مروری بر دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد

تماشا در یوتیوب

یکی از نخستین اولویت های محمود احمدی نژاد در زمان دولت نهم، کنار زدن جریان های منتسب به دو رئیس جمهور قبلی (خاتمی و هاشمی رفسنجانی) از عرصه سیاست ایران بود. احمدی نژاد با شعار مقابله با اکبر هاشمی رفسنجانی وارد صحنه مبارزات انتخاباتی سال ۱۳۸۴ شد. او پس از پیروزی، اکثریت قاطع منتسبان هاشمی را از دستگاه های دولتی کنار گذاشت. دولت نهم، همچنین به تصفیه گسترده اصلاح طلبان از دولت و نهادهای عمومی پرداخت و فعالیت رسانه ها، احزاب و تشکل های دانشجویی اصلاح‌طلب را به شدت محدود کرد.

حمایت کامل رهبری

مجموعه اقدامات دولت نهم در عرصه سیاسی، با حمایت کامل نهادهای زیر نظر رهبری به ویژه قوه قضاییه همراه بود. تمجید های بی سابقه آیت الله خامنه ای از عملکرد این دولت و انتقادهای هرازگاه او از دولت سابق نیز، از رضایت او از محمود احمدی نژاد حکایت داشت. همسویی کم سابقه سیاست های رهبر و رئیس جمهور ، باعث شد تا احمدی‌نژاد در رسیدن به یکی از اهداف خود در این دوره، یعنی افزایش قدرت و اختیارات واقعی رئیس دولت موفق باشد. در این مقطع، بعد از سال ها حاکمیت دوگانه در ایران، رئیس جمهور و رهبر از همسویی قابل توجهی برخوردار بودند.

 افزایش غنی سازی اورانیوم

محمود احمدی نژاد با برخورداری از حمایت رهبر، یکی از اولویت های اصلی دولت خود را افزایش غنی سازی اورانیوم قرار داد که در نتیجه آن، تعداد سانتریفوژهای هسته ای ایران به شدت افزایش یافت. در مقابل، ۵ قطعنامه  هسته ای صادر شده از سوی شورای امنیت در زمان دولت نهم، در حدی شدید نبودند که فشار جبران ناپذیری را بر اقتصاد ایران وارد کنند. بالا رفتن قیمت نفت نیز، عامل دیگری بود که باعث شد تا در این دوره، تاثیر تحریم ها بر اقتصاد محدود باشد.

هدف: برقراری عدالت اجتماعی

احمدی نژاد در دوران مسئولیت خود، برنامه های کم سابقه ای را نیز در عرصه اقتصادی به مرحله اجرا گذاشت که هدف آنها را برقراری عدالت اجتماعی در کشور معرفی می کرد. گسترده ترین برنامه اقتصادی دولت نهم، طرح مسکن مهر بود که از سال ۱۳۸۶ به مرحله اجرا گذاشته شد و هدف آن، ساخت خانه های ارزان قیمت برای اقشار کم درآمد بود. این برنامه، با حمایت رهبر جمهوری اسلامی و منصوبان وی به پیش رفت و در چارچوب آن، صدها پروژه مسکونی در مناطق مختلف ایران به انجام رسیدند.

طرح مسکن مهر، باعث خانه دار شدن چند ده هزار نفر از شهروندان کم درآمد شد. از سوی دیگر، چون اغلب خانه های جدید در حاشیه شهرها ودیگر مناطق، فاقد زیرساخت های شهری لازم بنا شده بودند، بسیاری از آنها قابل سکونت نبودند. هزینه های مالی این طرح نیز به میزانی بالا بود که دولت، ناچار به چاپ میزانی بی سابقه اسکناس بی‌پشتوانه شد. ارزش ریالی این میزان اسکناس، تقریبا معادل نیمی از کل اسکناس های چاپ شده در ایران تا قبل از روی کار آمدن دولت نهم تخمین زده می شد و افزایش تورم را به دنبال داشت.