آزار حیوانات در باغ وحش سمنان ؛من یک شاهد عینی ام

سپهر  دلیل صفایی، شهروند خبرنگار سمنان

تصاویر ضرب و شتم سگی که توسط صاحبش در استان گلستان دست به دست در فضای مجازی می چرخد. واکنش کاربران هم در اینباره خواندنی است. برخی معتقدند همان بلاها در دفاع از سگ باید بر سر صاحبش بیاید. برخی می گویند خدا را شکر که بالاخره واکنشی به موقع در باره ی این اتفاق رخ داده و کسی که سگ را آزار داده است بازداشت شده. آنها واکنش به موقع مردم  مسئولین در این رخداد را یک گام رو به جلو می دانند و از این بابت خوشحالند و عده ای دیگر فریادشان بر هواست که وقتی اینهمه مشکلات ریز و درشت در کشور برای انسانها مرتفع نشده حمایت از حقوق حیوانات و تجمع و درخواست دیگر چه صیغه ایست؟

میخواهم بگویم در مملکتی که زندگی می کنیم مهربانی با حیوانات کمتر آموزش داده شده است. سگها و گربه ها اغلب نماد نجاست  بوده اند و ترتبیت های سنتی نزدیک شدن به آنها را جایز نمی دانسته اند. این که برخی از مردم با حیوانات نامهربانند و آنها را می آزارند رویدادی است که در پی آموزش نیافتن رخ می دهد و باید برای آن چاره اندیشید.

اما مسئولان چطور؟ شهرداری ها در شهرها فرمان کشتار سگ و گربه ها را صادر می کنند. فیلمهایی از کشته شدن حیوانات در شبکه های اجتماعی منتشر می شود مثل تزریق اسید به سگها که واکنش برانگیز است اما پیگیری دقیقی صورت نمی گیرد و از همه بدتر جرائم مربوط به آزار حیوانات در ایران آنچنان که باید مستدل و قوی و کامل نیست.همچنان که گفته شده اشد مجازات برای شکنجه گر سگ مذکور 3 ماه حبس با مبلغ ناچیزی جریمه نقدی است.

در آخرین بازدیدم از باغ وحش شهر سمنان که در پارک سوکان این شهر واقع در کیلومتر 3 جاده دامغان واقع شده حیواناتی را مشاهده کردم که وضعیت نگهداری آنها تکان دهنده و اسفبار بود. این باغ وحش متعلق به سازمان پارکها و فضای سبز شهر سمنان بوده و تحت مدیریت این ارگان قرار داد.

در بدو ورود به این مجموعه بوی نامطبوع و زننده ای مشام را می آزارد. با نگاهی گذرا می شود تشخیص داد بوی مذکور بدلیل عدم رعایت بهداشت در محل نگهداری حیوانات است. قفس ها به شدت کثیف و آلوده اند و فضای کم و محدود نگهداری برخی از حیوانات عملا محل نگهداری را به شکنجه گاه بدل کرده است. 

بر اثر شدت آلودگی برخی از حیوانات دچار کوری چشم شده اند و وضعیت سلامت آنها چندان رضایت بخش نیست. آن محل که بنا بوده جایی برای تفریح ما انسانها و در ابعاد گسترده تر محلی برای افزایش اطلاعات فرزندانمان نسبت به گونه های جانوری و حفظ گونه های حیوانی باشد عملا به محل شکنجه ی آنها و عذاب افراد بازدید کننده بدل شده است.