احضار اسماعیل گرامی، کارگر بازنشسته به دادسرای تهران

«اسماعیل گرامی»، کارگر بازنشسته و زندانی سابق با دریافت ابلاغیه‌ای، به شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران احضار شد.

براساس این ابلاغیه که روز ۱۰اردیبهشت۱۴۰۳ از سوی شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران (شهید مقدس- اوین) صادر شده است آقای گرامی باید جهت دفاع از اتهام انتسابی ظرف مدت پنج روز در این شعبه حاضر شود.در این ابلاغیه به دلایل اتهامات او که منجر به صدور ابلاغ شده؛ اشاره‌ای نشده است. 

پیش‌از این هم آقای گرامی روز ۳۰آبان۱۴۰۲ در تجمع بازنشستگان مقابل سازمان تامین اجتماعی بازداشت و پس از انتقال به پلیس امنیت و انجام بازجویی، به زندان اوین منتقل شد؛ ولی با نظر بازپرس کشیک در همان شب آزاد شد. در نهایت هم برای این فعال حقوق بازنشستگان، حکم «منع تعقیب» صادر شد.

این فعال حقوق بازنشستگان پیش‌تر هم بازداشت شده است.

تیر۱۳۹۹ بازنشستگان در پی اعتراضات سال‌های گذشته، تجمعی در مقابل سازمان تامین اجتماعی برگزار کرده و خواستار افزایش حقوق طبق تورم، بیمه کارآمد و درمان رایگان شدند.

این اعتراضات منجر به اجرای یک مرحله از هم‌سان سازی حقوق‌ها شد و به دریافتی‌ها افزوده شد، ولی افزایش قیمت کالاهای مصرفی و نرخ تورم باعث بی‌اثر شدن این افزایش حقوق بود. تجمعات تداوم یافت.

اسماعیل گرامی و دیگر بازنشستگان، خواستار افزایش دستمزد بر مبنای نرخ تورم و... شدند. با گسترش اعتراضات و عدم پاسخگویی، مقامات امنیتی تلاش کردند تا با بازداشت فعالان بازنشستگان و ایجاد فضای امنیتی؛ مانع تداوم اعتراضات بازنشستگان شوند.

به همین علت روز ۱۴فروردین۱۴۰۰، بار دیگر اسماعیل گرامی را بازداشت کردند.

اما بازنشستگان با تداوم اعتراضات و پیگیری مطالبات خود نشان دادند که علی‌رغم تلاش ماموران امنیتی، پیگیر مطالبات خود هستند.

این کارگر بازنشسته که پس از بازجویی اولیه به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود، در نهایت پس از سه ماه بازداشت در یک دادگاه چند دقیقه‌ای به شش سال زندان محکوم شد که چهار سال آن قابل اجرا بود. اسماعیل گرامی در سال‌های گذشته بارهابه‌دلیل فعالیت‌های صنفی بازداشت و زندانی شده است.

در ماه‌های گذشته آقای گرامی با انتشار یادداشت‌هایی که در کانال تلگرامی تشکل‌های صنفی منتشر شده‌اند، از سیاست‌های جمهوری اسلامی در موضوع کارگران و بازنشستگان انتقاد کرده بود.

آقای گرامی در روز ۷اردیبهشت یادداشتی با عنوان «خب، حالا ما بازنشستگان چکار باید بکنیم؟» منتشر کرد که در آن نوشته بود: «تا آنجا که ما شماها را می‌شناسیم، به ما جواب می‌دهید که برویم به خانه و زانوی غم بغل بگیریم، دعا کنیم و نفرین کنیم و برای فقر و فلاکت خود زار زار گریه کنیم و ماده ۹۶ تامین اجتماعی را از ذهن مان پاک بکنیم. ولی نه!! ما راه خودمان را می‌رویم، راهی که تجربه کرده و نتیجه گرفته‌ایم. آن‌قدر به کف خیابان می رویم تا حق خودمان را بگیریم، پیروزی از آن ما است.»

در سال‌های اخیر، بازنشستگان تامین اجتماعی، فولاد، مخابرات و کشوری شهرهای مختلف ایران تجمعات بسیاری را برگزار کرده و خواستار بهبود شرایط معیشتی، ازجمله افزایش حقوق و اجرای هم‌سان‌سازی حقوق و برخورداری از بیمه مناسب شده‌اند.