روزنامه «هم‌میهن»، در گزارشی تحت‌عنوان «رنجنامه اخراجی‌ها»، با تعدادی از کارگرانی که در دی۱۴۰۲ به بهانه‌های مختلف از کارخانه نساجی بروجرد اخراج شده‌اند درباره وضعیت زندگی‌شان گفت‌وگو کرده است.
در این گزارش آمده که در شرایطی که تورم اقتصادی در ایران معیشت مردم را در شرایطی شکننده و دشوار قرار داده، تنها در بیست روز اول دی۱۴۰۲، تعداد ۱۱۰ کارگر از کارخانه نساجی بروجرد اخراج شده‌اند و شمار اخراج‌شدگان از ابتدای سال، به ۳۳۰ تن رسیده است.
نویسنده این گزارش در گفت‌وگو با کارگران تصریح کرده که «تصمیم برای اخراج یک شبه و گسترده کارگران» در این کارخانه مسبوق به سابقه است و مسوولان نساجی بروجرد در سال ۱۳۸۸ حدود ۴۰۰ کارگر، سال ۹۵ حدود ۵۰۰ نفر و سال ۹۹ هم حدود ۹۰۰ نفر را از این کارخانه اخراج کرده‌اند.
هم‌میهن همچنین تصریح کرده است که در کارخانه نساجی بروجرد در طول سالیان گذشته، هموراه دستمزدها با تاخیرهای سه تا چهار ماهه در پرداخت می‌شده و قراردادهای ۱۵ روزه و یک‌ماهه با کارگران بسته شده است.
آن‌ها از هراس از دست دادن شغل در تمامی روزهای اشتغال به کار در این کارخانه صحبت کرده‌اند و اینکه چطور این اضطراب انگیزه فعالیت آن‌ها را از بین برده و بهره‌وری‌شان را تحت تاثیر قرار داده است.
یکی از کارگران زن اخراج شده از کارخانه نساجی بروجرد به هم‌میهن گفته است مدیران این مجموعه به‌رغم اینکه می‌دانستند او سرپرست خانواده است و فرزند بیماری دارد که نیازمند درمان است و کار در این کارخانه «تنها منبع درآمد» اوست، او را اخراج کردند.
این گزارش به نقل از این زن کارگر نوشته است «ما در آن کارخانه حتی قرارداد ۱۵ روزه هم داشتیم؛ در بخشی که من کار می‌کردم، قرارداد همه ما یک‌ماهه بود.»
او همچنین گفته که هر سه ماه حقوق یک ماه کارگران بخشی که او هم در آن کار می‌کرد واریز می‌شد و با وجودی که حق بیمه را منظم پرداخت می‌کردند، اما «هیچ وقت بیمه برقرار نبود.»
«ایران‌وایر» پیش‌از این به اطلاعاتی دست‌یافته بود که نشان می‌داد شماری از کارگران این کارخانه صرفا به‌دلیل مطالبه حقوق صنفی و مشارکت در اعتراضات صنفی برای دستیابی به معوقات مزدی‌شان در فهرست اخراج شدگان قرار گرفته‌اند.
روزنامه هم‌میهن در بخشی از گزارش خود، این داده‌ها را تایید می‌کند. در بخشی از گزارش این روزنامه به نقل از کارگر زن اخراج شده آمده که به‌جای پاسخ دادن به چرایی عدم تمدید قراردادها «حراست» آن‌ها را بیرون کرده است.
کارگر دیگری گفته است «پنج‌شنبه تا ساعت ۱۰ و نیم شب سرکار بودم، ولی جمعه صبح به من زنگ زدند که دیگر اجازه ورود به شرکت را ندارم.»
این کارگر تایید کرده که شمار زیادی از افراد اخراج شده کارگران متخصص و باسابقه شاغل در نساجی بروجرد بوده‌اند.
یک کارگر دیگر نیز با انتقاد از عملکرد مدیران این کارخانه گفته است که «وام می‌گیرند، ولی جای دیگری هزینه می‌کنند و بعد هم نیروها را بیرون می‌اندازند.»
او به هم‌میهن گفته که مسوولان کارخانه موفق شده‌اند از طریق یکی از نمایندگان مجلس ۱۹۵ میلیارد تومان وام بگیرند و بعد از اینکه یک‌سال با این وام کار کردند حالا نیروها را بیرون انداختند.
اخراج کارگران در ایران به یکی از رویه‌های معمول کارفرمایان تبدیل شده است. اقدامی که نقص در قوانین کارگر و کارفرما موجب می‌شود عملا دست کارگران به جایی بند نباشد.
شمار زیادی از کارگران شاغل در واحدهای صنعتی ایران پس از اعتراض به وضعیت مزدی یا معوقات و مطالبه اجرای طرح طبقه‌بندی، با برخوردهایی از جمله اخراج یا کسر حقوق مواجه می‌شوند.
این در‌حالی‌ست که تورم فزاینده و گرانی از یک سو و عدم مطابقت هزینه‌ها و دریافتی کارگران از سوی دیگر باعث نارضایتی بیش از پیش نیروی کار در جامعه شده و کارگران واحدهای مختلف برای پیگیری مطالباتی مانند «اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل»، «بهره‌مندی از مزایای شغلی» و «پرداخت معوقات» تجمعات اعتراضی مستمر برگزار می‌کنند.
تشکل‌های مستقل کارگری در ایران امکان فعالیت آزادانه ندارد و بسیاری از فعالان صنفی این حوزه با برخوردهای امنیتی مقامات و احکام سنگین بازداشت و زندان روبه‌رو هستند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر