زنان تاثیرگذار ایران؛ فرشید موسوی

«ایران‌وایر»، اولین جلد از کتاب «زنان تاثیرگذار ایران» را منتشر کرد. این کتاب، روایت صد زنی است که بر پیرامون خود، جامعه، علم، هنر، سیاست، فرهنگ، ورزش، اقتصاد و تکنولوژی تاثیر گذاشته‌اند، از موانع نظام نابرابر جنسیتی نهراسیده‌اند و مسیری را برای رشد و دستیابی زنان ایران به حق برابر انسانی خویش هموار کرده‌اند. انتخاب‌کنندگان این فهرست، مخاطبانی هستند که باور دارند از این زنان تاثیر گرفته‌اند. 

ما در جلدهای بعدی، به خدمات دیگر زنان ایرانی که در این مبارزه سهم داشته‌اند هم می‌پردازیم. شما هم می‌توانید در این انتخاب سهیم شوید، نظرات خود را برای ما بفرستید و اگر اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری دارید، با ما در میان بگذارید. این نسخه دیجیتال است و تاثیر نظرات و پیشنهادات خود را می‌توانید در نسخه چاپی که در ماه آبان منتشر خواهد شد، ببینید.

به‌علاوه، جلد دوم کتاب با نام‌هایی بیشتر در دست تهیه است. اگر نام زنی که به‌نظر شما تاثیرگذار بوده است را در این فهرست نمی‌بینید، نام و دلیل آنکه او را تاثیرگذار می‌دانید را برای ما به ایمیل [email protected]  بفرستید.

فراموش نکنید که مجموعه کتاب‌های «زنان تاثیرگذار ایران»، برپایه انتخاب‌های شما گردآوری می‌شوند و منتخبان‌تان می‌توانند در هر عرصه‌ای، از فرهنگ، علم، آموزش، پژوهش و کنشگری گرفته تا هنر، ورزش، فعالیت‌های خیریه، سیاست، تکنولوژی، کارآفرینی، نوآوری، اقتصاد و ادبیات، گام‌های موثری برداشته باشند.

«کتاب زنان تاثیرگذار ایران را می‌توانید از این لینک دانلود کنید»

***

در میان معمارانی که هنرشان را نماد شهرها و خیابان‌ها کرده‌اند نام زنان معمار از خاورمیانه مانند «زاها حدید» می‌درخشد. یکی از آن نام‌های درخشان «فرشید موسوی» است، معمار ایرانی‌تبار بریتانیایی که هم محبوب شهرسازان و موزه‌داران است، هم هنرمندانی مانند «ویکتوریا بکهام»؛ هم طراحی می‌کند و هم طراحی را در کتاب‌هایش آموزش می‌دهد.

فرشید موسوی در سال ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. شیراز دل‌انگیز، که خود مانند نگار‌خانه‌ای بزرگ از هنر معماری اعصار است، او را تا سیزده‌سالگی در خود پرورش داد. فرشید نوجوان پس از انقلاب ۵۷ با رفتن به انگلستان برای ادامه‌تحصیل، به گفته‌ی خودش، «ایده‌های بزرگ» در ذهن پرورش داد. او پس از پایان دوره‌ی متوسطه به دنبال آموختن شیوه‌های معماری رفت و در این رشته در دانشکده‌ی معماری «دانشگاه داندی»، «دانشکده معماری کالج دانشگاهی لندن»، «مدرسه‌ی بارتلت» و «کالج کینگز» لندن تحصیل کرد. سپس به امریکا رفت و پس از گذراندن دوره‌ی تحصیلات تکمیلی با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه هاروارد فارغ‌التحصیل شد.

اما معماری، ورای دانش آکادمیک، ذهن خلاق فرشید را به یادگیری فنون هنری معماری پرواز می‌داد. پس او به هلند رفت تا نزد «رم کولهاس» یکی از برجسته‌ترین معماران معاصر شروع به فعالیت کند.

شهرت فرشید موسوی، اما، از سال ۱۹۹۵ با بنیان‌گذاشتن «دفتر معماران خارجی» (اف‌.او.اِی) آغاز شد. او تجربه‌‌‌ای را که در زمان فعالیت در کارگاه ساختمانی معمار شهیر ایتالیایی «رنزو پیانو» و همچنین دفتر معماری «متروپولیتن» (او.ام.اِی) به دست آورده بود برای آغاز کار دفتر معماری خود به کار بست. دفتر معماری تازه‌تأسیس او در همان سال اول در مسابقه‌ای برای طراحی ترمینال مسافربری بین‌المللی «اوسانباشی یوکوهاما» در ژاپن برنده شد و آن را طراحی و اجرا کرد. چهار سال بعد پروژه‌ی طراحی و اجرای هتل «بلومون» در خرونینگن هلند را آغاز کرد و از آن پس دفتر معماران خارجی که او تأسیس کرده بود هرساله عهده‌دار چندین پروژه‌ی بزرگ معماری در شهرهایی مانند بارسلونا، پاجو، لستر، لندن، مادرید، استانبول و کوالالامپور بوده است.

فرشید موسوی در سال ۲۰۱۱ شرکت جدیدی در لندن به ثبت رساند: «معماری فرشید موسوی» یا «اف.ام.اِی». اف.ام.ای پروژه‌های بزرگی مانند موزه‌های هنری از جمله موزه‌ی «هنرهای معاصر کلیولند» یا فروشگاه بزرگ «ویکتوریا بکهام» را در لندن طراحی و افتتاح کرد.

فرشید موسوی به پژوهشگری و تدریس در دانشگاه نیز پرداخته است. او هشت سال در انجمن معماری لندن تدریس کرد و از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ رئیس آکادمی هنرهای زیبا بود. او پژوهشگری را از دهه‌ی ۹۰ میلادی آغاز کرد و در مورد تأثیر ماندگاری فرم و ساختار در معماری تحقیقات متعددی انجام داده است. استاد موسوی به زیبایی‌شناسی از دیدگاه فلاسفه‌ای مانند «اسپینوزا» و «ژیل دلوز» پرداخته است و متأثر از دلوز و «فلیکس گاتاری» تأثیر شکل‌های ساختاری فضا بر تجربه‌های روزمره و تکامل «حسی» فرهنگی را بررسی کرده است. او همچنان، علاوه بر انجام پروژه‌های معماری، در دانشگاه‌های معتبر امریکا مانند دانشگاه کلمبیا و پرینستون دانش خود را به دانشجویان آموزش می‌دهد.

مجموعه‌آثار او در این سال‌ها دست‌کم ۲۰ جایزه‌ی بین‌المللی برایش به ارمغان آورده و نام او را در زمره‌ی مشاهیر معماری قرار داده است.