تاج رئیس شد، کفاشیان نایب رئیس؛ نقشه راه «پوتین-مدودف»

چهار سال قبل، روز انتخابات فدراسیون فوتبال، «علی کفاشیان» به عنوان آخرین نفر وارد سالن انتخاباتی مجمع شد؛ آن هم نه با چهره‌ای که مثل همیشه خندان بود. این بار اما با سیمایی کاملاً جدی و پیش از همه اعضای مجمع، خودش را به سالن همایش‌های آکادمی ملی المپیک و محل رأی گیری رساند.

دقایقی قبل از شروع انتخابات و زمانی که «محمود گودرزی»، وزیر ورزش و جوانان  در حال سخنرانی برای اعضای مجمع بود، «امیر عابدینی»، مهم‌ترین عضو هیات رییسه فدراسیون فوتبال و مشاور عالی علی کفاشیان به خبرنگاران گفت: «مطمئن باشید امروز از آرای سفید خبری نیست. امروز در همان مرحله اول، رییس انتخاب می‌شود.»

علی کفاشیان مهندسی انتخابات را ادامه می‌داد. او این بار به صورت شفاهی، با صورتی که لبریز از آرامش بود، دستور جلسه را خواند. بعد نفراتی که باید در شمارش آرا و نظارت بر آن حضور داشته باشند را با رأی حاضرین انتخاب کرد. سپس گزارشی از مجمع قبلی و ۹ موردی که به تصویب رسیده بود را قرائت کرد و در پایان هم گفت که امیدوار است امروز همان اتفاقی بیفتد که «فوتبال» را راضی کند.

پیش از شروع رأی گیری، بعد از تکرار مکررات وزیر در سخنرانی خود، نوبت به سه نامزد ریاست فدراسیون فوتبال رسید؛ هر سه از نظامیان سابق. ابتدا سردار «مصطفی آجرلو» در دفاع از خود گفت: «من شش برنامه دارم که موفقیت تیم ملی، گسترش آکادمی ملی فوتبال، باشگاه محوری و... جزو آن ها است. باید این برنامه‌ها را پیش ببریم. فوتبال باید به تمام کشور برود نه فقط یک یا دو استان فوتبال داشته باشند.»

سپس «مهدی تاج»، نزدیک‌ترین گزینه به علی کفاشیان برنامه‌هایش را خواند. برنامه‌های او هیچ تفاوتی با تفکرات خود کفاشیان نداشتند: «متعهد می‌شوم به استقلال فدراسیون و تبعیت از قانون پایبند باشم. من استقلال فدراسیون را دنبال می‌کنم.»

دور شدن از دولت و یا به عبارتی، زیر سایه قراردادن وزارت ورزش و جوانان همان برنامه‌ای بود که هم کفاشیان به آن عمل کرد و هم در مهم ترین بخش برنامه‌های مهدی تاج قرار گرفت.

سردار «عزیزالله محمدی» را می‌توان در انتخابات فدراسیون فوتبال با «محسن رضایی» قیاس کرد. هر دو تقریباً از یک رسته نظامی و تفکر هم هستند. هر دو بارها در انتخابات (یکی فدراسیون، یکی ریاست جمهوری) شکست خورده‌اند و باز هم از دوره‌ای به دوره دیگر منتقل شده‌اند. عزیزالله محمدی در دفاع از برنامه‌هایش گفت که می‌خواهد سه کمپ برای تیم ملی ایران در سه نقطه کشور بسازد.

 

مدودف رییس شد!

 عضو حاضر در مجمع فدراسیون فوتبال آرای خود را به صندوق انتخاباتی ریختند. بر اساس اساس نامه این فدراسیون، کسی که دو سوم آرای مجمع را کسب کند، رییس فدراسیون خواهد شد. این قانون البته برای انتخاب نایب های رییس فدراسیون متفاوت است. نایب ها با به دست آوردن یک رأی بالاتر از ۵۰ درصد، صاحب صلاحیت حضور در فدراسیون می‌شوند.

پیش بینی امیر عابدینی دقیق از کار در می‌آید؛ مهدی تاج با ۵۰ رأی، به‌عنوان رییس فدراسیون انتخاب می‌شود. اگر مهدی تاج دو رأی کم تر کسب می‌کرد، پروژه‌ای که وزارت ورزش از آن ترس داشت، عملی می‌شد؛ یعنی رفتن انتخابات به دور بعد و باز در صورت تکرار، باطل شدن انتخابات و تعویق آن به شش ماه آینده. اما مردی که حاضر نبود در انتخابات فدراسیون فوتبال نام‌نویسی کند و به اصرار علی کفاشیان وارد انتخابات شد، با ۵۰ رأی بر کرسی ریاست نشست.

مهدی تاج در آخرین ساعت از آخرین روز نام‌نویسی برای انتخابات فدراسیون فوتبال ثبت‌نام کرده بود. او گفته است: «درصورتی‌که علی کفاشیان وارد رقابت می‌شد، هرگز حاضر به نام‌نویسی نبود.»

بعد هم رییس فدراسیون هم در حمایت از مهدی تاج به خبرنگاران گفت: «من از او خواستم نام‌نویسی کند.»

در همان روز، درست وقتی تاج برای ریاست نامزد شد، علی کفاشیان برای نایب‌رییسی پا به میدان گذاشت و معادله «پوتین-مدودف» در فوتبال ایران رقم خورد. علی کفاشیان براساس آن چه خبرگزاری‌های «مهر»، «مشرق نیوز»، «آنا»، «فارس» و «ایسنا» در روز ۲۲اسفندماه سال گذشته (آخرین روز نام‌نویسی در فدراسیون فوتبال) اعلام کردند، از سوی سازمان بازرسی کل کشور، وزارت ورزش و جوانان و چند نهاد که از آن ها به‌عنوان «نهادهای بالاتر» نام‌برده شده بود، از حضور دوباره در پست ریاست فدراسیون فوتبال منع شد. او حالا یکی از نایب ها و معاونان خود را وارد گود رقابتی کرد و خود در پست نایب رییس اول نام نوشت.

حالا نوبت به انتخاب نایب های اول و دوم ریاست فدراسیون فوتبال رسیده بود. نماینده سازمان بازرسی ناگهان قانونی جدید و متنی تازه را قرائت کرد. او مدعی شد که پست نایب‌رییسی فدراسیون فوتبال از این پس «شغل دولتی» محسوب می‌شود. درحالی‌که فدراسیون فوتبال طبق اساس نامه خود که به تصویب هیات دولت رسیده است و همین‌طور برپایه اساس نامه فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا)، نهادی کاملاً مستقل و به عبارتی، تشکلی غیردولتی NGO به حساب می‌آید.

نماینده سازمان بازرسی اعلام می‌کند نایب رییسی در فدراسیون فوتبال هم شغل محسوب می‌شود و این سازمان طی نامه‌ای به وزیر ورزش، با متخلفان برخورد خواهد کرد. برخی اعضای مجمع به این موضوع اعتراض کردند و قصد ترک مجمع را داشتند که علی کفاشیان از آن ها خواست برای برگزاری مطلوب مجمع سر جای خود بنشینند و جلسه را ترک نکنند.

این تصمیم تازه سازمان بازرسی می‌توانست طرح مشترکی از سوی وزارت ورزش و سازمان بازرسی برای حذف کامل علی کفاشیان از چرخه مدیریتی فوتبال باشد؛ اتفاقی که پیش از این هم در زمان ریاست «محسن صفایی فراهانی» در فدراسیون فوتبال بارها افتاده بود.

 

اعتراض سردار از جهانگیری تا احمدی‌نژاد

اولین واکنش سریع و صریح را مصطفی آجرلو نشان داد. او مدعی شد که «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رییس‌جمهوری در این انتخابات دخالتی مستقیم داشته است. اسحاق جهانگیری با مهدی تاج و «محمود اسلامیان» رفاقت و شراکتی قدیمی داشتند. زمانی که اسحاق جهانگیری در دولت «محمد خاتمی» وزیر صنایع بود، زوج اسلامیان و تاج در صنایع فولاد ایران به اوج قدرت رسیدند. سردار سپاه در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر ادعا کرد که اسحاق جهانگیری هم مانند محمود احمدی‌نژاد در انتخابات دخالت کرده است.

سردار آجرلو در گفت‌وگو با مهر، وزیر ورزش را به «دانای بی‌عمل» تشبیه کرد و گفت: «انتخاب آقای تاج را به دولت تدبیر و امید تبریک می‌گویم.»

درعین‌حال، دیگر سردار شکست‌خورده، یعنی عزیزالله محمدی به خبرنگاران گفت: «یاد گرفته‌ام وقتی شکست می‌خورم، بپذیرم. این انتخابات بسیار سالم بود و هیچ تردیدی در آن وجود نداشت.»

 

ولادیمیر علی کفاشیان

پیروزی «علی کفاشیان» در انتخابات نایب‌رییسی چندان دور از ذهن نبود. او از مجموع ۷۳ رأی، موفق به کسب ۶۴ رأی شد تا حتی از رأی مهدی تاج هم فراتر برود.

علی کفاشیان هم چنان در ساختمان فدراسیون فوتبال می‌ماند، فقط کمی جای او با مهدی تاج عوض می‌شود. در طبقه چهارم، کلیدها را با هم عوض می‌کنند. کفاشیان به اتاق کوچک سمت چپ می‌رود، مهدی تاج در سالن مجلل ریاست می‌نشیند. هر دو از استان اصفهان و هر دو امیدوار به این که ائتلاف قوی خود که از سه سال قبل علیه وزارت ورزش و همین‌طور صداوسیما تشکیل داده‌اند را باقدرت حفظ کنند.

شاید انتخاب تاج و کفاشیان و جابه جا شدن این دو، حداقل برای صداوسیما ایران بدترین، تلخ‌ترین و نفرت‌انگیزترین اتفاق ممکن باشد. هردو به‌صراحت گفته‌اند از فصل دیگر در ورزشگاه‌های ایران جایی برای دوربین‌های صداوسیما نیست.