هیأت حقیقت یاب/ ماموریت چهارم/ اراک/ هپکو

انتشار اخباری مبنی بر تحصن کارگران کارخانجات هپکو اراک و مسدود کردن مسیر راه آهن در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزدهایشان باعث شد که ما هیأت حقیقت یاب خود را که تازه از ماموریت کردستان خود بازگشته بودند و هنوز مشغول غُر زدن بودند، راهی اراک کنیم تا ابعاد و ماهیت این قضیه و مسائل پشت پرده آن مشخص شود. گزارش زیر لحظاتی پیش با فکس برای ما ارسال شده که ما آن را داغ داغ تقدیم شما می‌نمائیم.

یک -  دیروز به اراک رسیدیم و به لطف خدا در هتل پنج ستاره این شهر مستقر شدیم. (فاکتور هزینه های اقامت در هتل متعاقبا ارسال خواهد شد). امروز بعد از صرف صبحانه در هتل، راهی محل تحصن کارگران شدیم. جمعیتی کمتر از هزار نفر مسیر راه آهن شمال به جنوب ایران را مسدود نموده بودند، علت را جویا شدیم که گفتند ظاهرا هر سه ماه یکبار و آن هم فقط حقوق یک ماه به آنها داده می‌شود. کارگران اظهار می‌داشتند که مدیران جدید هپکو همگی [بیب] هستند و کارخانه با زد و بند به یک مشت [بییییب] واگذار شده است. در همین حال یکی از کارگران بالای پل رفته و قصد خودکشی و پائین انداختن خود را داشت که از آنجا که دل دیدن اینجور صحنه ها را نداشتیم سریعا محل را ترک و به هتل مراجعت نمودیم.

دو – برداشت ما این است که در شرایطی که کارگران غیوری در کشورمان هستند که بیش از یک سال است که حقوق و مزایای خود را نگرفته اند، اعتراضات کارگران هپکو اراک که به هر حال هر سه ماه یک بار یک چیزی به ایشان پرداهت می‌شود، نه تنها فاقد وجاهت و موضوعیت است که بسیار هم مشکوک است. در تحقیقات تکمیلی به شواهدی برخوردیم که نشان می‌داد قصد کارگران معترض نه مسائل صنفی که «ارعاب نظام» از طریق بستن راه آهن و تهدید به خودکشی و برافراشتن پرچم های سیاه (همرنگ با پرچم داعش) بوده است و امیدواریم به زودی نیروهای امنیتی با برخورد قاطع به این جماعت ارعاب واقعی را نشان بدهند.

سه – هیأت حقیقت یاب در مورد واگذاری شرکت هپکو به مبلغ ده میلیون تومان به مدیران و صاحبان فعلی آن (در حالی که گفته می‌شود ارزش واقعی این شرکت بالغ بر 300 میلیارد تومان بوده) به این نتیجه رسیده است که با وجود یک چنین پرسنل چقر و زیاده خواهی، همین ده میلیون را هم مدیران و صاحبین فعلی زیادی پرداخت کرده اند و باید یک چیزی هم دستی می‌گرفته اند. کارشناسی های انجام شده نشان داد اگر همین الان کارگران هپکو دست به خودکشی جمعی بزنند و مدیران شرکت موظف شوند دیه آنها را به خانواده هایشان پرداخت کنند، برایشان به صرفه تر از این است که هرماه یک عده کارگر زیاده خواه از آنها توقع حقوق و مزایا داشته باشند.

چهار – در پایان روز موفق شدیم با تنی چند از مدیران هپکو در یک فضای گرم و صمیمی دیدار داشته باشیم. برخلاف تبلیغات منفی که علیه این عزیزان شده بود، مدیران مربوطه بسیار انسانهای محترم، آرام، مودب، خونسرد، خوش برخورد و دست و دلباز بودند و ما به عنوان هیأت حقیقت یاب افتخار این را داشتیم که یک شام رویایی در کنار این عزیزان صرف کرده و خستگی ناشی از سر و کله زدن با کارگران زیاده خواه را از تن به در کنیم.