«مهدی فتحی» معلم زندانی در بند امنیتی عادلآباد شیراز با انتشار یادداشتی از بازنشستگی اجباری خود خبر داد. او در این یادداشت کوتاه ضمن اشاره به سابقه ۲۸ ساله تدریس خود در مناطق محروم کشور با ابراز تاسف برای مقامات وزارت آموزشوپرورش نوشت: «متاسفم برای وزارتخانهای که در طول دهههای قبل بهترین استعدادهای این مرز و بوم را جذب و نتوانست از عهده تامین حداقل نیازهای معیشتی آنان برآید و به راستی زندگی فرهنگیان مظلومِ وطنم را نابود کرد.»
این فعال صنفی معلمان که از پاییز سال ۱۳۷۵ در شغل معلمی حضور داشته در یادداشت خود از اشتیاق دریافت اولین فیش حقوقی خود و ورود بدون سهیههای رنگارنگ کنکور به دانشگاه نوشت: «پاییز ۷۵ با شوق به اولین فیش حقوقی خود را به مبلغ هجدههزار تومان نگریستم. حقوقی حاصل نتیجه کنکور با رتبهای در خور، آن هم بدون سهمیههای رنگارنگی که در تمام آزمونهای استخدامی و علمیِ وطنم جاری و ساری است. از میان صد رشته انتخابیِ مرسوم آن روزهای کنکور، حق انتخاب تمام رشتهها را به خصوص رشتههای حقوق و علوم قضایی را داشتم.»
این معلم تاریخ مدارس شهرستان پاسارگاد در استان فارس در ادامه این یادداشت افزود: «اگر نبود عشق به معلمی آنهم درس تاریخ، قطعا امروز به جای محاکمه شدن، آنانی را که از نام شهدا، اموات و مردم مظلومِ وطنم پاسارگادِ زیبا (ایران) برای خود نانی کثیف مهیّا کردند محاکمه میکردم.»
او در ادامه به رویت حکم بازنشستگی خود علاوه بر حکم حبس پرداخته و مینویسد: «بعد از ۲۸سال خدمت در مناطق محروم، این روزها علاوه بر حکم حبس، حکم بازنشستگی اجباریام هم کلید خورد و چشمانم خیره شد به آخرین فیش حقوقیام. باز هم به مبلغ اولین فیش حقوقی یعنی ۱۸هزار تومان. متاسفم برای وزارتخانهای که در طول دهههای قبل بهترین استعدادهای این مرز و بوم را جذب و نتوانست از عهده تامین حداقل نیازهای معیشتی آنان برآید و به راستی زندگی فرهنگیان مظلوم وطنم را نابود کرد. امروز با وجود تمام مشکلاتی که برایم به وجود آوردهاند، بر خودم میبالم که در طول مدت تدریس تاریخ، همیشه تاریخِ واقعیِ این سرزمین را برای شاگردانم بیان و به گذشته باشکوه سرزمینم که شناسنامه این آب و خاک است خیانت ننمودم. آری! تاریخ، علم قضاوت است و احکام صادرهاش بدون ذرهای خطاست.»
این فعال صنفی معلمان که از روز هجدهم خرداد ۱۴۰۱ برای اجرای حکم محکومیت خود در بند امنیتی زندان عادل آباد شیراز حضور دارد، تعداد زندانیان بند امنیتی این زندان را ۱۸ نفر اعلام کرده است.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی ۱۹ اسفند ۱۴۰۰ در حکمی که از سوی کانون صنفی معلمان ایران «ظالمانه» خوانده شده، مهدی فتحی، معلم و فعال صنفی فرهنگیان استان فارس را به ۱۲ سال زندان محکوم کرده است. کانون صنفی معلمان ایران روز پنجشنبه ۱۹ اسفند با اعلام این خبر نوشت: «آقای فتحی علاوه بر حبس به دو سال تبعید به گرمسار، دو سال ممنوعالخروجی و دوسال ابطال گذرنامه نیز محکوم شده است».
مهدی فتحی که در اواخر شهریور ماه ۱۴۰۰ در شهرستان پاسارگاد توسط نیروی انتظامی بازداشت شده بود، با وجود ابتلا به ناراحتی قلبی، پس از تحمل ۱۱۳روز سلول انفرادی و بازجویی در زندان عادل آباد شیراز روز سه شنبه ۱۴دی ماه ۱۴۰۰ با قرار وثیقه آزاد شد.
۱۴ دی ۱۴۰۰ شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با اعلام خبر آزادی این معلم و فعال صنفی اعلام کرد: خواهان آزادی بیقید و شرط تمام معلمان زندانی و مختومه شدن پرونده فعالان صنفی است.
جمعی از معلمان استان فارس هم روز ۲۲ آبانماه ۱۴۰۰ با انتشار بیانیهای اعلام کردند، آقای فتحی از چهار روز پیش از این تاریخ در زندان اعتصاب غذا کرده است. بر اساس این بیانیه، پیش از اعتصاب غذا در یادداشتی که از زندان به خانواده آقای فتحی رسیده بود، این معلم زندانی قاضی پرونده را در جریان شرایط جسمی و بیماری قلبی خود قرار داده بود.
آقای فتحی که ۲۸ سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش استان فارس دارد به دلیل افشای تخلفات مالی و فساد امام جمعه و برخی مسئولان محلی و مذهبی شهرستان پاسارگاد در تاریخ جمعه ۱۷بهمن ۹۹ بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز معروف به پلاک۱۰۰ منتقل شد.
او پس از آزادی موقت با تودیع وثیقه، توسط دادگاه انقلاب شیراز به ۱۴ماه حبس تعزیری و جزای نقدی محکوم شد. این فعال صنفی معلمان به حکم صادره اعتراض کرد. اما بدون اتمام روند دادرسی در دادگاه تجدیدنظر، در روز ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۰ با ضرب و شتم فراوان بازداشت و به زندان منتقل شد. بازداشت او در حالی صورت گرفت که نتیجه اعاده دادرسی پرونده هنوز اعلام نشده بود.
او پیش از این نیز به دلیل افشای تخلفات مالی برخی مسئولان از جمله امام جمعه شهرستان پاسارگاد به تحمل ۱۴ ماه حبس و جزای نقدی محکوم شده بود.
وضعیت معلمان بازداشتی
از روز ده اردیبهشت ۱۴۰۱ دهها معلم و فعال صنفی در سراسر کشور بازداشت شدند. از این میان آقایان رسول بداقی، جعفرابراهیمی و محمد حبیبی که در تهران بازداشت شدند، تا این لحظه همچنان با تمدید قرار بازداشت موقت بیش از چهارماه است که در زندان اوین بسر میبرند.
این فعالان صنفی در حالی وارد ماه پنجم دوران بازداشت موقت شدند، که رسول بداقی همچنان در بند امنیتی ۲۰۹ اطلاعات است. جعفر ابراهیمی با وجود ابتلا به بیماری صعب العلاج دستگاه گوارش و تشدید آن در زندان، همچنان بدون رسیدگی پزشکی در حبس است. بازداشت محمد حبیبی هم هرماه بدون ذکر دلایل قانونی و مستندات تمدید میشود.
به دنبال دستگیری معلمان، تعدادی از فعالان کارگری و مدنی هم با هدف سناریوسازی علیه معلمان و کارگران بازداشت شدند. تا این لحظه کماکان رضا شهابی، حسن سعیدی و کیوان مهتدی هم در بازداشت موقت به سر میبرند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن اعتراض به دادرسی ناعادلانه و محکوم کردن بازداشت معلمان و کارگران، خواستار آزادی بی قید و شرط معلمان و کارگران زندانی است.
بازداشت فعالان صنفی کارگران و معلمان در پی فراخوان برگزاری تجمعات اعتراضی سراسری از سوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در روزهای ۱۱ و ۲۲ اردیبهشتماه صورت گرفت. ماموران امنیتی با تصور اقدام پیشگیرانه برای بازداشت برخی از آنها یک روز قبل از برگزاری تجمعات اقدام کردند تا با ایجاد ترس از بازداشت، از برگزاری تجمع توسط معلمان جلوگیری کنند. اما این سناریوی نخنما، نه تنها باعث لغو تجمع نشد، بلکه معلمان بیشتری را در شهرهای مختلف به خیابان کشاند تا مطالبات خود را بلندتر فریاد بزنند.
وزارت اطلاعات دولت سیزدهم در پی بازداشت این گروه از فعالان صنفی مدعی شد آنها با سسیل کوهلر، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ نیروی کار فرانسه و همسرش ژاک پاریس که با ویزای گردشگری به ایران وارد شده و در بازداشت این ارگان امنیتی هستند، در ارتباط بوده و در تلاش برای براندازی نظام با یکدیگر همکاری کردهاند.
ثبت نظر