ماراتن زنان...!

در قرآن کریم به زنان مومنه توصیه شده است که با حجب و حیا بر روی زمین راه بروند... عبارت دقیق قرآنی آن «تمشي علي استحياء» ست که مراد از آن راه رفتنی ست که جلب توجه مردان را نکرده و باعث تحریک کسی نشود...کار زیاد مشکلی هم نیست... فقط کافیست زنان موقع راه رفتن اولا روی یک خط مستقیم حرکت کنند و از انجام حرکات مارپیچ و نمایشی خود داری نمایند و در ثانی قدمهایشان را کوتاه کوتاه بردارند به شکلی که پاها موقع راه رفتن بیش از حد از هم باز نشود و البته هر قدمی که برداشته می‌شود بهتر است بر روی جای پای قدم قبلی فرود بیاید (رجوع کنید به راه رفتن زنان ژاپنی با کیمونو)... یک زن ممکن است با کمی تمرین بیاموزد که چطور راه برود که اندامش موقع راه رفتن کمتر چپ و راست و بالا و پائین شود و کسی را تحریک ننماید ولی قطعا «دویدن» داستانش متفاوت است... حتی باحیاترین زنان نیز موقع دویدن دچار درصدی بی حیایی می‌شوند... در هنگام دویدن قسمتهای نرم و چربیهای بدن زن دچار نوسان شده که این مساله متباین با ارزشهای دینی و اسلامی ست... مع الاسف تا به امروز جمهوری اسلامی قادر به لغو ورزشهای دویدنی و در رأس آنها دو و میدانی در رده بانوان نشده است و البته تلاشها در این زمینه ادامه دارد.

فردا صبح قرار است مسابقات ماراتن بین المللی تهران در دو رده زنان و مردان برگزار شود...  مسئولین عزیز ما نیز با توجه به مقدمه ای که عرض کردم، بیکار ننشسته اند و با اتخاذ تدابیری سعی کرده اند که مسابقات فردا در رده زنان به شکلی برگزار شود که دوندگان زن کمترین اصطکاک را با جامعه اسلامی داشته باشند و ارزشهای اسلامی تا حد امکان حفظ شود... به عنوان مثال با تدبیر مسئولین مسابقات قرار است راس ساعت شش صبح انجام شود... بدیهی ست که در این ساعت آن هم در یک روز تعطیل حتی کله پزها هم خواب هستند و کسی برای تماشا نمی آید... گرچه مسئولین به همین مساله نیز بسنده نکرده و برخلاف مسابقات آقایان که مسیر آن از خیابانهای اصلی شهر می‌گذرد، مسیر مسابقات خانمها را دور دریاچه چیتگر تعیین کرده اند که آن هم البته فقط در یک رشته یعنی دوی ده هزار متر (بخوانید مینی ماراتن) برگزار می‌شود و خانمها مسابقات ماراتن و نیمه ماراتن ندارند.

با وجود اینکه اتخاذ این تدابیر می‌تواند تا حد زیادی مسابقات خانمها را تحت الشعاع اسلام قرار دهد و ام القرای جهان اسلام را از فتنه و فساد مصون نگاه دارد، اما ما فکر می‌کنیم که این مقدار کافی نیست... پیشنهاد می‌کنیم که در آینده مسابقات ماراتن بانوان به جای دور دریاچه چیتگر، بر روی تردمیل برگزار شود... فقط کافیست به تعداد شرکت کنندگان خانم تردمیل تهیه شود...با دمیدن سوت شروع مسابقه دیگر مسافت طی شده و زمان آن با دقت بالا توسط خود دستگاه ثبت شده و نفرات برتر مشخص خواهند شد... متمرکز بودن مسابقات در یک محوطه کوچک امکان مدیریت تماشاگران را به برگزار کنندگان می‌دهد...در این حالت فقط کافی ست دو تا اتوبوس تماشاگر خانم به محل مسابقات آورده شود تا اطراف این ورزشکاران زن حلقه بزنند و به این شکل بدون انکه بهانه ای به دست فدراسیون جهانی دو و میدانی بدهیم که ما را تحریم کند، این مسابقات از چشم نامحرم دور نگاه داشته شده و جامعه اسلامی مان خدشه دار نمی‌شود.

بدیهی ست با برگزاری این مسابقات با این روش ابتکاری بوقهای جهانی نیز که همواره سعی دارند القا کنند که جمهوری اسلامی با ورزش زنان مشکل دارد مشت محکمی خواهند خورد و پک و پوزشان خُرد خواهد شد.