آیا اعتراف به دزدی تحت فشار و شکنجه قابل استناد است؟

سلام! من صاحب مغازه ساندویچی هستم. روبروی مغازه ما یک مغازه طلافروشی هست که مرتبا به ما سفارش غذا می دهد. دو هفته پیش صاحب مغازه یک پیتزا سفارش داد من هم دادم شاگرد مغازه برد. فرداش آمد در مغازه و گفت که شاگرد من از مغازه او یک انگشتر گرانقیمت دزدیده است و شروع کرد به فحش دادن به شاگرد من. من هم گفتم که دوربین را نگاه کنند ایشان فیلم را به من نشان داد اما در فیلم اصلا مشخص نیست. ایشان می گوید مطمئن هست که شاگرد من برداشته چون این انگشتر در اتاقی بوده که مخصوص تعمیر بوده و اون روز فقط شاگرد من آنجا وارد شده تا پیتزاها را تحویل بدهد.  بالاخره به پلیس زنگ زد و شاگرد من را بردند و چند روز در آگاهی نگه داشتند.  رفتیم با سند آزادش کردیم. شاگرد من می گوید در آگاهی کتکش زدند و گفتند باید به گردن بگیرد این هم جوان است ترسیده و گفته که من برداشتم قسم می خورد که این کار را نکرده است.  واقعیتش من شاگردم را می شناسم اصلا اهل این کارها نیست. این سه سال است که در مغازه من کار می کند و شاید بیشتر از 100 بار به این مغازه سفارش برده است. حالا خانواده شاگردم خیلی نگران هستند. می خواستم بپرسم الان که به زور به گردنش گذاشتند چه می شود؟ چه کار باید بکنیم؟

سلام! بر اساس قوانین ایران گرچه اقرار یکی از دلایل اثبات کننده جرم است اما اقرار باید درست و واقعیت داشته باشد. ضمنا اقرار ناشی از فشار و شکنجه نیز به هیچ وجه اعتبار قانونی ندارد بنابراین در ادامه رسیدگی به پرونده شاگرد شما باید بگوید که در آگاهی مجبورش کردند که اقرار کند و انگشتر را برنداشته است. یعنی در دادسرا باید حقیقت را بگوید و اظهار کند که اقرارش تحت شکنجه بوده. ضمنا به این اشاره کند که هیچ مدرکی علیه او وجود ندارد. به هر حال اگر مقام رسیدگی کننده در دادسرا قانع بشود قرار منع تعقیب صادر می کند اگر نه پرونده را به دادگاه می فرستد. در دادگاه اقراری اثری دارد که نزد قاضی صادر کننده حکم انجام شده باشد بنابراین شاگرد شما باید رفتاری که آگاهی با او داشته را بگوید و اتهام را انکار کند. نهایتا تصمیم با قاضی خواهد بود. گرچه قاضی نمی تواند صرفا با استناد به اقراری که در آگاهی انجام شده  حکم محکومیت بدهد اما اگر دلایل و شواهد دیگری باشد ممکن است شاگرد شما را محکوم کند. موفق باشید!