دکتر سینا حکیمان و دکتر شعله میثاقی؛ از بازداشت تا مهاجرت

تماشا در یوتیوب

بحران همه‌گیری ویروس کرونا و کمبود کادر درمانی ایران زمانی تلخ‌تر می‌شود که بدانیم در ۴۰ ساله گذشته صدها متخصص بهایی، تنها به دلیل باورشان، از محل کار اخراج و خانه‌نشین شده‌اند. دکتر سینا حکیمان و همسرش، دکتر شعله میثاقی، یکی از صدها شهروند بهایی ایرانی هستند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تنها به جرم اعتقاد به دیانت بهایی دستگیر، زندانی و از فعالیت حرفه‌ای منع شدند و پس از سال‌ها مبارزه برای احقاق حقوق خود، نهایتا مجبور به مهاجرت از وطن خود شدند.

شعله میثاقی در سال ۱۳۶۰ از دانشکده پزشکی دانشگاه شیراز فارغ‌التحصیل شد و در آبان همان سال با دکتر سینا حکیمان ازدواج کرد. دکتر سینا حکیمان نیز در سال ۱۳۵۸ از دانشگاه شیراز در رشته پزشکی فارغ‌التحصیل شده بود. تنها به دلیلی اعتقاد دکتر سینا حکیمان و دکتر شعله میثاقی به دیانت بهایی، وزارت بهداشت جمهوری اسلامی از صدور مدرک پزشکی و پروانه طبابت برای آنان خودداری کرد و آنان از ادامه تحصیل در دوره تخصصی پزشکی نیز محروم شدند.

این زوج در سال ۱۳۶۰ تصمیم گرفتند به عنوان شهروندان ایرانی، پی‌گیر حقوق‌ تضییع‌شده خود باشند و بیش از ۱۰۰ نامه دادخواهی به ۱۵ مسئول و مرجع قانونی ایران، از آیت‌الله خمینی گرفته تا حجت الاسلام خامنه ای، رییس جمهور، و میر حسین موسوی، نخست وزیر وقت فرستادند. اما پیگیری‌های حقوقی آنان هرگز به جایی نرسید. در نتیجه  آن‌ها به دلیل نداشتن پروانه مطب، مجبور بودند در کلینیک‌های تهران و با حقوقی معادل یک‌سوم حقوق یک پزشک، کار کنند. این زوج پزشک بارها به دادگاه احضار و بازداشت شدند؛ اموال آن‌ها مصادره شد و مجبور به جابه‌جایی شدند.

اوایل تابستان ۱۳۶۲، حدود یک سال و نیم از سکونت این زوج پزشک در تهران می‌گذشت که دکتر حکیمان بازداشت شد. ۱۲۹ روز پس از دستگیری، دادگاه انقلاب اسلامی تهران، سینا حکیمان را با اتهام «عضویت فعال در فرقه ضاله بهایی»، به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اما همزمان او به طبابت در زندان نیز محکوم شد!

در آن زمان، زندانیان زیادی تحت شکنجه بودند. دکتر حکیمان با دیدن شرایط وخیم زندانی‌ها، تقاضا می‌کرد که آنان به بیمارستان منتقل شوند؛ ولی مسئولان زندان با اعزام آن‌ها مخالف می‌کردند. مسئولان زندان از دکتر حکیمان می‌خواستند که برای مرگ زندانیان در زیر شکنجه دلیل تراشی کند؛ ولی او به هیچ‌وجه زیر بار این خواسته‌ها نمی‌رفت.

۱۵ سال پیش، روزی که این دو پزشک بهایی پس از یک دیدار خانوادگی از بریتانیا عازم وطن‌ خود بودند، یکی از نزدیکان به آن‌ها اطلاع داد که جان سینا حکیمان در خطر است و مأموران امنیتی به دنبال او هستند. آن‌ها که عاشق کشورشان بودند و با همه سختی‌هایی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به آن‌ها تحمیل شده بود، تا آن زمان در ایران مانده بودند، نهایتا تصمیم گرفتند در بریتانیا بمانند.

پس از مهاجرت به بریتانیا، دکتر شعله میثاقی دوره تخصص پوست را با موفقیت گذراند و مشغول به کار شد. دکتر سینا حکیمان نیز با گرفتن تخصص در رشته روان‌پزشکی مشغول به کار شد.

این دو پزشک که به ایرانی بودن خود افتخار می‌کنند، مترصد روزی هستند که بتوانند بدون هیچ مانع و مشکلی به مردم زادگاه خود خدمت کنند؛ هر چند به قول آن‌ها، «خدمت به انسان‌ها زمان و مکان مشخص ندارد ولی خدمت به مردم پاک نهاد ایران، حال و هوای دیگری دارد.»