جای مهناز پشت میله های زندان نیست

مهناز محمدی برای گذراندن پنج سال محکومیتش به زندان فراخوانده شد. این خبر مثل طوفانی صفحات فیس بوک همکاران مستندسازم را در می نوردد. من هم مثل بقیه در بهت و حیرت فرو می روم و حالم گرفته می شود. مهناز پر شر و شور است، با احتیاط میانه ای ندارد، هرجا که سخن از حقوق زنان است فعالانه شرکت دارد و بابتش بارها و بارها به دردسر افتاده، ولی این مجازات سنگین و نامتناسب برای یک مستندساز و فعال حقوق زنان حتی در استانداردهای قضایی ایران هم غیرقابل قبول است.

مهناز یک روز پیش از اجرای حکم در مصاحبه ای ویدئویی با محبوبه عباسقلی زاده می گوید به اتهام تبلیغ، اجماع و تبانی علیه نظام توسط قاضی مقیسه محکوم شده و دادگاه تجدید نظر هم حکم را تایید کرده. البته او در این ویدئو از بازجویش می گوید که به صراحت تاکید کرده سرنوشت پرونده و حکم نهایی را او تعیین می کند و نه قاضی دادگاه. 

یکی از موارد اتهامی اش همکاری با تلویزیون بی بی سی فارسی است که تقریبا پای ثابت اتهامات مستندسازان در سال های اخیر است. جالب این که تا به حال هیچ فیلمی از مهناز محمدی از این شبکه تلویزیونی پخش نشده ولی بازجوی پرونده اصرار دارد که به دروغ این را در اتهامات او جا بزند! 

دیگر گناه کبیره اش موافقت با کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان است، لابد مکافات عقیده به برابری انسان ها حبس و زندان است. یعنی در همه این دم و دستگاه عریض و طویل کسی نیست که بپرسد چرا و با چه معیاری «پنج سال حبس» برای موافقت با یک کنوانسیون، و یک همکاری خیالی که کذب ادعای آن به سادگی با مراجعه به آرشیو بی بی سی فارسی امکان پذیر است؟در قوه قضاییه ایران عمر آدمی را با چه عدالتی این گونه چوب حراج می زنند؟ آن هم برای کسی که بیمار است، باید تحت نظر پزشک باشد و از داروهای خاص استفاده کند؟ 

مهناز در مصاحبه ویدئویی می گوید: «پشیمان نیستم، تسلیم هم نیستم» او سال هاست که درگیر پرونده های مختلف است، از یکی که خلاص می شود، اتهام جدیدی بهش می بندند، دیگر در زمینه شناخت شعبه های دادگاه و بازجوهای مختلف کارکشته شده و خودش یک جور کارشناس قضایی به حساب می آید! در آخرین سفرم به ایران یک بار که تصادفا دیدمش و از گرفتاریم که باخبر شد، با همان شور و انرژی همیشگی اش سعی کرد دلداریم دهد، گفت تازه شانس آوردی که با خوب جایی طرف شدی. بعد به طور مفصل از شعبه ها و بازجوهای گوناگون تعریف کرد، و از نهاد ها و بندهای مختلف، و این که کدام سختگیرتر و کدام نرم ترند، و آخر سر هم نتیجه گرفت که نگران نباش با تو کاری ندارند «آخه اصلا اگه تو رو بگیرند اتهامت رو چی اعلام کنند؟ فیلم ساختن درباره پیتزا؟!!! این که دیگه خودش خیلی خنده دار میشه!»  پیش بینی اش در مورد من درست بود ولی خودش وضعیت خوبی نداشت، تازه از زندان درآمده بود، به اجبار، چون بیماری اش عود کرده بود، ازش خواستم کمی فتیله فعالیت هایش را پایین بکشد و کمی احتیاط کند، این درخواستی بود که خیلی از دوستان و همکارانش هم داشتند و دارند، و او هم هیچ گاه قبول نکرده است. در همین ویدئو هم می گوید، و به تاکید که «نه، تسلیم نیستم و تلاش می کنم، هرچند که حتی خود همین مردم بگویند ارزشش را نداره و ما ارزشش را نداریم»

مهم نیست که ما با او هم عقیده و هم سلیقه باشیم یا راهش را بپسندیم، ما باید، باید، باید و به هر طریق ممکن به این حکم ناعادلانه معترض باشیم. جای مهناز پشت میله های زندان نیست.

*مصاحبه ویدئویی محبوبه عباسقلی زاده با مهناز محمدی، یک روز پیش از رفتن به زندان برای اجرای حکم:

تماشا در یوتیوب