یکی از چهرههای مطرح جریان اصولگرایی که سالها است با دغدغههای حجاب و بر سر کار آمدن ایدههای غربی به واسطه اصلاحطلبان ابراز نگرانی میکند، «محمدتقی رهبر»، متولد سال ۱۳۱۴ است. این عضو «جامعه روحانیت مبارز تهران» در کارنامه خود نمایندگی مردم شهرهای اصفهان و ورزنه در دورههای هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی را دارد.
رهبر که زمانی امام جمعه موقت اصفهان نیز بود، از وضعیت اقتصادی مردم هم ابراز نگرانی میکند اما بر هم زننده وضع زندگی مردم ایران را دلار امریکا میداند و میگوید: «ملت ایران خیلی خوبند؛ خیلی خوبند. به طوریکه امام فرمودند، هیچ پیغمبری امتی مثل مردم ما نداشته است. این که مردم مشکل دارند، خیلی بد است و به همین دلیل باید مسوولان کار کنند و خدا هم کمک کند تا جامعه به لحاظ اقتصادی به راحتی خیال برسد.»
بعد تاکید میکند: «البته همه مشکلات زیر سرِ دلار لعنتیِ امریکایی است.»
او با وجود کهولت سن، هنوز در صحنه سیاست ایران به دنبال دادن رهنمود به جریان سیاسی خود است تا به ارکان جمهوری اسلامی آسیبی نرسد. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ گفته بود: «این اخلاق اصلا درست نیست که هرگاه یک نامزد انتخابات پیروز میشود، هواداران آن نامزد همه چیز را گل و بلبل بدانند و وقتی نامزد مدنظرشان بازنده میشود، تقصیر را به گردن شورای نگهبان بیندازند.»
بعد خطاب به اصولگرایانی که نحوه تایید صلاحیتها را دلیل پیروزی «مسعود پزشکیان» میدانند، هشدار داده بود: «شورای نگهبان جمعی از علمای دلسوز و خیرخواه کشور هستند که در امور کشور نظر دارند و در چارچوب قانون اساسی وظایفشان را به خوبی انجام میدهند.»
محمدتقی رهبر همفکریان خود را به تمکین بدون اتهامزنی از نتایج دعوت میکند. او زمانی میگفت: «این انقلاب با خون دهها هزار شهید و فداکاری ملت به دست آمده است که اکنون نیز آماده حضور در صحنه هستند و دشمنان نمیتوانند این سرمایه را از مردم بگیرند.»
اما حالا در سخنرانیهای بسیاری از زبان «شهدا» برای نفرتپراکنی استفاده کرده است. او با این سخن نشان میدهد که تنها به توهین و تحقیر نپرداخته بلکه به تهدید همه مخالفان جمهوری اسلامی نیز پرداخته است.
حجاب از خون شهدا برای نظام ارزشمندتر است
بیشتر سخنان رسانهای شده محمدتقی رهبر در مورد لزوم رعایت حجاب است. او باور دارد که دلیل عدم رعایت حجاب آن است که بیگانگان در ذهن برخی از زنان ایرانی رسوخ کردهاند. در تیرماه ۱۴۰۲ گفته بود: «بیگانگان اکنون در حال تحریک هستند که زنان به این شکل بیحجاب باشند و کشف حجاب کنند. زنان باید بدانند که حجاب شخصیت آنها را حفظ میکند و آنها را از متلک و چشم بد مصون نگه میدارد و نباید در معرض تعارضات و هوای نفس دیگران باشند.»
رهبر شکایت از آن دارد که وضعیت حجاب در خیابانها به مرز غیر قابل قبولی رسیده است. در فروردین ۱۴۰۲ گفته بود: «حکومت وظیفه دارد و این ظریف محدود به این نیست که معروف را بگوید و رد شود بلکه باید برنامه توجیهی داشته باشد.»
او تاکید میکند: «وضعیت فعلی حجاب در خیابانها قابل تحمل نیست و نباید شاهد این مسایل در خیابانها باشیم.»
در عین حال، بر اجباری بودن حجاب تاکید دارد: «حجاب باید اجباری باشد؛ یعنی اقل آنچه حجاب اسلامی را محقق میکند، باید اجباری باشد.»
رهبر البته دلیلی هم برای این اجباری بودن مطرح میکند و توضیح میدهد که اگر این اجبار جدی گرفته نشود، وضع بدتر خواهد شد: «دولت از طریق مجوز مراکز با وضع فعلی برخورد کند. وضع فعلی را اگر رها کنیم، بدتر از اینها میشود. تا خیلی توسعه پیدا نکرده است، باید کاری کرد.»
او در تیرماه ۱۴۰۲ احساس کرده بود وضعیت بدتر شده است و بر این اساس هم گفته بود: «گشت ارشاد بازگردد، هیچ اشکالی ندارد.»
بعد اضافه کرده بود: «گشت ارشاد که مالِ غریبه نیست. منتها نوع برخورد در حد تذکر باشد تا منجر به عکسالعملهای نامطلوب نباشیم. به هیچوجه نمیشود بیبندوباری را رها کرد. مملکت مدیریت دارد و مدیریتِ مملکتی که با مشورت انجام میشود، هر کاری را که لازم باشد، انجام میدهند.»
رهبر نظر خود را به خون شهدا پیوند میزند و میگوید: «۴۴ سال است که حجاب در ایران است. هم شرع، هم امام، هم رهبری و هم مردم این کشور به حجاب معتقدند و این موضوع را لازم میدانند. اما با بیحجابیهایی که مشاهده میشود، مردم، بهخصوص آنهایی که شهید دادهاند، رنج میبرند. به همین دلیل با روش عاقلانه و به گونهای که عکسالعملهای فاسد نباشد، باید به نوعی جلوی بیحجابی را گرفت.»
او از زبان شهدا تصریح میکند: «خواهرم! حجاب تو از خون من برای نظام ارزشمندتر است.»
خانمی که حجاب را رعایت میکند، در دهن امریکا میزند
در سال ۱۳۹۱ رهبر با انتقادی شدید از وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور گفته بود: «خیلی از مردم راضی هستند گرانی و مشکلات اینچنینی بیشتر شود اما حجاب خانمها اسلامی باشد.»
او با تاسف ادامه داده بود که بیحجابی به قدری عادی شده است که حتی مسوولان نیز با دیدن چهرههای آرایش کرده و لباسهای تنگ و چسبان واکنشی نشان نمیدهند: «دیدن چهرههای آرایش کرده و لباسهای تنگ و چسبان برای مسوولین هم طبیعی به نظر میرسد، به گونهای که هیچ تلاشی برای رفع این مشکل دیده نمیشود. انگار نه انگار که جمهوری اسلامی قرار است پرچمدار دین باشد.»
رهبر با لحن تندی در ادامه گفته بود: «وقتی خانمهای ایرانی با آن وضعیت زننده در خیابانها ظاهر میشوند، هیچ کس نمیتواند با اشاره به موفقیتهای دیگر ادعا کند که دیگر مشکلی نداریم و ابراز خوشحالی کند.»
این سخنان او در حالی به زبان آمدند که دولت در دست «محمود احمدینژاد» بود؛ کسی که «علی خامنهای»، رهبر جمهوری اسلامی از او طرفداری میکرد.
محمدتقی رهبر بیآن که به اراده زنان توجهی داشته باشد، به نگرانیهای شدید مراجع و علما از وضعیت حجاب اشاره کرده و گفته بود: «مراجع و علما از شرایط فعلی به شدت نگران و دلآزرده هستند و این وضعیت را بحرانی بزرگ برای کشوری میدانند که امام عصر به آن توجه دارد. این نگرانی به حدی است که آنها از دست دولت عصبانی هستند و همین دلیل ضعف رابطه بین دولت و حوزه است.»
صاحب این گفتهها بعد از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، به ناگاه ملایم شد و گفت: «حتی اگر بدانیم و به این تشخیص برسیم که توصیهمان و حرفهایمان اثری ندارد، دیگر امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست؛ یعنی اگر بدانیم نمیتوانیم تاثیر بگذاریم، به امر معروف و نهی از منکر موظف نیستیم.»
او در آبان ۱۴۰۱ بر این باور بود: «اگر وضع حجاب طبق میل ما نیست، دلیلش این است که در فرهنگسازی کمکاری داشتهایم و دخترانمان را با خوبیهای حجاب و بدیهای بدحجابی آشنا نکردهایم.» تاکید هم کرده بود: «نمیدانم چرا برخی نمیدانند با نرمش میتوانیم به اهداف خود برسیم. باید بدانیم که با داد زدن، هیچکس اصلاح و هیچ مشکلی رفع نمیشود.»
اما در سال ۱۴۰۲ باز به «تنظیمات کارخانه» باز گشت و گفت: «کشور ما این همه شهید داده است، شهدایی که در ابتدایی وصیت نامههایشان مینوشتند خواهرم! حجاب تو از خون من برای حفظ اسلام با اهمیتتر است. یا مثلا حجاب پرچم مبارزه با استکبار جهانی است. این خانمی که حجاب را رعایت میکند، در دهن امریکا و بیگانگان میزند.»
او با نفرتپراکنی علیه زنانی که حجاب تحمیلی جمهوری اسلامی را نمیخواهند، حجاب را از یک سو عاملی ایدئولوژیک برای پیامهای رژیم مطلوبش میداند و از سوی دیگر برای متقاعد کردن زنان، آن را عامل «سلامت زنان» عنوان میکند: «حجاب زن را از چشمهای آلوده میپوشاند و مانع رشد زنان نیست. بسیاری از زنان موفق را میبینیم که حجابشان را رعایت کردهاند و جایگاه موفقی هم در جامعه دارند. حجاب زور زورکی نیست و حکمی است که باید برای آنها توضیح داد و بعد از توضیح دیگر نباید لجاجت کنند و در سطح جامعه دهن کجی کنند و با اشاره بیگانگان و براندازان، حجابشان را کنار بگذارند.»
اصلاحطلبان مفسدند!
رهبر به ویژه در دوره اصلاحات «محمد خاتمی»، بسیار از وضعیت کشور ناراضی بود. او ضمن ابراز نارضایتی، میخواست مسیر جناح سیاسی خود را از مسیر اصلاحطلبان جدا کند: «هر جناح و جریانى که در خط امام راحل و امروز در خط ولایت و رهبرى باشد، جریان حق است.»
بعد بدون مخاطب قرار دادن برخی از چهرههای اصلاحطلب، تاکید کرده بود: «برخى عناصر به اصطلاح خودى، ابلهانه یا مغرضانه در دام استکبار افتاده و هر از چندگاه جر و بحث را به حوزه ولایت فقیه و اختیارات آن مىکشانند.»
در سال ۱۳۷۹، رهبر به شدت اصلاحطلبان را مورد نقد قرار داده و برخی از آنها را «مفسد» خوانده و گفته بود: «اصلاحطلبان دغدغه آزادی داشتند، نه رفاه مردم.»
رهبر با اشاره به خواستههای مجلس ششم، موضع انتقادی خود را نسبت به اصلاحطلبان اینگونه توضیح داده است: «در نخستین روزهاى مجلس ششم، همه مشکلات کشور و خواستههاى تودههاى مردم را نادیده گرفته و پس از طرح مسایل رفاهى خود، به سراغ طرح اصلاح مطبوعات رفته و خواهان بازگشت به وضع ناهنجار گذشتهاند.»
او جریان اصلاحات دوم خرداد را معادل شومترین لحظات تاریخ شیعه میداند و میگوید: «اگر بخواهیم در تاریخ اسلام نمونهاى از اصلاحات ضد دینى در لواى دین بیاوریم، از حکومت امویان و عباسیان باید مثال بزنیم.»
رهبر به همه این گفتهها بسنده نکرده و در یکی از نوشتههای خود در سالهای پایانی دولت خاتمی، در مورد سران اصلاحات گفته بود: «اگر حافظههایشان کار مىکرد و موضعگیرىهاى امام شهیدان خمینى را در برابر کوچکترین اهانت و دهنکجىها به یاد مىآوردند... اینقدر لیبرال نمىشدند و تحت عنوان آزادى بیان به توجیه اهانتها در روزنامهها و مقالات و سخنرانىهاى دیکته شده از سوى شیطان بزرگ نمىپرداختند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر