قاسم جعفرلو، شهروند خبرنگار
مشکل سفرههای خالی مردمی که از بیکفایتی دولتمردان به ستوه آمدهاند و هر روز شاهد تحصن و اعتراضی گروهی از آنها و خاموش کردن صدا و قلعوقمع کردنشان هستیم، دیگر تنها محدود به معلمان، بازنشستگان و کارگران کشت و صنعت نیشکر هفتتپه نیست. چند روز پیش این اعتراض به کارکنان شرکت پست رسید و آنها هم به همین سرنوشت دچار شدند.
هفته گذشته جمعی از کارکنان این شرکت که بیشتر در مشاغل خدماتی، حمل و نقل و توزیع بستههای پستی کار میکنند، تصمیم گرفتند دست از کار بکشند تا بلکه صدای اعتراضشان نسبت به مشکل پایین بودن حقوق و دستمزد به گوش مسوولان برسد. اما نتیجه این اعتصاب یک روزه چیزی نبود، جز اخراج شدن ۱۰ نفر از آنها.
***
براساس اطلاعاتی که به «ایرانوایر» رسیده، هفته گذشته جمعی از کارکنان شرکت پست در تهران، زنجان و برخی شهرهای دیگر اعتصاب کردهاند. آنها به دنبال فراخوانی که از چند روز قبلتر در گروههای فضای مجازی منتشر کرده بودند، از همکاران خود خواسته بودند در روز شنبه ششم خرداد ۱۴۰۲ دست از کار بکشند و توزیع بستههای پستی را زمین بگذارند. اما موضوع خیلی زود به گوش مسوولان رسید و به شدیدترین شکل ممکن با معترضان برخورد کردند.
آنها کارکنان اعتصاب کرده را تهدید کردند که اگر صدایشان را بلند کنند و پای رسانهها به میان آید، ضمن اخراج گروهی، به جرم «اقدام علیه امنیت کشور» آنها را راهی مراجع قضایی کرده و برایشان پروندهسازی میکنند.
این مسوولان برای این که عزم جدی خود را در برخورد شدید با کارکنانی که در نهایت سکوت قصد داشتند اعتراضشان را نسبت به مشکلات معیشتی خود منعکس کنند، نشان دهند، ۱۰ نفر را از کار بیکار کردند تا درس عبرتی باشند برای سایرین.
آنها غائله را یک روزه ختم کردند و اجازه ندادند در آستانه برگزاری «نمایشگاه صنعت پست» که در این شرایط بد اقتصادی و با وجود سفره خالی کارکنانش، کلی برای آن تبلیغ کرده و حدود ۴۰ میلیارد تومان هزینه کرده بودند، صدای معترضان به بیرون درز پیدا کند.
بهمن ۱۴۰۰، «عیسی زارع پور»، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات «محمود لیائی» را به سمت مدیرعاملی شرکت پست منصوب کرد. یکی از مهمترین ماموریتهای او، ارتقای اوضاع معیشتی کارکنان در کنار بهبود کیفیت خدمات پستی بود. اما در این مدت نه تنها اوضاع معیشت بهتر نشد بلکه با وجود این که بخش زیادی از ۱۰ هزار نفری که در این شرکت مشغول کارند، مجبور به انجام فعالیت فیزیکی و یدی هستند، همچنان کمترین حقوق را در مقایسه با دیگر کارکنان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و حتی دیگر کارکنان دولت دریافت میکنند.
امسال تورم در کشور از مرز ۵۰ درصد عبور کرد. حقوق شمار معدودی از کارکنان دولت و بخشی دیگر از کارکنان و کارگران غیردولتی تا حدود ۳۰ درصد افزایش یافت اما این افزایش برای کارکنان شرکت پست و خیلیهای دیگر زیر ۲۰ درصد بود.
«محمد»، یکی از کارکنان شرکت پست که در جنوب کشور مشغول کار است و به گفته خودش این روزها در هوای حدود ۴۰ درجه مجبور است ساعتها سوار بر موتورسیکلت، از این سر شهر به آن سر شهر برود و بستههای مردم را تحویل دهد، تنها یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به حقوقش اضافه شده و به حدود ۱۰ میلیون تومان رسیده است؛ آن هم با چهار سر عائله.
مدیرعامل پست بارها در صحبتهایش بر این نکته تاکید کرده که تمام تلاشش این است اوضاع معیشتی کارکنانش را بهتر کند اما نگاهی به کارنامه یک ساله او نشان میدهد مانند بسیاری دیگر از مدیران دولت «ابراهیم رئیسی»، بیشترین تمرکزش بر الزام کارکنان به رعایت حجاب، انجام امور مذهبی و برگزاری مراسم دعا و عزاداری است.
براساس گزارشی که دی ماه پارسال در خبرگزاری «موج» منتشر شد، موضوع سختی کار نامهرسانها و رسیدگی به مشکل پایین بودن حقوق کارکنان، اولویت مدیرعامل پست نیست و بیشتر به دنبال تجهیز اتاق کارش به آخرین مدل مانیتورها است.
در این مطلب آمده است: «اگر تا به حال سری به اتاق کار ایشان در طبقه سوم ساختمان مرکزی پست در سیدخندان زده باشید، با انواع و اقسام مانیتورها و ابزار الکترونیک مواجه میشوید. برای یک لحظه شوکه خواهید شد از این که اینجا محل کار مدیر عامل پست است یا بیل گیتس!»
برخورد قهری مدیران و مسوولان جمهوری اسلامی اگرچه تازگی ندارد و تاکنون وسیلهای بوده است که پایههای حکومت را سر پا نگه دارد اما به نظر میرسد این آتش زیرخاکستر در حال زبانه کشیدن است.
ثبت نظر