مکالمه دو سگ بعد از ممنوعیت سگ گردانی!

سگ اولی: دارم می‌شاشم تو خودم!

سگ دومی: منم همینطور...چی کار به ما داشتن؟

سگ اولی: نمی‌دونم... یه سگ بی شعور انگار یکی رو گاز گرفته کلا همه مون رو حصر خونگی کردن!

سگ دومی: خودشون گاز نمی‌گیرن مگه؟

سگ اولی: نه... یعنی چرا... یعنی خیلی به ندرت!

سگ دومی: خب ما هم که به ندرت گاز می‌گیریم.

سگ اولی: دنبال بهونه بودن... بیخیال داداش... بیا بریم همین گوشه انباری بشاشیم.

سگ دومی: ولی این کار درستی نیست... صاحبمون خوشش نمی‌اد.

سگ اولی: تو ایده بهتری داری؟

سگ دومی: صاحبمون که اومد می‌گیم با ماشین ببرتمون بیابونهای اطراف شهر اونجا کارمون رو بکنیم.

سگ اولی: توی ماشین هم غدقنیم داداش!

سگ دومی: چه وضعیتی ...! بیا یه نامه بنویسیم برای مسئولین مربوطه از اقدام ددمنشانه اون سگ وحشی اعلام انزجار و برائت کنیم. بلکه دلشون سوخت!

سگ اولی: مشکل اونا با ما ریشه دار تر از این حرفاست...

سگ دومی: چرا؟ مگه ما چه هیزم تری بهشون فروختیم؟

سگ اولی: ببین ناراحت نشی ها... ولی از نظر اونا ما نجسیم... نجس!

سگ دومی: یعنی چی؟

سگ اولی: یعنی کثیفیم!

سگ دومی: ولی هفته ای یه بار که صاحابمون می‌شورتمون!

سگ اولی: می‌دونم... ولی ما یه جوری کثیفیم که با شستن تمیز نمی‌شیم!

سگ دومی: یعنی چی؟

سک اولی: چجوری بگم... روم به دیوار... مثل پی پی!

سگ دومی: شت! تا حالا هیچکی با من اینجوری حرف نزده بود!

سگ اولی: ناراحت نشو... چطور متوجه نشدی همه فحشهاشون یه سگ هم توش داره؟

سگ دومی: راست می‌گی... به نظرم بیا بزنیم بیرون... این مملکت جای ما نیست.

سگ اولی: من که بیشتر دلم می‌سوزه براشون.

سک دومی: چرا؟

سگ اولی: خب آخه خودشونم از دست خودشون آسایش ندارن... همه شون دارن فرار می‌کنن برن.

سگ دومی: اوهوم... راست می‌گی! به خودشونم رحم نمی‌کنن می‌خوای به ما رحم کنن... چرا اینجوری شدن؟

سگ اولی: نمی‌دونم... حتما خدا خواسته عذابشون کنه. تو اگه می‌خوای فرار کنی برو... ولی من نمی‌تونم صاحابمو ول کنم.

سگ دومی: بابا صاحبمون که دو روزه ما رو انداخته توی این انباری و رفته...

سگ اولی: باشه... اون نمی‌فهمه ما سگشیم ولی ما که می‌فهمیم اون صاحابمونه!

سگ دومی: یعنی ممکنه هیچوقت دیگه ما رو از این انباری بیرون نیاره؟

سگ اولی: نه بابا... درست می‌شه... ما سگها حداقل بیست هزار ساله که دوست آدمائیم. نمی‌تونن رابطه ما رو با چار تا قانون تخیلی خراب کنن.

سگ دومی: کاش سگ نبودیم... کاش گرگ بودیم.

سگ اولی: چرا؟

سگ دومی: هرچی می‌کشیم از این دل بی صاحاب و وفاداریمونه... گرگا راحتن... هرجا هم آدم ببینن تیکه پاره ش می‌کنن.

سگ اولی: زبونتو گاز بگیر...

سگ دومی: هر جور حساب می‌کنم می‌بینم ما اینهمه خدمتی که به آدما کردیم رو اگه به گوریل کرده بودیم الان وضعمون بهتر از این بود.

سگ اولی: آدمها خوبن...آدمهای اینجا اینجورین.

سگ دومی: آدمای اینجا آدم نیستن یعنی؟

سگ اولی: هستن. ولی یه گونه ی نادرن که فقط توی ایران و بخشهایی از آسیای جنوب شرقی زندگی می‌کنن.

سگ دومی: اونجا هم با سگها اینجوری برخورد می‌کنن؟

سگ اولی: نمی‌خوام بترسونمت ولی اونجا سگها رو می‌کشن و می‌خورن.

سگ دومی: باز دمشون گرم که برای خوردن می‌کشنمون... حداقل نجس نمی‌دونن ما رو... هیچ جا مثل اینجا نیست که هم بی دلیل سگها رو می‌کشن و هم بی دلیل نجس می‌دوننشون. چرا ما باید وسط این خراب شده دنیا میومدیم؟

سگ اولی: بهش فکر نکن... تا شب صبر می‌کنیم... اگر صاحابمون نیومد همین گوشه انباری می‌شاشیم... قبول؟

سگ دومی: قبول!