چرا باید به روحانی رای داد؟

مزدک لیماکشی، فعال سیاسی،عضو شورای هماهنگی اتحاد جمهوری خواهان ایران

هیچ کس نیست که نداند انتخابات در جمهوری اسلامی آزاد نیست و مردم ناچارند از میان چند نفری که دستگاه اداری ولی فقیه با نظارت  استصوابی شورای نگهبان تعین می کند، یکی را به عنوان رئیس جمهور برگزینند. این صورت مسئله ای است که باید بهتر شکافت و دید چرا در همین سیستم معیوب و ناقص گاها شرایطی پیش می آید که مردم و نیروهای سیاسی می توانند نقش مثبتی به نفع مردم و کشور ایفا کنند. نیروهای سیاسی در شرایط حاکمیت استبداد برای حفظ سلامت و همچنین حفظ پرنسیپ ها ملزم به شرکت در هر انتخاباتی نبوده و نیستند و می بایست با هشیاری و با تحلیل مشخص از شرایط مشخص در هر موردی تصمیم سازی کنند. برای روشن سازی بگویم که اگر در انتخابات اخیر بحث بر سر انتخاب رئیسی و قالیباف بود نیروهای دمکراتیک هیچ ضرورتی برای شرکت کردن در انتخابت نداشتند و می بایستی تحریم را بر جسته می کردند. در باره چرائی شرکت در انتخابات و تاثیر گذاری بر سیاست بسیار می توان بحث کرد و نوشت اما دراین نوشتار کوتا هدف این است که به برخی نکات اساسی و مهم که شرکت در انتخابات به طور کلی و انتخابات پیش رو را ضروری می سازد بپردازم

برخورد غیر ایدیولوژیک به انتخابات

جوانانی که در دهه 50 ، 60 و 70 بدنیا آمده اند و بین 25 تا 50 سال سن دارند طی بیش از دو دهه نشان داده اند که در تصمیم گیری خود توجه چندانی به نوع برخورد احزاب قدیمی ندارند و این گروه از جمعیت ایران که بیش از همه در سیاست ایران نقش دارند نگاهشان به مسائل از جمله به امر انتخابات نه از زاویه ایدیولوژیک بلکه از دید سیاسی و سود و زیان ناشی از شرکت و عدم شرکت است. البته این نگاه در جوامع دمکراتیک نیز جایگاه وِیژه خود را دارد و بسیاری از نیروها از جمله چپ ها برای جلوگیری از قدرت گیری راسیست ها و ناسیونال شونیست ها  به نمایندگان احزاب بورژوائی رای می دهند. به عنوان نمونه آقای چامسکی که یکی از رهبران جنبش چپ در سطح جهانی است در انتخابات آمریکا برای مقابله با ترامپ رای دادن به هیلاری کلینگتون را پیشنهاد داد و در انتخابات ایران نیز خواهان این شد که مردم به روحانی رای بدهند.

تحلیل مشخص از شرایط مشخص

همه عوامل دستگاه اداری ولی فقیه، سپاه پاسدران، بسیج، گروه های فشار، قوه قضائیه ... با امکانات بنیادها و شرکت های وابسته سپاه  که از همه امکانات مملکت سود می برند و مالیات نمی پردازند قصد دارند رئیسی یکی از اعضای هیات مرگ در سال 67 که اسناد متقن دال بر مجرم بودنش وجود دارد را به ریاست جمهوری برسانند. مرتجعین عزم خود را جزم کرده اند که نگذارند دولت روحانی برای دور دوم بر مسند قدرت باقی بماند.

 البته مساله صرفا ترس از روی کار آمدن رئیسی، دلیل قانع کننده ای برای شرکت در انتخابات نمی دهد. طرف دیگر این قضیه دولت روحانی است که طی چهارسال اخیر توانسته در عرصه سیاست خارجی با به سرانجام رساندن برجام بخشی از تحریم ها را از سر ایران بر دارد و خطرجنگ بر علیه کشورمان را کاهش دهد. همچنین اقتصاد کشور تا حدی نظم گرفته و اوضاع بهبود یافته است. در واقع امر پایان زود رس دولت روحانی همه این دست آوردها را مورد مخاطره قرار می دهد. سیاست اقتصادی رئیسی ادامه همان پروژه پخش و توزیع پول بدون پشتوانه و ایجاد تورم بیشتر است و در سیاست خارجی هم این مجموعه، سیاستی تهاجمی را در پیش خواهند گرفت. در مجموع باید گفته که دو سیاست کلان در عرصه ملی و در عرصه بین المللی در مقابل هم صف آرائی کرده اند که برای هر فرد آگاهی عدم توجه به این دو سیاست کلان می تواند چشم بستن بر واقعیتی آشکار باشد که برای منافع ملی مردم ما خطر آفرین است.

دو رویکرد در زمینه اعمال قدرت

این امر بر همه روشن است که با آمدن دوباره آقای روحانی تغییرات دمکراتیک در کشور ایجاد نمی شود اما وضع مردم بهبود یافته و مناسبات با جامعه جهانی توسعه می یابد و تنش ها پیرامون کشور ما کاهش یافته و در این شرایط مردم می توانند نفسی به راحتی بکشند و خود را سازمان بدهند و برای نبردهای بزرگ تر برای ایجاد تغییرات دمکراتیک آماده سازند. برخی ایراد هایی که به آقای روحانی دال بر عدم پیشرفت در زمینه ایجاد فضای باز سیاسی می گیرند درست است اما همزمان باید گوشزد کرد که در حاکمیت جمهوری اسلامی دو راهبرد و دو رویکرد بر سر اعمال  قدرت پیش آمده است، گرایش اصلاحی، اعتدالی به این نتیجه رسیده است که راهبرد حذف و از میان بر داشتن مخالفین طی این 38 سال نتیجه نداده و نادرست بوده است. آقای روحانی در سخنرانی ها و بحث های انتخاباتی تلویزیونی به این موضوع توجه جدی کرده است. ایشان مخالفین خود را بدرستی متهم کرده که برای اداره کشور فقط راه­های سرکوب و اعدام را بلدند و یا می خواستند در خیابان ها برای جدا کردن زنان و مردان دیوار بکشند و یا با سواستفاده از مذهب در مقابل مردم بایستند. دو راهبرد و دو رویکرد بر سر اعمال قدرت امری جدی و حیاتی برای کشور است. اگر راهبرد و رویکرد اصلاحی و اعتدالی پیروز شود راه برای ایجاد فضای باز سیاسی و گشترش مشارکت های مردمی هموار خواهد  شد و امکانات مردم برای سازمان یابی و ایجاد شبکه ها و سازمان های مدنی  افزایش خواهد داد.

ضرورت شرکت و رای به روحانی

هم تحلیل مشخص ما از شرایط کشور و هم مجموعه اوضاع در سطح جهانی و منطقه خاورمیانه و هم تغییراتی که در بین نیروهای اصلاحی و اعتدالی در حال انجام است و هم دیدن  تلاش های دستگاه اداری ولی فقیه و زیر مجموعه های آن که برای به قدرت رسیدن رئیسی خیز برداشته و خواهان کنار زدن روحانی هستند، به ما نشان می دهد که می بایست در انتخابات روز جمعه شرکت کرده و به آقای روحانی رای بدهیم.