اشکان و مسعود در تراکتورسازی؛ تاخت و تاز بدهکار بانکی در فوتبال ایران

باشگاه تراکتورسازی تبریز مهمترین نقل و انتقالات فصل را به نام خودش زد. نیمه شب چهارشنبه، انتشار تصویری که «محمدرضا زنوزی» مالک جدید این باشگاه را کنار «مسعود شجاعی» و «اشکان دژاگه» نشان می‌داد، تصویر اول ورزش ایران شد.

تراکتورسازی پس از آن‌که مالکیتش روی کاغذ از سپاه پاسداران به «محمدرضا زنوزی» منتقل شد، در جذب مربی و بازیکن تحول ایجاد کرد. «جان توشاک» سرمربی سابق لیورپول و رئال مادرید که کاشف «گرت بیل» در تیم ملی ولز هم بوده، به عنوان سرمربی تراکتورسازی به تبریز آمد. این اولین بمب خبری زنوزی بود که می‌خواست هواداران تبریزی را متقاعد کند تیم‌داری او با مدل مدیریتی سپاه پاسداران تفاوت خواهد داشت.

پس از توشاک، نوبت به «هری فورستر» انگلیسی و بعد «آنتونی استوکس» و «یوکیا سوگیتا» به مجموعه این تیم اضافه شوند. تقویت خط حمله تراکتورسازی که کامل شد، نوبت به سایر پست‌ها رسید. «محسن فروزان»، «علی عبدالله زاده» و «علی‌رضا نقی زاده» هم به تبریز رفتند.

آن‌چه در این بین بمب خبری تراکتورسازی شد، امضای قرارداد با «اشکان دژاگه» و «مسعود شجاعی» بود. هر دو، از کاپیتان‌های تیم ملی فوتبال ایران که پیش از این باشگاه‌های سپاهان، استقلال و پرسپولیس برای جذب‌شان به آب و آتش زده بودند.

بازگشت مسعود شجاعی به فوتبال ایران عجیب‌تر از اشکان دژاگه بود. با این که مسعود سابقه بازی در نفت آبادان و سایپا را داشت، اما طی سال‌های اخیر بارها اعلام کرد حاضر به بازگشت به فوتبال ایران نیست و ترجیح می‌دهد فوتبالش را در اروپا تمام کند. او حالا ۳۴ ساله است و عجیب هم به نظر نمی‌رسد که بدانیم پیشنهاد وسوسه انگیزی در اروپا ندارد. با این حال یک باشگاه قطری و یک تیم از لیگ یک ترکیه با مدیربرنامه‌های مسعود برای قرارداد دو ساله مذاکره کرده بودند.

اما اشکان دژاگه سال قبل هم می‌خواست به ایران بیاید. اول با استقلال مذاکره کرد، اما ناگهان فرمان را چرخاند و به انگلیس رفت. بعد از مصدومیتش در ناتینگهام فارست، باز هم خبرهایی مبنی بر تمایل استقلال و سپاهان برای عقد قرارداد با او به گوش می‌رسید اما چندان جدی نبود. بخصوص بعد از روی کار آمدن «امیر قلعه نویی» و نشستن او روی نیمکت سرمربیگری سپاهان، بحث حضور بازیکنانی با رده سنی بالای سی سال هم در این تیم منتفی شد.

اشکان در ۳۲ سالگی به فوتبال ایران آمده است. این نخستین بار است که می‌توان او را در شهرهایی مانند تبریز، اصفهان، مشهد یا اهواز دید. شناخت او از لیگ برتر ایران شاید به اندازه همان بازیکنان انگلیسی و ایرلندی تراکتورسازی باشد. او هم هرگز بازی در این لیگ را تجربه نکرده است.

باشگاه تراکتورسازی با مدیری که روزی خریدار پژوی  «محمود احمدی‌نژاد» بود و بعد با او در ون ریاست جمهوری در حال امضای اوراق عکس می‌انداخت، حالا به بمب خبری فوتبال ایران تبدیل شده است. «محمدرضا زنوزی» همچنان یکی از بدهکاران بانکی ایران است که البته مورد تایید سپاه برای خرید امتیاز باشگاهش قرار می‌گیرد.

محمدرضا زنوزی  تیرماه سال ۱۳۹۱ به جرم دست داشتن در پرونده فساد مالی ۳هزار میلیارد تومانی دستگیر شد. «غلامحسین محسنی اژه ای»، سخن‏گوی قوه قضاییه از او با نام مختصار «م.ز» نام برد و بازداشتش را تایید کرد. اما مهرماه همان سال «باشگاه خبرنگاران جوان» نوشت: «آقای زنوزی از بزرگ‎ترین بدهکاران بانکی است که مدتی قبل بازداشت شده بود. وی با تودیع قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی موقتاً آزاد شده است تا بتواند بدهی های خود را در زمان مقرر پرداخت کند.»

در ادامه همین گزارش آمده بود: «زنوزی تاکنون موفق به پرداخت  یک هزار و ۳۸۰ میلیارد تومان از بدهی خود به بانک های کشور شده است. هنوز بخشی از بدهی های وی معوق است.» بعضی رسانه‌ها مدعی بودند مبلغ نهایی بدهی زنوزی به سیستم بانکی ایران ۱۲هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود؛ یعنی چهار برابر کل فساد مالی منتسب به «محمودرضا خاوری».

 یکی دیگر از نکات مبهم در مورد مالک باشگاه تراکتورسازی، مالکیت همزمان او به دو باشگاه در لیگ برتر ایران است. او هم امتیاز باشگاه تراکتورسازی تبریز را در اختیار دارد و هم مالک گسترش فولاد تبریز است. فیفا به صراحت این مالکیت همزمان در دو یا چند باشگاه را خلاف مقررات و غیرقانونی می‌داند. اما در فوتبال ایران هر چیز ممکن است.