سرکوب دانشگاه؛ مهاجرت اساتید و تاسیس مراکز مشاوره سبک زندگی اسلامی

 فشار نهادهای امنیتی و صدور احکام سنگین تعلیق و اخراج برای دانشجویان و اساتید منتقد سیاست‌های جمهوری اسلامی نه‌تنها موجب شده است که شمار زیادی از دانشجویان نخبه در حال تحصیل یا فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های مختلف عزم مهاجرت کنند، که به‌نظر می‌رسد شمار زیادی از اساتید برجسته دانشگاه‌های ایران هم به این جرگه پیوسته‌اند.

«خبرنامه امیرکبیر» که اخبار مربوط به سرکوب دانشجویان و اساتید این دانشگاه را پوشش می‌دهد، روز شنبه ۲۵آذر۱۴۰۲، در گزارشی از عضویت دکتر عبدالرضا سیم‌چی، استاد دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف در آکادمی علوم جهان تواس (TWAS) خبر داد.

بر‌اساس این گزارش، نام دکتر سیم‌چی همچنان در صفحه اعضای هیات علمی دانشگاه شریف دیده می‌شود، اما در بخش «تماس» دکتر سیم‌چی، او خودش را به‌عنوان «PROFESSOR & HUMBOLDT SENIOR SCHOLAR» در موسسه پژوهشی فرانهوفر آلمان معرفی کرده و نامی از دانشگاه شریف به‌عنوان محل فعالیت فعلی خود نیاورده است.

خبرنامه امیرکبیر همچنین تایید کرده است که صفحه لینکدین دکتر سیم‌چی نیز، محل فعالیت فعلی و تمام‌وقت خود را همین موسسه آلمانی معرفی کرده و نوشته که از ماه ژوئن ۲۰۲۳ در آنجا مشغول‌به‌کار است و همکاری‌اش با شریف که از آپریل ۲۰۰۱ شروع شده بود، در ژوئن ۲۰۲۳ (بعد از ۲۲ سال و سه ماه) خاتمه یافته است.

عبدالرضا سیم‌چی در فاصله زمانی  آبان۱۳۹۶ تا دی‌۱۴۰۰، مدیریت امور بین‌الملل دانشگاه شریف را هم بر عهده داشته است.

خبرنامه امیرکبیر تایید کرده است که این تنها استاد برجسته در دانشگاه شریف نیست که در سال گذشته مهاجرت کرده‌اند و بررسی‌های این منبع مستقل دانشجویی نشان می‌دهد که دست‌کم چهارتن دیگر از اساتید این دانشگاه از ایران به کشوری دیگر مهاجرت کرده‌اند.

از‌جمله دکتر «وحید حسینی» که عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف بوده و به‌خاطر فعالیت‌هایش در زمینه آلودگی هوا در ایران، بسیار شناخته شده است.

آقای حسینی مدتی دبیر کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا در سازمان حفاظت محیط‌زیست بوده و در فاصله سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷، به‌عنوان مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیز فعالیت کرده است.

همکاری این استاد برجسته با دانشگاه شریف تا آگوست ۲۰۲۱ ادامه داشته اما در‌حال‌حاضر محل فعالیت او دانشگاه Simon Fraser کانادا معرفی شده است.

یکی دیگر از استاتید دانشگاه صنعتی شریف که به‌نظر می‌رسد مهاجرت کرده، دکتر «محمدعلی مداح‌علی»، استاد دانشکده مهندسی برق این دانشگاه است.

محمدعلی مداح‌علی به‌دلیل کارهای تحقیقاتی‌ خود در زمینه فناوری بلاک‌چین در ایران شهره بود و در کارنامه فعالیت حرفه‌ای او، مدیریت  آزمایشگاه بلاک‌چین دانشگاه و ریاست کارگروه بلاکچین ستاد اقتصاد دیجیتال معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری نیز دیده می‌شود. این استاد دانشگاه هم‌اکنون عضو هیات ‌علمی دانشگاه Minnesota در آمریکاست.

یکی از اساتید دانشکده مهندی هوافضای دانشگاه شریف، دکتر «نیما اسدیان» است که تن به مهاجرت داده و بعد از ۱۲ سال و ۴ ماه عضویت در هیات علمی این دانشکده، در ژانویه ۲۰۲۲در آزمایشگاه UTIAS به‌عنوان محقق مشغول به فعالیت شده است.

دکتر «عباس حیدرنوری»، استاد و عضو هیات علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر شریف اگرچه هنوز درخصوص پایان همکاری با این دانشگاه چیزی به صفحه لینکدین خود اضافه نکرده، اما نامش به‌عنوان عضو هیات‌علمی  در دانشگاه ایالتی Bowling Green هم دیده می‌شود و محل سکونت خود را ایالات متحده آمریکا عنوان کرده است. او در دانشگاه شریف، مدیریت آزمایشگاه مهندسی نرم‌افزار هوشمند را هم بر عهده داشته است.

موج مهاجرت اساتید در دانشگاه‌های بزرگ و شناخته شده در ایران مانند بسیاری از نیروهای متخصص از جمله پزشکان و پرستاران به‌شدت افزایش یافته است.

اساتید برجسته بسیاری که به آکادمیک باقی ماندن فضای دانشگاه عقیده داشته و به‌دلیل انتقاد به سیاست‌های جمهوری اسلامی در امنیتی کردن فضای دانشگاه معترض بودند، یکی پس از دیگری تعلیق، اخراج و ممنوع از تحصیل شدند. بسیاری از آن‌ها حتی بدون دریافت حکم کتبی و صرفا با یک تماس تلفنی کوتاه از وضعیتی که برایشان پیش آمده مطلع شده و از کلیه حقوق اجتماعی خود محروم هستند.

روز ۲۲آذر سال جاری منابع مستقل دانشجویی از استعفای اجباری سید «اکبر جعفری»، استاد فیزیک دانشگاه شریف و متخصص مواد کوانتومی، خبر دادند.

«علی شریفی زارچی»، استاد سابق دانشگاه شریف و یکی از اعضای هیات علمی این دانشگاه که پیش‌از این خود به‌دلیل حمایت از دانشجویان معترض این دانشگاه از ادامه تدریس در این دانشگاه منع شده است، او را جوان‌ترین استاد تمام فیزیک در شریف نامید و نوشت که او در جریان اعتراضات سراسری سال گذشته از دانشجویان معترض حمایت کرده بود.

آقای زارچی تایید کرده است که سید اکبر جعفری پیش‌تر به‌دلیل حمایت از دانشجویان معترض توسط نهادهای امنیتی احضار و بازجویی شده بود و حالا علی‌رغم میل باطنی خود، از تدریس در دانشگاه شریف استعفا داده است.

پیش از این نیز رسانه‌های ایران به نقل از رییس دانشگاه آزاد اسلامی از جایگزینی  دست‌کم «۱۸ هزار» استاد «حق‌التدریس‌» این دانشگاه با  دانشجویان «جوان انقلابی» خبر داده بود.سرکوب نهاد دانشگاه بعد از اعتراضات «زن زندگی آزادی» در ابعاد مختلفی ادامه یافته و تنها به اخراج و تعلیق دانشجویان و اساتید حامی و حاضر در این جنبش محدود نمی‌شود.

مدیر کل دانشجویی وزارت بهداشت گفته است که  در ۶۵ دانشکده و دانشگاه علوم پزشکی، «مراکز مشاوره مبتنی‌بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی» تاسیس خواهد شد.

این خبر روز شنبه ۲۵آذر۱۴۰۲ به نقل از «احد بنار» منتشر شده است. او با اشاره به آیین‌نامه تاسیس این مراکز به خبرگزاری «ایسنا» گفته است که تمام دانشکده‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی «باید» این مراکز مشاوره را فعال کنند.

به‌نظر می‌رسد این اقدام وزارت بهداشت برای کنترل و رصد هرچه پیشتر سبک زندگی دانشجویان علوم پزشکی در کشور باشد.

احد بنار با اشاره به اینکه در تدوین این آیین‌نامه نهاد رهبر جمهوری اسلامی در دانشگاه‌ها و استادان حوزه و دانشگاه همکاری داشته‌اند، گفت که این مساله در راستای تحقق ماده ۳۶ قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» مجلس شورای اسلامی تدوین شده است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است که‌ «بخش‌های ارتباط با خانواده، پیوند و ازدواج را نیز در جهت رشد و جوان‌سازی جمعیت، ذیل ادارات و مراکز مشاوره قرار داده‌ایم.»

پیش‌از این گزارش‌هایی مبنی‌بر تلاش‌های حکوت برای کنترل و نظارت بیش از پیش بر سبک زندگی شهروندان در برنامه هفتم توسعه منتشر شده بود.

شبکه «شرق»، زیرمجموعه روزنامه شرق، تیر سال جاری در گزارشی نوشت که در یکی از مواد گنجانده شده در لایحه برنامه هفتم توسعه، قرار است دولت سامانه‌ای به‌منظور «رصد و سنجش مستمر دین‌داری، سطح معنویت، اخلاق و سبک زندگی مردم» راه‌اندازی کند.

اشاره این گزارش به ماده ۷۵ لایحه برنامه هفتم توسعه است که وزارت ارشاد را مکلف می‌کند که با مرکز آمار ایران و راهبری مرکز رصد شورای عالی انقلاب فرهنگی، همکاری کرده و این سامانه را تأسیس کند.

این درحالی‌ست که گزارش‌های روزانه حتی در رسانه‌های حکومتی نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از مردم با رعایت نکردن «حجاب اجباری» در برابر اقدامات تحمیلی جمهوری اسلامی مقاومت می‌کنند و در مقابل حکومت هر روز محدودیت‌هایی برای مردم، کسب‌و‌کارها و ارائه خدمات به زنان مخالف حجاب اجباری اعلام می‌کند.