close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

مرگ، سرنوشت تلخ دو ماجراجوی ایرانی

۲۱ شهریور ۱۳۹۳
اهالی ایران وایر
خواندن در ۵ دقیقه
مرگ، سرنوشت تلخ دو ماجراجوی ایرانی
مرگ، سرنوشت تلخ دو ماجراجوی ایرانی

مصطفی خسروی

به آخرین دوراهی رسیده‌اند، یکی به سمت کاروان‌سرای مرنجاب می‌رود و دیگری به معدن نمک. تابلویی نیست، نابلداند، نقشه و راهنمایی ندارند، یک انتخاب اشتباه و آغاز فاجعه. 
چهار گردشگری که چهارشنبه هفته گذشته به قصد بازدید از کاروانسرای مرنجاب وارد این منطقه شده بودند، در پی تصمیمات اشتباه و عدم آشنایی به اصول کویرنوردی و خروج از مسیر اصلی دچار حادثه می‌شوند.

از دوراهی دریاچه نمک تا کاروان‌سرا حداکثر ۱۰ کلیومتر فاصله است اما آنها نادانسته به سمت جاده معدن نمک می‌روند، جاده ای که از میانه دریاچه نمک آران و بیدگل می‌گذرد، شاید در میانه‌های این مسیر فرعی اگر کمی دقت می‌کردند متوجه می‌شدند که هر چه می‌گذرد فاصله آن‌ها از کاروانسرا بیشتر و بیشتر می‌شود.  

پس از طی مسافتی ۴۵ کیلومتری، ماشین در زمین باتلاقی نزدیک معدن به گل می نشیند، این جاده محل تردد کامیون‌های نمک است اما از بد حاثه اخر هفته است و معدن تعطیل، تا روز شنبه کسی از آن نزدیکی‌ها رد نمی‌شود.

هر چند اتوموبیل این افراد از بهترین اتوموبیل‌های سفرهای کویری است اما این بدان معنا نیست که قدرت و توانایی وسیله نقلیه می‌تواند همیشه و همه جا کار امد باشد. 

مدتی می‌گذرد، این گروه نه آب کافی همراه دارند نه غذا، نه نقشه و چی پی اس و نه راهنما، ذخیره آب رو به اتمام است، کسی نمی‌داند آن‌ها دچار حادثه شده اند، پنج شنبه  یکی از اعضای گروه پیداه به دنبال کمک می رود اما ناتوان و خسته گرفتار شده و بازمی‌گردد، روز بعد دو نفر به امید پیدا کردن کمک از آنها جدا شده و راهی ناکجا‌اباد می‌شوند و دیگر باز نمی گردند، آن دو که در ماشین مانده‌اند، رادیاتور ماشین را خالی می کنند و از آبش می نوشند، دمای هوا بالای ۵۰ درجه است، تصمیم می گیرند از روی رد چرخ‌ها به عقب برگردند، نزدیکی ‌های جاده معدن یک راننده محلی یکی از آنها را نیمه جان و با صورتی سوخته پیدا می‌کند و کمی بعد تر نفر دوم هم بی هوش پیدا شده و به بیمارستان منتقل می شود . به هوش که می‌آیند تازه مشخص می‌شود که آنها چهار نفر بوده اند و دو نفر کماکان در کویر سرگردانند. 

تا این لحظه و پس از ۵ روز متاسفانه مسئولان محلی و استانی ماجرا را جدی نگرفته بودند، و تنها دوستان و جمعی از کویرنوردان حرفه‌ای ایران که سالهاست تجربه حضور در این مناطق را دارند مشغول کاووش بودند، بالاخره مسئولان تصمیم به جستجو می گیرند، منطقه بسیار وسیع است و جستجوها نیازمند هلیکوپتر. هلیکوپتری که ۱۵ میلیون تومان می خواهد تا پرواز کند!  پس از تلاش و پیگیری فراوان خانواده ها و کویرنوردان، روز دو شنبه اولین پرواز هلیکوپتر انجام می‌شود اما بی نتیجه، ارتش و سپاه و هلال احمر هم درگیر ماجرا شده‌اند، اما خبری نیست که نیست، سرانجام عصر روز سه شنبه پیکر بی‌جان دو گردشگر به نام‌های رامین بخشی و مازیار حنیفی در فاصله ۳۰-۴۰ کیلومتری خودرو پیدا می شود، آن‌ها تنها ۱۰ کلیومتر با اتوبان قم فاصله داشتند... .

این پایان دردناک در حالی رقم خورد که اگر بسیاری در ذهن باقی مانده است. اگر جستجوها زودتر آغاز می‌شد، اگر تیم‌های امداد و نجات از همان لحظات اول از هلیکوپتر استفاده کرده بودند، اگر به کویرنوردان حرفه ای ایران که خود را به منطقه رسانده بودند آزادی عمل بیشتری داده می‌شد، اگر مسئولین شهرستان آران و بیدگل و استان اصفهان جاده توریستی آران به مرنجاب را با تابلوهای راهنما ایمن کرده بودند ....

از دیگر سو، رعایت چند نکته ساده از سوی این گردشگران می توانست سرنوشت شان را تغییر دهد. نکاتی که بسیاری از ما، پس از حادثه متوجه می‌شویم که آن ها را بارها و بارها دیده و شنیده‌ایم اما هیچ گاه تلاش نکردیم که خود بدان پابند باشیم. 
 
عباث جعفری طبیعت‌مرد بی بدیل ایران می گفت:« سفر، رسیدن به مقصد نیست، سفر مسیری است که شما طی می‌کیند.» عدم توجه به مسیر! شاید یکی بزرگترین اشتباهات اکثر مسافران و گردشگران باشد، جدای از دست دادن بسیاری از مناظر و زیبایی‌ها، توجه به کوچکترین تغییرات در مسیر سفر نه تنها سفر شما را جذاب تر و ماندگار تر می کند بلکه احتمال وقوع حوادث پیش بینی نشده را تا حد بسیاری کاهش می‌دهد. 
تورلیدرهایی که درس بقا در طبیعت را در خدمت استاد سخت باز آموخته‌اند با این جمله خوب آشنای‌اند که می گوید: «با کی؟ کی؟ چطور؟‌ کجا؟».  سفرهای طبیعت گردی یا ماجراجویانه همواره با خطرات و حوادث بالقوه‌ای مواجه هستند و باید پیش از هر سفر پاسخ این سوال‌ها را به خوبی بدانید:
۱- با کی؟‌ با چه کسی سفر می‌کنید؟ چقدر او برای این گونه سفرها آمادگی دارد؟ بیماری خاصی دارد یا خیر؟ تجربه سفر دارد یا خیر؟ تحمل روحی و فیزیکی دارد یا خیر؟ 
۲- چه موقع به سفر می روید؟ کویر را تابستان ؟ کوه و جنگل را در زمستان؟‌ باران های فصلی را مد نظر گرفته اید؟ خطرات جوی، گرما و سرمای شدید، میزان فعالیت حیوانات و ... را در نظر گرفته اید؟ 
۳- چطور به سفر می‌روید؟ با چه ماشینی؟‌ با چه تجهیزاتی؟ با چه علم و دانشی؟ نقشه راه دارید؟ ایستگاه‌های حساس پلیس و اورژانس و هلال احمر و ... را شناسایی کرده‌اید؟ چی پی اس و باطری اضافه به همراه دارید؟ میزان آب و غذایی که تدارک دیده‌اید کافی است؟‌ و ... 
۴- به کجا می روید؟ آیا پیش از آین آنجا بوده اید؟‌ چقدر به محیط و خطرات محیطی اشراف دارید؟‌ چقدر با فرهنگ و رسم و رسوم مردم آن ناحیه آشنایید؟ راه ها و بی راهه ها را می شناسید؟‌ و ...
 مازیار و رامین  مطمئنا می‌توانستند امروز زنده باشند اگر و تنها اگر یکی از موارد زیر را رعایت می کردند
 - قبل از سفر نقشه راه را تهیه می‌کردند.
- اگر با راهنمای محلی می‌رفتد.
- اگر چی پی اس داشتند.
- اگر موبایل ماهواره ای داشتند.
- اگر اب و غذا به اندازه کافی داشتند.
- اگر از یک دیگر جدا نمی‌شدند.
- اگر مسیر حرکت و زمان برگشت خود را به دوستان و اشنایان و همچنین پلیس منطقه اعلام می‌کردند. 
- اگر پس از جدایی، مسیر خود را علامت گذاری می‌کردند.
  اگر و اگر و ده ها اگر دیگر... 

فراموش نکنید که طبیعت سرسخت‌تر از ما و شماست، با احترام و دانش و آگاهی با او مواجه شوید تا ایمن بمانید.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

تصویری

نه به تماشای اعدام

۲۱ شهریور ۱۳۹۳
نه به تماشای اعدام