رویکرد خصمانه ترکیه علیه جامعه رنگین‌کمانی؛ دعوت به برگزاری راهپیمایی

شایا گلدوست

«سازمان زندگی مثبت» که یک سازمان غیر دولتی مستقر در ترکیه، برای خدمات‌رسانی به پناهجویان و پناهندگان  است در روزهای گذشته از احتمال برگزاری یک راه‌هپیمایی بر ضد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس خبر داده است. ماجرا چیست؟ چرا این سازمان درباره این راهپیمایی هشدار داده؟

***

«سازمان زندگی مثبت» یا Pozitif Yasam در ترکیه،  در روزهای گذشته از احتمال برگزاری یک راه‌هپیمایی بر ضد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس خبر داد. این سازمان که یک سازمان غیر دولتی مستقر در ترکیه، برای خدمات‌رسانی به پناهجویان و پناهندگان و همچنین اتباع خارجی است در اطلاعیه خود نوشت: 

«بر اساس اخبار به دست آمده از رسانه های مختلف‌، قرار است یک راهپیمایی، علیه جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس تحت عنوان " راهپیمایی بزرگ خانواده " که توسط برخی سازمانهای مردم نهاد برنامه ریزی شده است، در روز یکشنبه هجدهم (۱۸) سپتامبر در منطقه فاتیح استانبول (FATIH) برگزار شود. طبق اطلاعاتی که به دست ما رسیده، این راهپیمایی ساعت ۱۴:۳۰در حد فاصل بین پارک ساراچ‌هانه (SARASHANE) و میدان بیازیت (BEYAZIT) انجام خواهد شد. خاطرنشان می‌کنیم، همه دوستان ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس که در استانبول و به ویژه در مناطق نام برده شده زندگی می‌کنند، مراقب امنیت خود باشند و در صورت امکان روز یکشنبه ۱۸ سپتامبر از حضور در این مکان‌ها و اطراف آن خودداری کنند و در صورت بروز هرگونه مشکل و مورد مخاطره آمیزی به ما پیام دهید. یادآور می‌شویم، در صورت بروز هرگونه مشکلی، ما با تمام نیرو در کنار شما هستیم.» 

سازمان رادیو و تلویزیون ترکیه یا تی.آر.تی نیز با  پخش ویدیوی،«دیدار خانواده بزرگ» را با اکثریت آرا تایید کرد. در این تیزر تبلیغاتی مردم را دعوت به شرکت در تجمعی  که در تاریخ ۱۸ سپتامبر قرار است علیه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در استانبول برگزار شود، می‌کند. این تصمیم سازمان رادیو و تلویزیون ترکیه مخالفت تعداد زیادی از سازمان‌ها، کنشگران و اعضای جامعه‌ی رنگین‌کمانی را به همراه داشته است. 

در این ویدیو که از مبارزات این جامعه تحت عنوان «تبلیغات ال‌جی‌بی‌تی» و از آن را به ویروسی که در ترکیه و کل جهان در حال پخش شدن است یاد می‌کنند، از مردم خواسته شده برای «ایست» گفتن به جنسیت‌زدایی، از بین بردن نسل بشر، از بین بردن نهاد خانواده و محافظت از فرزندان و نسل‌های بعدی در این تجمع شرکت کنند. 

رویکرد خصمانه حکومت و جامعه ترکیه در سال‌های اخیر علیه جامعه رنگین‌کمانی، نگرانی‌های را برای پناهجویان و پناهندگان رنگین‌کمانی ساکن در ترکیه افزایش داده است. انسان‌هایی که با بیم از دست دادن امنیت جانی و روانی خود کشور را ترک کرده و به ترکیه پناه آورده‌اند. حالا ترکیه، این کشور واسط تا رسیدن به مکانی امن و آزاد نیز برای آنها جای امن و آرامی نیست. 

جامعه سنتی و مذهبی ترکیه در درک و پذیرش اعضای خانواده رنگین‌کمانی تفاوت چندانی با ایران ندارد. از زمان روی کار آمدن «رجب طیب‌ اردوغان» رئیس جمهور ترکیه نیز شرایط برای این قشر دشوارتر و فضای خشونت و تبعیض علیه جامعه رنگین‌کمانی تشدید شده است. دولت حاکم و مقامات مذهبی بارها به نفرت‌‌پراکنی علیه افراد با گرایش‌های جنسی وهویت‌های جنسیتی مختلف پرداخته و این امر باعث افزایش هراس و ستیز علیه قشر رنگین‌کمانی در جامعه ترکیه شده است. «آرمین» فعال حقوق پناهجویان و پناهندگان از ترکیه در گفتگو با ایران‌وایر از جزئیات خبر راهپیمایی علیه جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس می‌گوید:

«این راهپیمایی از سوی ۱۵۰ سازمان مردم نهاد برنامه‌ریزی شده است و شورای عالی رادیو تلویزیون ترکیه هم از آن پشتیبانی کرده است. به تمامی شبکه‌های تلویزیونی اعلام شده است که به صورت گسترده گزارش‌هایی را از برگزاری راهپیمایی پخش کنند. متاسفانه برخی از شبکه‌های تلویزیونی نیز قصد پخش زنده این مراسم را دارند. در مقابل نیز برخی از سازمان‌های حامی ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌ها علیه این راهپیمایی بیانیه‌هایی صادر کرده‌اند.»

این فعال حقوق پناهجویان و پناهندگان معتقد است زمانی که همچین اتفاقی با پشتیبانی دولت صورت بگیرد، مطمئنا امنیت پناهجویان و پناهندگان رنگین‌کمانی در معرض خطر و آسیب بیشتری قرار دارد. 

در بخش‌هایی از این بیانیه مشترک با عنوان «اجازه دهید راهپیمایی کنند، بگذارید راه بروند تا ببینیم آنها چه کسانی هستند. بیایید آنها را در حافظه اجتماعی و تاریخی خود حک کنیم» که از سوی سازمان‌هایی همچون گروه «خانواده مدیترانه‌ای آنتالیا، گروه خانواده‌های ال‌جی‌بی‌تی‌آی‌پلاس دنیزلی‌، انجمن خانواده‌های رنگین‌کمانی آنکارا ( GALADER )‌، گروه خانواده‌های ال‌جی‌بی‌تی‌آی‌پلاس ازمیر، انجمن خانواده‌ها و خویشاوندان ال‌جی‌بی‌تی‌آی پلاس (LISTAG) منتشر شده، آمده است:

ما به عنوان والدینی که فرزندانشان ال‌جی‌بی‌تی‌کیو پلاس هستند، چه کسانی هستیم و در کجای این راهپیمایی قرار داریم؟ 

ما والدینی هستیم که فرزندان خود را بی قید و شرط دوست داریم، آنها را به هیچ دلیلی از خود دور نمی‌کنیم، در آغوش می‌گیریم، حمایت می‌کنیم و سعی می‌کنیم آنها را بفهمیم، ما خانواده هستیم. فرزندان ما گرایش‌ها و هویت‌های جنسی همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا، ترنس، بیناجنسی و حتی بی‌جنسیت دارند که ما روز به روز چیزهای جدیدی  در موردشان می‌‌آموزیم. آنها مانند (نژاد) انسانیت بسیار رنگارنگ، متنوع و بسیار مشتاق هستند. فرزند چه کسی اینگونه نیست؟ 

شما، واژه ال‌جی‌بی‌تی‌کیوپلاس را علامت اختصاری می‌شنوید، و آن را به خاطر برنامه‌های شخصی و منافع سیاسی خود به حاشیه می‌برد، به موضوع نفرت تبدیل می‌کند و آن را وحشتناک نشان می‌دهید. 

حتی ما را به راهپیمایی علیه فرزندان‌مان دعوت می‌کنید. ما اصرار داریم به جای ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس، به کودکان  خود همجنس‌گرا، دوجنسگرا، ترنس و بیناجنسی بگوییم. چون آن‌ها، فرزندان ما، دوستان شما، همسایگان‌تان، دکترتان، وکیل‌تان، معلم‌تان، شاگرد‌تان، کارگر‌تان هستند. به بیان واضح تر اینها دوستان ما، شهروندان ما، فرهنگ ما و تاریخ ما هستند که قرن ها با آنها زندگی کرده‌ایم. فرزندان ما هستند.

شرایط پناهجویان و پناهندگان رنگین‌کمانی در چند سال اخیر در ترکیه شرایطی بسیار بحرانی است. از سختگیری‌های اداره مهاجرت ترکیه و به تعویق انداختن پرونده‌ها، تا روند بسیار کند پذیرش این افراد توسط کشورهای پناهنده‌پذیر. «آرمین» در این باره می‌گوید:

«طبق آمار به دست آمده در دو ماه اخیر بسیاری از اداره‌های مهاجرت  در شهرهای  مختلف ترکیه از پذیرش درخواست پناهجویان جدید خودداری کرده‌ و آنها را به شهرهای دیگر انتقال می‌دهند، در صورتی که طبق قوانین، تمام ادارات مهاجرت موظف به ثبت‌نام پناهجویان بوده و بعد از ثبت‌نام، در صورت نبود ظرفیت پذیرش در آن شهر می‌توانند پناهجو را به شهر دیگری ارجاع دهند. در اکثر موارد یا مصاحبه‌ها مرتب به تعویق افتاده یا در صورت انجام مصاحبه پرونده فرد پناهجو رد شده و پناهجو با خطر دیپورت مواجه می‌شود. حساسیت پلیس ترکیه بر روی پناهجویان و پناهنده‌گانی که بدون داشتن اجازه کار، مجبور به کار‌کردن در بازار سیاه هستند بیشتر شده و در صورت دستگیری فرد با خطر دیپورت مواجه می‌شود.»

بسیاری از اعضای جامعه رنگین‌کمانی ایرانی و افغانستانی که در ترکیه پناهنده هستند تجربه‌های و دردناکی از آزار و اذیت‌های کلامی و خشونت‌های جسمی در محل کار و یا کوچه و خیابان و همچنین از سوی پلیس ترکیه دارند، اما فراخوان این راهپیمایی رویکرد تازه‌ای از سوی گروه‌های تندرو مذهبی و وابسته به دولت است، که نگرانی‌ها را برای سرنوشت این قشر رها شده در برزخ پناهندگی افزایش می‌دهد.