سیخ ارزش و کباب ورزش

همانطور که مستحضر هستید کمتر از دو هفته مانده به مسابقه حساس بین دو تیم ایران و کره (از سری مسابقات مقدماتی جام جهانی) مسئولین ما موفق شدند در یک عملیات پیچیده اطلاعاتی توطئه ای را کشف کنند که احتمالا از طرف لابی های صهیونیست و بهایی مستقر در فیفا  - وابسته به من و تو - برای ضربه زدن به نظام مقدس اسلامی و اعتقادات مردم طراحی شده بود... این توطئه و نقشه شوم همزمانی این بازی با روز تاسوعای حسینی بود... این که چرا زودتر مسئولان امر متوجه این مساله نشدند خود نشان دهنده این است که چقدر این نقشه پیچیده و لایه لایه طراحی شده است... به طور مثال در تقویم فیفا از ابتدا ماههای هجری قمری درج نشده بودند که زمینه برای پیاده شدن این نقشه فراهم شود و به همین دلیل  در این حدود یکسالی که روز بازی ایران و کره در تقویم فیفا مشخص بوده است مسئولین ما متوجه این همزمانی نشده بودند... علی ایحال این توطئه چند روز پیش با عنایت و معجزه الهی به شکلی کشف شد و مراتب به اطلاع تنی چند از استوانه های نظام رسید و با مخالفت ایشان با برگزاری بازی حتی به قیمت حذف از جام جهانی بحث در این مورد در مجامع مختلف بالا گرفت. از انجا که این بحث ها تا کنون به نتیجه مشخصی نرسیده است ما تصمیم گرفتیم خودمان آستین هایمان را بالا زده و چند راهکار بینابین ارائه نمائیم جوری که نه سیخ ارزشها بسوزد و نه کباب ورزش.

راهکار اول: از آنجا که بخش بزرگی از دغدغه مراجع محترم تقلید مربوط به عکس العمل های احساسی تماشاگران بعد از به ثمر رسیدن احتمالی گل و نعوذبالله شادی بعد از گل در روز تاسوعای حسینی ست، بهترین کار این است که به جای لغو مسابقه که باعث سه بر صفر بازنده اعلام شدن تیم ایران میشود، تیم ایران با آرایش ده – صفر – صفر به میدان بیاید و عملا با تجمع تمامی ده بازیکن در محوطه جریمه خودی علاوه بر اینکه احتمال حمله به دروازه حریف و به ثمر رساندن گل را به صفر برساند، گل زدن را نیز برای تیم حریف سخت کرده تا بازی به امید خدا صفر - صفر و بدون اینکه هیچ کدام از دو تیم  شادی نمایند تمام شود.

راهکار دوم: این بازی در روز مقرر در یک استادیوم خالی از تماشاگر برگزار شود و بازیگران نیز توجیه شوند که بعد از به ثمر رساندن احتمالی گل به جای خوشحالی و انجام حرکاتی که در شان چنین روزی نیست، در میانه میدان حلقه سینه زنی تشکیل داده و ضمن همخوانی نوحه معروف " باز این چه شورش است" مناسک خاص این روز را به جا بیاورند.
بدیهی ست که این مسابقه به صورت مستقیم از هیچکدام از شبکه های داخلی اجازه پخش نخواهد داشت... بعد از اتمام بازی نیز در صورت بُرد تیم ایران تمامی بازیکنان و داوران و خبرنگاران حاضر در استادیوم به مدت سه روز قرنطینه شده و وسایل ارتباطی ایشان ضبط میگردد تا خبر پیروزی تیم ایران در روز تاسوعای حسینی به بیرون درز نکند و اسباب خوشحالی مردم نشود.

راهکار سوم: این راهکار کمی خشن است و باید یک مقدار دل و جرئت داشته باشید...ولی در عوض فواید زیادی دارد...  با طرح نقشه ای دقیق شب قبل از شروع بازی در گوشه ای از استادیوم بمبی کار گذاشته شود و به محض ورود دو تیم به زمین فوتبال این بمب منفجر شود... بلافاصله مسابقه به علت وقوع حمله تروریستی لغو شده و بازیکنان به هتل های خود بازگردانده میشوند...بدیهی ست در این شرایط هیچ محرومیت و ضرری متوجه تیم ملی ایران نخواهد شد و بازی به روز دیگری موکول خواهد شد (نفع اول)...کشته شده های این انفجار هم خود به خود  باعث میشوند که فضای حزن و اندوه در داخل کشور در روز تاسوعا تشدید شود که مسلما این امر ثواب زیادی دارد (نفع دوم) ... و در نهایت با امنیتی شدن فضا به خاطر وقوع حملات تروریستی دست حکومت برای برخورد با خیلی ها که دارند راست راست برای خودشان راه میروند و بهانه دست حکومت نمیدهند که دستگیرشان کند باز میشود....یعنی یک تیر و سه نشان!
این وسط شاید عده ای مته به خشخاش گذاشته و بگویند جان تماشاگران کشته شده چه میشود... اولا تماشاگری که روز تاسوعا برود استادیوم فوتبال تماشا کند اتومات مهدور الدم است...منتهی دیگر همه چیز را نمیشود رسمی و علنی اعلام کرد و بهانه دست دشمنان داد... دوما هدف مهم است یا وسیله؟ ... استادیوم آزادی هم مثل سینما رکس آبادان... چه فرق میکند؟
خداوند همه رفتگان را قرین رحمت خود نماید.