شایا گلدوست
جمعی از فعالان و کنشگران حوزه رنگینکمانی و زنان طی بیانیهای خواستار رسیدگی به وضعیت «مهسا حسنزاده» شدند. این زن ترنس پناهجوی ساکن شهر «دنیزلی» که روز ۱۳ مرداد ۱۴۰۱ (چهارم آگوست ۲۰۲۲) توسط پلیس امنیت ترکیه بازداشت شده بود، در خطر دیپورت به ایران قرار دارد.
گفته میشود او با اتهام «توهین به مقدسات در یک برنامه لایو اینستاگرامی» توسط پلیس دستگیر و بعد از چند روز، به کمپ استرداد در استان «آیدین» و اکنون به کمپی در نزدیکی استانبول منتقل شده است.
در این بیانیه آمده است: «در طی این سالها، پناهجویی و پناهندگی همواره بخشی از تجربه زیسته اعضای جامعه الجیبیتیکیو پلاس (+LGBTQ) ایران و افغانستان بوده است؛ افرادی که تنها بابت جنسیت، گرایش جنسی/ عاطفی و هویت خود ناچار به ترک خانه، خانواده، شهر و کشور خود شده و فقط به امید داشتن آزادی، برابری و امنیت که از جمله حقوق پایهای بشر بوده و از زمان انتشار اعلامیه جهانی حقوق بشر تا به امروز بر آنها تاکید شده است، رهسپار کمپهای پناهندگی و کشور جمهوری ترکیه شدهاند. پناهندگان جامعه الجیبیتیکیو پلاس ایران و افغانستان در سالهایی که به عنوان پناهجو در ترکیه سپری میکنند نیز با انواع تجربههای ناخوشایند تبعیض و خشونت سیستماتیک ناشی از ترنسفوبیا/ ترنسمیساژنی، هموفوبیا، لزبوفوبیا، اِنبیفوبیا، بایفوبیا، اینترفوبیا، نژادپرستی و...، چه از طرف مسوولین ادارههای مهاجرت، چه از طرف مردم و چه حتی از طرف پناهندگان سیسجندر-هتروسکشوال روبهرو هستند؛ مسالهای که دوران سخت پناهجویی را برای این افراد چندین برابر ناخوشایند میکند.»
در ادامه این بیانیه تاکید شده است سازمانها و نهادهای حامی حقوق بشر موظف هستند تا حمایت همه جانبه خود را از پناهجویان و پناهندگان جامعه الجیبیتیکیو پلاس به جای آورند تا این بازه برای افرادی که تحت مجموعهای از تبعیضهای مضاعف هستند، کمی آسان شود: «به همین جهت، از سازمانها و نهادهای حقوق بشری انتظار میرود اکنون که یکی از پناهندگان زن ترنسجندر به اسم مهسا حسنزاده به اتهام توهین به مقدسات بازداشت شده و در خطر استرداد به ایران است، از وی حمایت کنند. از آنجایی که استرداد به ایران برای یک زن ترنسجندر با تجربه زیسته تحت خشونت و تبعیض سیستماتیک ناشی از ترنسمیساژنی (مجموعهای از تبعیضهایی که برپایههای نظامهای فکری سیس-سکسیزم و به تبع آن، ترنسستیزی و زنستیزی بنا شده) به اندازه کافی خطرناک و حساس است، چه برسد به آن که تحت اتهامی چون توهین به مقدسات هم استرداد شود، برای پیگیری وضع مهسا حسنزاده و اطلاعرسانی و حمایت از او، با نهادهای زیر ارتباط و نامهنگاری انجام شده است:
۱. اداره کل وزارت مهاجرت کشور جمهوری ترکیه https://en.goc.gov.tr/
۲. اداره مهاجرت استانی آیدین https://aydin.goc.gov.tr/
۳. مرکز استرداد اداره مهاجرت استانی آیدین https://aydin.goc.gov.tr/iletisim
۴. دادگاه عالی جمهوری ترکیه https://www.yargitay.gov.tr/
۵. سازمان «کائوس جیال» (Kaos GL)
https://kaosgldernegi.org/en/»
یکی از کنشگران جامعه الجیبیتیکیو پلاس ایران و از نویسندگان این بیانیه که ترجیح داده است نامش محفوظ بماند، در گفتوگو با «ایرانوایر» میگوید: «در طی سالهای اخیر، بارها پناهجویان جامعه الجیبیتیکیو پلاس ایران و افغانستان بنا به دلایل متعدد در معرض دیپورت و استرداد قرار گرفتهاند. بسیاری از موارد دیپورت حتی مربوط به حضور پناهجویان در تجمعهای اعتراضی ماه افتخار بوده است؛ مسالهای که از پایهایترین موارد حقوق بشر به شمار میرود. آنچه که چنین موضوعی را دو چندان ناخوشایند میکند، فقدان پوشش خبری و نبود اطلاعات از شرایط و جزییات دیپورت پناهجویان است.»
او تاثیر این بیانیهها را بر شرایط افرادی که دچار مشکلات این چنینی در ترکیه میشوند، از دو منظر بررسی میکند: «اول این که باعث جلب توجه عموم و رسانهها میشود و به این طریق کمک میکند که اتفاقات مشابه زودتر مورد توجه عموم و تحت پوشش رسانهای قرار گیرند. دوم این که باعث تکرار چنین کنشهای جمعی در بین کنشگران برای موارد مشابه میشود. مولفههای توجه عموم، حساسیت رسانهای و کنشهای جمعی در قالب انتشار بیانیه و ایجاد گروههای حمایتی باعث بهبود وضعیت پناهجویان در شرایط مشابه میشوند.»
این کنشگر جامعه الجیبیتیکیو پلاس در پاسخ به این پرسش که آیا سازمانها و نهادهای ذکر شده در بیانیه اعلام همکاری کردهاند، میگوید: «متاسفانه هنوز پاسخی از سازمانها و نهادهای مذکور بابت اعلام همکاری دریافت نشده است.»
در انتهای این بیانیه با اعلام نگرانی از وضعیت جسمی و روحی مهسا حسنزاده در بازداشت، تاکید شده است: «ما جمعی از کنشگران زنان* و جامعه الجیبیتیکیو پلاس ایران این درخواست را از سازمانهای حقوق بشری داریم که پیگیر وضع مهسا حسنزاده بوده و ضمن حمایت از اطلاع رسانی در رابطه با وضعیت و شرایط وی در کمپ استرداد، به سبب الزام حمایت از آزادی بیان یک زن ترنسجندر پناهجو، از آزادی او حمایت کنند و از استردادش ممانعت به عمل آورند.»
اسامی امضاکنندگان این بیانیه به شرح ذیل است:
«الهه امانی»، «آسیه امین»، «آرتمیس اکبری»، «آزاده عطایی»، «بنیامین فرنام»، «حامی مهر»، «رها غیاثی»، «رضوان مقدم»، «زینب پیغمبرزاده»، «زیبا رزمخواه»، «سمانه سوادی»، «سهیل فرزانه»، «سینا مختاری»، «عسل عباسیان»، «کاوه کرمانشاهی»، «مهدیه گلرو»، «نیما نیا» و «یاور برادران خسروشاهی».
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر