پسران سیستانی از 13 سالگی «کول‌بر» می‌شوند

مسوول کانون شوراهای اسلامی کار استان سیستان و بلوچستان گفت: در این منطقه از کشور به دلیل نبود کار با درآمد مناسب، پسران بومی از کودکی و نوجوانی به مشاغل کاذبی همچون کول‌بری و باربری در مناطق مرزی روی می‌آورند.

محمد گل بامری به ایلنا گفت: اگر بخواهیم میزان اشتغال در این استان کشور را بر اساس اشتغال مشاغل غیر کاذب محاسبه کنیم؛ به نظر می‌رسد نرخ بیکاری بالای 25 درصد خواهد بود.

وی افزود: به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی غیر کاذب و هم به دلیل درآمد پایین و ناپایدار بودن این گونه مشاغل، نیروی کار بومی استان سیستان و بلوچستان بیش‌تر به مشاغل کاذب تمایل دارند. برهمین اساس در سال های اخیر شاهد آن بودیم که فرزندان پسر خانواده‌های بومی از سنین 13 – 14 سالگی ترک تحصیل کرده و به عنوان بابر و کول‌بر در مناطق مرزی کالا جابه جا می‌کنند.

اوگفت: این کول‌بران نوجوان از خانواده‌هایی هستند که سرپرست آن ها کارگر یا کشاورزی با درآمد پایین و غیر مستمر است.

گل بامری با اشاره به این که وظیفه غالب این افراد جابه‌جایی و حمل کالاهای مصرفی مانند مواد خوراکی، پوشاک، سوخت، اجناس دست دوم، لوازم خوردو و لوازم خانگی است، گفت: بیش‌تر این کارگران نوجوان هیچ ارتباطی با فعالیت های غیر قانونی و مجرمانه ندارند و تنها به منظور تامین معاش خانواده میان مناطق مرزی در تردد هستند. این کارگران نوجوان بدون هیچ پوشش حمایتی در میان مناطق مرزی ایران با کشورهای پاکستان و افغانستان در تردد هستند و براساس مسافت و نوع کالا روزانه مزد می‌گیرند. میانگین درآمد این کارگران از روزانه 10 تا 30 هزار تومان متغیر است.

وی افزود: شغلی که این نوجوانان از روی اجبار و به منظور تامین معاش خانواده اختیار می‌کنند سخت و پر مخاطره است، به طوری که سلامتی و جان آن ها در زمان جابه جایی و تردد در معرض خطر هر نوع حادثه طبیعی و غیر طبیعی قراردارد و با شرایط شغلی کنونی هیچ بعید نیست که این حرفه به حرفه ابدی برخی از کول‌بران نوجوان تبدیل شود.