شایا گلدوست
سازمان«دیدهبان حقوق بشر»، روز دوشنبه۲۴اکتبر اعلام کرد که نیروهای امنیتی قطر با دستگیری و بازداشت برخی از اعضای جامعه رنگینکمانی، این افراد را مورد اذیت و آزار قرار دادهاند.
انتشار این خبر در آستانه برگزاری مسابقات جامجهانی در قطر، حساسیت سازمانهای حقوق بشری و جامعه رنگینکمانی را در این زمینه افزایش داده است.
اگرچه مقامات قطری در پاسخ به دیدهبان حقوق بشر، ادعای این سازمان را حاوی اطلاعات نادرست دانسته، اما در بیانیه این نهاد بینالمللی آمده است: «آزادی بیان و عدم تبعیض به دلیل گرایشات و هویت جنسی هر فرد، نه تنها برای تماشاگرانی که برای تماشای مسابقات جامجهانی به قطر میروند، که برای ساکنان این کشور نیز باید تضمین شود.»
پیش از این نیز، برگزارکنندگان جامجهانی و چهرههای شناخته شده ورزشی، نگرانی خود را نسبت به امنیت شرکتکنندگان و تماشاگران رنگینکمانی در طول برگزاری بازیهای جامجهانی، اعلام کرده بودند.
هرچند مقامات مسوول در قطر اطمینان دادهاند که امنیت همه افراد را تامین میکنند، اما از آنجایی که رابطه جنسی رضایتمندانه بین دو همجنس در قطر غیر قانونی بوده وجرمانگاری شده است، مقامهای قطری اعلام کردهاند در قطر افراد نمیتوانند نمادها و پرچمهای رنگینکمانی را به نمایش بگذارند.
این سازمان به نقل از چند تن از اعضای جامعه رنگینکمانی که در فاصله سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ در قطر بازداشت شده و مورد آزار کلامی و فیزیکی شدید قرار گرفتهاند میگوید، این افراد بدون مشخص بودن اتهام وارده در یک زندان زیرزمینی در دوحه نگه داشته شده، و یکی از آنها به مدت دو ماه در یک سلول انفرادی زندانی بوده است.
این افراد گفتهاند که پلیس قطر آنها را مجبور به امضای تعهداتی کرده است که طبق آن باید «فعالیتهای غیراخلاقی را متوقف کنند» و در جلسات «تبدیل درمانی» با «درمانهای اصلاحی»، در جهت تغییر گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی خود شرکت کنند.
«پیام یونسیپور» خبرنگار ورزشی و عضو تحریریه «ایرانوایر» در اینباره میگوید:
«قطر به عنوان یکی از کشورهایی که مدعی است براساس "مبانی شرع اسلام" قوانین خود را نوشته و اجرا میکند، با جامعه رنگینکمانی یا همان اقلیتهای جنسی و جنسیتی در ستیز است. اما آنچه امروز اهمیت پیدا میکند، قوانین داخلی کشورها نیست. طبق منشور کمیته بینالمللی المپیک و فدراسیون جهانی فوتبال، کشورهایی که میزبان رقابتهایی مانند المپیک یا جامجهانی فوتبال میشوند، باید از منشور المپیک و همینطور پروتکلهای حقوق بشری فیفا پیروی کنند.
به صورت نمونه، یک کشور اسلامی نمیتواند مجوز ورود شهروندان اسراییلی برای حضور در رقابتهای جامجهانی یا المپیک به کشورش را ندهد.»
به گفته او، قطر هم تا پیش از سال ۲۰۲۰ واکنشی در قبال موضوع حضور خانواده الجیبیتیکیوپلاس نشان نداده بود، اما از سال ۲۰۲۰ به بعد و قطعی شدن میزبانیاش در این مسابقات، به صورت علنی با موضوع حضور این گروهها و حتی پرچمهای مرتبط با آنها مخالفت کرد. به همین دلیل بازداشت این افراد در مقطع زمانی کنونی در کشور قطر، موضوع عجیب یا دور از ذهنی نیست.
او در ادامه میگوید که حقیقت این است که فیفا در سالهای اخیر به کرات ثابت کرده موضوع حقوق بشر، یک وجه نمایشی در اساسنامه این سازمان بینالمللی است. «یونسیپور» با اشاره به کشته شدن صدها کارگر ساختمانی به دلیل فشارهای کاری در طول زمان ساخت ورزشگاههای این کشور، سکوت در قبال موضوع نژادپرستی در ورزشگاههای کشورهای بلغارستان و ایتالیا، و همچنین چشم بستن به بیش از چهار دهه ممنوعیت ورود زنان ایرانی به ورزشگاه، میگوید که این بزرگترین تبعیض سیستماتیک جنسیتی در تاریخ ورزش جهان است و میتوان آن را نشانهای از خواب آلودگی فیفا در زمینه مسائل حقوق بشری دانست.
حقیقت امر این است که گردش مالی غیر قابل باوری که در فوتبال جهان وجود دارد، نهادهای حقوق بشری را در فدراسیون جهانی فوتبال از قدرت خارج کرده و به حاشیه برده است. در سالهای گذشته، فیفا جزو معدود سازمانهای بینالمللی بوده که کمترین همکاری را با نهادهای حقوق بشری انجام داده و تقریبا تمامی نقضهای ممکن در حوزههای مختلف حقوق بشر در جامعه جهانی فوتبال، زیر سایه سکوت این سازمان جهانی انجام شده است.
«یونسی پور» در ادامه با اشاره به خیزش سراسری مردم ایران و کارزاری که برای حذف تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی از این رقابتها به راه افتاده است، حذف تیم جمهوری اسلامی از این رقابتها را غیرممکن دانسته و دلیل آن را نیز اینگونه ذکرمیکند:
«موضوع اول این که رابطه فدراسیون بینالمللی فوتبال با «مهدی تاج» رییس کنونی فدراسیون فوتبال ایران، چه روی صحنه و چه در پشت صحنه آنقدر گرم هست که ایشان به حذف تیم فوتبال ایران در جامجهانی چراغ سبز نشان ندهد.
موضوع دوم اینکه حضور تیم ایران در این مسابقات، درآمدهایی متفاوت برای فیفا دارد. حق پخش دیدار ایران و آمریکا هماکنون با دیدارهای ردهبندی و فینال جامجهانی برابر شده و بلیت دو بازی تیم ایران مقابل انگلیس و آمریکا، گرانقیمتترین بلیت مسابقات مرحله گروهی هستند. این یعنی درآمد؛ و حذف ایران از مسابقات یعنی ضرر فیفا که در سالهای اخیر موضوعی جز درآمدهای مالی برایش اهمیتی نداشته است.»
او ادامه میدهد که به صورت کلی و همیشگی با موضوع تحریم تیمهای ملی ورزشی مخالف بوده است:
«محور صحبتم هم همیشه این بود که به جای تحریم تیمهای ورزشی، باید مدیران نظامی و امنیتی ورزش ایران را هدف قرار داد. اما در شرایط کنونی، به دو دلیل باور دارم که حذف شدن احتمالی این تیم، جنبههای مثبت بیشتری خواهد داشت. نخست این که در هفتهها و ماههای اخیر، کاپیتانهای این تیم به صورت علنی ثابت کردند که بیش از آنکه کنار مردم باشند، با مدیران نظام همسو هستند، سکوت در قبال کشتار و سرکوب مردم و همینطور رایزنیهای مکرر برای پیگیری پاداش ۴ میلیارد تومانی جامجهانی، باعث خشم مردم و هواداران ایران شد. موضوع دوم این است که جمهوری اسلامی در تلاش است از این تیم به عنوان اهرمی برای انحراف افکار عمومی در روزهای آینده استفاده کند. برآیند همه این اتفاقات یعنی حضور این تیم در قطر، بیش از آنکه "برای مردم" باشد، "به سود نظام" است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر