close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

یک سالگی دولت روحانی: جشن بگیریم یا نگیریم؟

۲۸ خرداد ۱۳۹۳
در بلاگستان
خواندن در ۶ دقیقه
عکس از سیامک ابراهیمی (تسنیم)
عکس از سیامک ابراهیمی (تسنیم)

با گذشت حدود یک سال از عمر دولت حسن روحانی، و آغاز جشن یک سالگی دولت تدبیر و امید، وبلاگ‌نویس‌ها دست به ارزیابی کارنامه دولت زده‌اند.  در حالی که حامیان دولت معتقدند عملکرد روحانی در این مدت نسبتا کوتاه موفق بوده، منتقدین دولت را به کوتاهی در عرصه فرهنگی و روابط خارجی متهم می‌کنند.

میثم بادامچی، در نگاهی کلی، به عملکرد دولت روحانی چنین نمره می‌دهد: کمی بیشتر از یکسال قبل خیلی از ماها در نهایت بر تردید غلبه کردیم و تصمیم گرفتیم در انتخابات شرکت کنیم. امروز که من به عملکرد یکسال گذشته دولت روحانی نگاه می کنم، به نظرم تصمیم ما در آن مقطع درست بوده است. امروز پس از گذشت یکسال مرزبندیها مشخص شده است، و هم خود روحانی و هم مخالفان اسلامگرایش می دانند که چه کسانی پایگاه اجتماعی دولت یازدهم هستند، و چه تفکراتی "دلواپس" اویند. اگر بخواهم نمره بدهم، به نظرم بیشترین نمره را در وزارت خانه های روحانی وزارت امور خارجه بگیرد، و پایین ترین نمره را وزارتهای کشور و دادگستری و اطلاعات. وضعیت وزارتهای فرهنگ و علوم کمی بالاتر از متوسط است. مهمترین اشتباه روحانی در انتخاب وزرا در چارچوب وسعش شاید انتخاب رحمان فضلی بوده است. تیم اقتصادی روحانی هم باید حواسشان باشد که عدم توجه به عدالت اقتصادی آنهم در دوران پسا احمدی نژاد می تواند پاشنه آشیل دولت باشد.

محمد معینی عملکرد دولت روحانی در عرصه فرهنگی را ارزیابی کرده است: فرهنگ و هنر اگر نه زیاد در وادی "عمل"، بیشتر در حوزه "نظر"، خبرهای خوبی در این یک ساله شنیده؛ این مختصر به لطف واقع‌نگری و تلاش برای زدودن غبار نظامی‌گری و رفتار تحکم‌آمیز از رخ فرهنگ و هنر میسر شده است . ایده و آرمان‌های دولت آقای روحانی در عرصه فرهنگ و هنر بسیار امیدبخش بوده؛ آنچنان که در بازسازی چهره بین‌ المللی کشور. این دو عرصه بی‌تردید درخشان‌‌ترین حوزه  پندار و کردار دولت در کمتر از یک سال گذشته بوده است. توقف رشد نرخ تورّم و سقوط ارزش پول ملی و ترغیب سرمایه ‌گذاران خارجی را نیز که به حساب بیاوریم؛ دولت انصافاً یکساله‌‌ی نسبتاً موفقی سپری کرده است. تداوم این توفیق‌ها به واقع گرایی و دوری از رفتار کبک‌‌وار همچنان نیاز دارد آنچنان که توجه به گستردگی ویرانی به ارث رسیده؛ که این فقره آخر، بهانه «صبر» تواند بود.

هادی معیری‌نژاد مشکلات جوانان و سازمان ملی جوانان را بررسی کرده است: یک سال از عمر دولت آقای روحانی می گذرد بی شک انتظار بالاییست اگر بخواهیم ارزیابی دقیقی از عملکرد دولت در حوزه های مختلف مشکلات اجتماعی داشته باشیم . گرچه حداکثر توان دولت در این یک ساله صرف حل مشکلات مربوط به امور هسته ای و رابطه با اقتصاد جهان شده است اما انتظار بی جایی نیست اگر از دولت بخواهیم به موازات حل این مشکل اهتمام بیشتری به بخش های فرهنگی مربوط به جوانان داشته باشد.  این اهتمام ویژه نه فقط توجیه و جر و بحث با رقبای سیاسی درباره باز کردن فضای فرهنگی بلکه تلاشهای درون سازمانی در جهت ارقای فرهنگ و مسئولیت پذیری فرهنگی جوان در قبال جامعه اش است.  ... حضور قوی سازمانی مانندسازمان ملی جوانان به عنوان یک سیستم هماهنگ کننده بین همه نهادهای فرهنگی (اعم از دولتی و غیر دولتی) با توان بالای چانه زنی با نهادهایی که هنوز مشکلات عمیق فرهنگی این قشر را درک نکرده اند در این شرایط کاملا محسوس است.

در ارزیابی وعده‌های اقتصادی روحانی، علی مزروعی پس از بررسی رشد تورم، میزان بیکاری، نرخ ارز، و مدیریت یارانه‌ها، نتیجه می‎گیرد: در یک ارزیابی کلی می توان گفت در سایه مجموعه سیاست هایی که دولت روحانی در عرصه خارجی و داخلی به کار بسته است، اکنون بستر سازی مناسبی برای خروج اقتصاد ایران از ” رکود تورمی ” گریبانگیرش در سال های اخیر فراهم آمده است، به گونه ای که برآورد می شود نرخ رشد اقتصادی منفی ۵٫٨ درصدی سال پایانی دولت احمدی نژاد ( سال ٩١ ) به نرخ رشد اقتصادی صفر برای سال ۹٢ افزایش یافته، و چشم انداز خوش بینانه ای برای خروج ” اقتصاد ایران ” از ” رکود تورمی ” در سال ١٣٩٣ ترسیم کرده است. از اینرو دولت روحانی دستیابی به نرخ رشد اقتصادی ٣ درصد را برای سال جاری هدفگذاری کرده است که به نظر می رسد قابل تحقق باشد. نمودار زیر نرخ رشد اقتصادی سال ٨۴ را به بعد را نشان می دهد.

در یک جمع بندی درباره “ارزیابی عمل به وعده های اقتصادی روحانی ” می توان گفت دولت روحانی با توجه به شرایط محیطی و محاطی ایران و مدت نزدیک به یک سالی که مسئولیت اداره قوه مجریه را به عهده داشته، به طور نسبی موفق بوده است. هرچند روحانی برای عملی ساختن وعده هایش و کسب رضایت خاطر شهروندانی که به او رای دادند بیش از سه سال دیگر فرصت دارد، و ارزیابی نهایی از عملکردش در انطباق با وعده هایش، پس از چهار سال مسئولیت، و در انتخاباتی دیگر برای ریاست جمهوری رقم خواهد خورد.

اما همه عملکرد دولت را مثبت ندیده‌اند.وبلاگ فرهنگ پرواز بیش از سی سؤال از رئیس جمهور کرده، که بیشتر به حجاب و روابط خارجی و مسائل هسته‌ای مربوط می‌شود.  مثلا: 1: جناب دکتر حسن روحانی ، شما در برنامه های انتخاباتی سال 92 ، دردفاع از اقدامات خود در زمان دبیری شورای امنیت ملی ، تعلیق تاسیسات هسته ایی را رد و آن را تکمیل نمودن پروژه نام بردید! آیا این تکمیل نمودن منظورتان همان تکمیل کردن فشار های سه کشور اروپایی در آن سال ها بوده است ؟ آیا شما و حامیان شما، در 8 سال آینده ، دوباره ادعای تکمیل کردن به جای تعلیق کردن استفاده نخواهند کرد؟

2:جناب دکتر روحانی ، چه کسی اولین بار قانون حجاب اجباری را در ادارات و مراکز نظامی ، در اول انقلاب اسلامی را اچرا نمود ؟ و چرا آن شخص اکنون دم از دینی میزند که صدای علما را در آورده است ؟ چرا دولت شما در حال تضعیف حجاب و ارزش های اسلامی تلاش می کند؟؟؟

3: چرا دولت تدبیر و امید، با دادن آدرس غلط، زندگی مردم را به صنعت هسته ایی گره زده است ؟

و بالاخره، وبلاگ اسلام سیاسی می‌پرسد آیا با خزانه خالی می‌توان جشن‌های دولتی برگزار کرد: رئیس جمهور در سال گذشته طی اظهار نظری گفته بود که «دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی و با انبوهی از بدهکاری مواجه بوده است.» این سخنان رئیس جمهور مورد نقد بسیاری از افراد قرار گرفت، اما نکته مهم درباره بحث خزانه خالی این است که اگر رئیس جمهور معتقدند که خزانه کشور خالی است، پس چه اصراری بر برگزاری جشن های سالگرد انتخابات از طرف دولت دارند؟ چرا سخنگوی دولت اصرار دارند که مسئولین دولتی باید از فرصت استفاده کنند و از امکانات دولتی برای جشن سالگرد انتخابات استفاده کنند؟

یا اینکه رئیس جمهور طی چند ماه اخیر تأکید زیادی بر اطاعت از اوامر رهبری درباره بحث اقتصاد مقاومتی داشته اند و بلافاصله پس از ابلاغ این سیاست ها توسط مقام معظم رهبری بر انجام این سیاست ها اصرار داشتند و حتی مدعی بودند که این سیاست ها را از اول دولت پیگیری می کرده اند، اما ظاهرا رئیس جمهور بند 16 سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری را کمتر مورد توجه قرار داده اند؛ بندی که بیان می کند: «صرفه جویی در هزینه‌های عمومی کشور با تأکید بر تحول اساسی در ساختارها، منطقی سازی اندازه دولت و حذف دستگاه‌های موازی و غیرضرور و هزینه‌های زاید.»[4] آیا با برگزاری جشن های سالگرد انتخابات در هزینه های عمومی کشور صرفه جویی می شود؟ آیا این جشن ها هزینه های زاید و غیرضروری را به کشور تحمیل نمی کند؟

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

ورزش

جام جهانی‌، صحنه اعتراض علیه ثروتمندان و فوتبال مدرن

۲۸ خرداد ۱۳۹۳
جاناتان ویلسون
خواندن در ۶ دقیقه
 جام جهانی‌، صحنه اعتراض علیه ثروتمندان و فوتبال مدرن