علی گلزاده غفوری؛ سه آقازاده‌ای که اعدام شدند

تماشا در یوتیوب

علی گلزاده غفوری، از روحانیون معروف سال‌های اول انقلاب بود و نقشی پر رنگ در تدوین قانون اساسی داشت. او از معدود روحانیان پیش از انقلاب بود که همزمان با درجه اجتهاد ، دکترای حقوق نیز داشت. اما با تیرباران دو پسرش در سال ۶۰، به حاشیه رانده شد و یک دختر و دامادش نیز در جریان اعدام‌های سال ۶۷ اعدام شدند. او نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان سال ۵۸ و همچنین نماینده تهران در مجلس اول پس از انقلاب بود. گلزاده غفوری، با بیش از ۳۶ عنوان کتاب، از مخالفان «اصل ولایت فقیه» در قانون اساسی در مباحث مجلس خبرگان قانون اساسی بود. اما در تابستان ۶۰، محمدصادق، ۲۴ ساله، پسر بزرگترش به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین بازداشت، محاکمه و به سرعت اعدام شد. محمدکاظم، ۱۹ ساله، پسر کوچکترش نیز به فاصله کمی از برادر بزرگترش، سرنوشت مشابهی یافت. علی گلزاده غفوری به نشانه اعتراض، چند ماه در جلسات مجلس حاضر نشد، تحصن کرد و نامه‌ای سرگشاده به رئیس مجلس نوشت. هاشمی رفسنجانی، رییس وقت مجلس، نامه را در مجلس نخواند و در نهایت گلزاده غفوری را مستعفی اعلام و از نمایندگی برکنار کرد. گلزاده غفوری به حاشیه رانده شد، روابطش را با دوستان سابق و شاگردانش  قطع کرد و دیگر لباس روحانیت نپوشید. در سال ۶۱، دخترش مریم، و دامادش علیرضا حاج صمدی نیز به اتهام هواداری از مجاهدین خلق بازداشت و به زندان محکوم شدند. دختر و داماد گلزاده غفوری نیز مانند هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی دیگر، در جریان اعدام‌های فله‌ای سال ۶۷ کشته شدند. دی‌ماه سال ۸۸، علی گلزاده غفوری پس از سال‌ها سکوت و تنهایی  و در بایکوت خبری جمهوری اسلامی درگذشت.