازیها کارزاری را در پیش گرفتند که هدف از آن «پاکسازی» جامعه آلمان از افرادی بود که «سلامت» زیستشناختیِ ملت را تهدید میکردند. آنها برای توسعه سیاستهای سلامت نژادی، پزشکان، متخصصانِ ژنتیک، روانشناسان و مردمشناسان را انتخاب و به خدمت گرفتند. این سیاستها، از عقیمسازی گروهیِ بیماران در بیمارستانها و مراکز درمانی آغاز شد و به نابودیِ تقریباً تمامی یهودیان اروپا انجامید.
آزمایشهای پزشکی در دوران رایش سوم
میتوان آزمایشهای پزشکی غیراخلاقی را که نازیها بدون جلب رضایت بیماران، یا بدون در نظر گرفتن تدابیر ایمنی آنها، صورت دادند، به سه دسته تقسیم کرد:
۱- حفظ جان نظامیان
هدف از بسیاری از آزمایشهایی که در اردوگاههای کار اجباری و مرگ صورت گرفتند، حفظ جان نظامیانِ «نیروهای محوری» (متحدین آلمان نازی) در میادین نبرد بود. برای نمونه، در اردوگاه «داخائو»، پزشکانِ نیروی هوایی و «مؤسسه پژوهشهای هوانوردی آلمان»، با استفاده از زندانیان، آزمایشهایی را در ارتفاعات بسیار بالا انجام دادند که هدف از آن، تعیین حداکثر ارتفاعی بود که به خدمه یک هواپیمای آسیبدیده امکان میداد به سلامت با چترنجات فرود آید. در همان اردوگاه بود که دانشمندان آزمایش موسوم به یخزدگی را بهمنظور یافتن درمان موثر هیپوترمی، بر روی زندانیان انجام دادند. از زندانیان، همچنین، برای امتحان روشهای مختلف تبدیل آبِ دریا به آبِ شیرین، استفاده میشد.
۲- آزمایش دارو و روشهای درمانی
آزمایشهایی نیز بهمنظور ساخت و تست دارو و روشهای درمانی بر روی جراحات و بیماریهایی صورت گرفت که نظامیان و کارکنان آلمانی در میادین نبرد به آن دچار شده بودند. دانشمندان در اردوگاههای کار اجباری «زاخنهاوزن»، «داخائو»، «ناتسوایلر»، «بوخنوالد» و «نوینگامه» از زندانیان برای آزمایش ترکیبات جدیدِ داروی ایمنسازی و آنتیبادیها به منظور پیشگیری و درمان بیماریهای واگیردار مثل مالاریا، تیفوس، سل، تب حصبه، تب زرد و هپاتیت عفونی، استفاده میکردند. پزشکان در اردوگاه «راونزبروخ»، آزمایشهای پیوند استخوان و داروهای جدید سولفانیلامید را صورت دادند. در اردوگاههای «ناتسوایلر» و «زاخنهاوزن»، زندانیان را بهمنظور آزمایش پادزهرهای ممکن، در معرض گاز فسژن و خردل میگذاشتند.
۳- پیشبرد سیاستهای نژادی و ایدئولوژیک
محور سوم آزمایشهای پزشکی در راستای پیشبرد سیاستهای نژادی و ایدئولوژیک نازیها صورت گرفت. از جمله شناختهشدهترین و بدنامترین نمونهها آزمایشهایی است که «یوزف منگله» در اردوگاه «آشویتس» بر روی دوقلوهایی از سنین مختلف انجام داد. علاوه بر این، «منگله» در «آشویتس» همان آزمایشهایی را که «ورنر فیشر» در «زاخنهاوزن» بر روی روماها (کولیهای اروپا) انجام داد، مدیریت کرد که هدف از آن، تعیین میزان استقامت «نژادهای» مختلف در برابر بیماریهای مسری بود.
تحقیقات «آگوست هیرت» در دانشگاه استراسبورگ نیز به قصد اثبات «پستی نژاد یهود» صورت گرفت. از دیگر آزمایشهای مخوفی که برای پیشبرد سیاستهای نژادی نازیها انجام شد، مجموعهای از آزمایش عقیمسازی بود که عمدتاً در «آشویتس» و «راونسبروک» صورت گرفت. در آنجا، دانشمندان روشهای متعددی را به بوته آزمایش گذاشتند تا کارآمدترین و ارزانترین روش عقیمسازی یهودیان، روماها و سایر اقلیتهایی را که به باور نازیها از لحاظ نژادی و ژنتیکی نامطلوب بودند، بهدست آید.
آییننامه نورنبرگ
آییننامه نورنبرگ، پس از کشف آزمایشهای پزشکی نازیها در اردوگاههای کار اجباری، و در پی بررسی پرونده اتهامات متخصصان پزشکی در جریان هولوکاست، تهیه و تنظیم شد. آییننامه نورنبرگ شامل یک رشته قوانین برای جلب رضایت بیماران و اعمال استانداردهای لازم برای پیشبرد تحقیقات علمی و پزشکی است.
ثبت نظر