فصل هفتم رمان "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹"/ همکاری با القاعده برای منفجر کردن سفارتخانه های ایران؟

۱۲ بهمن ۱۳۹۴

خواندن در ۴ دقیقه

برای مطالعه فصل های اول تا هفتم کتاب "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" اینجا را کلیک کنید.

بخشی از فصل هفتم رمان:

... آناهیتا موسوی، سفیر ایران در واشنگتن، یهودی است. عقیده خیلی ها او موفق ترین سفیر ایران در دوره بعد از جمهوری اسلامی بوده و از زمان انتصابش در بهمن گذشته، به یکی از چهره های جذاب رسانه های آمریکا تبدیل شده است. موقعیت علمی خانم موسوی (به عنوان استاد معروف روابط بین الملل در دانشگاه کلمبیا)، تسلط کم نظیر او به فرهنگ آمریکا و زبان انگلیسی و نهایتاً زن بودن و یهودی بودن، از جمله ویژگی هایی هستند که باعث شده اند تا او مرتباً به برنامه های تلویزیونی مختلف دعوت شود و بسیار هم موفق باشد.

قبل از اینکه مهمان ها بیایند، سارا برایم ماجرایی را تعریف می کند که چند وقت پیش در جریان یک میزگرد فاکس نیوز با حضور آناهیتا موسوی و سفرای اسرائیل و فرانسه، به عنوان تنها سفرای یهودی حاضر در ایالات متحده، اتفاق افتاده است. به گفته سارا، در این میزگرد مجری فاکس نیوز پرسیده آیا این طبیعی است که در سال ۲۰۵۰ تنها سفیر یهودیِ زن در واشنگتن از کشور ایران است (سفرای فرانسه و اسرائیل مرد هستند) یا آنکه باید چنین انتخابی را به حساب "تبلیغات سیاسی" تهران گذاشت؟ سارا می گوید در پاسخ به این سوال، خانم موسوی جواب داده که به عنوان یک استاد شناخته شده دانشگاه کلمبیا، تا به حال ۱۲ کتاب در مورد روابط ایران و آمریکا منتشر کرده و پرسیده: "می‌توانید فقط یک نفر دیگر از سفرای خارجی در واشنگتن را به من معرفی کنید که در مورد روابط کشورش و آمریکا ۱۲ تا کتاب نوشته باشد؟"

خانم موسوی و دخترش که می رسند، سارا همان اول کار بعد از سلام و احوالپرسی ماجرای میزگرد فاکس نیوز را یادآوری می کند و می گوید: "توی خجالتی چطور رویت شد در تلویزیون این طور از خودت تعریف کنی؟" خانم موسوی می گوید: "سارا جان، اگه مربوط با خودم بود این طور جواب نمی دادم، اما در واقع داشتم از سفیر ایران دفاع می کردم. سوالش جوری بود که انگار سفیر این مملکت جز زن و یهودی بودن، هیچ ویژگی دیگری ندارد!"

خانم موسوی برای شرکت در گردهم آیی سفرای ایران به تهران آمده و آمار جالبی را در مورد ریشه مذهبی سفرای ایران در کشورهای مختلف – فارغ از آنکه شخصا چقدر مذهبی یا سکولار باشند – نقل می کند. می گوید در میان نمایندگان ایران در خارج از کشور، ۱۲ سفیر سُنی (از جمله در پاکستان، عربستان، فلسطین، اندونزی، مالزی و ترکیه) ، ۳ نفر مسیحی (در واتیکان، ارمنستان و روسیه)، ۲ نفر بهایی (در پرتغال و استرالیا)، ۱ نفر زرتشتی (در هند) و ۱ نفر یهودی (در آمریکا) است و چه بسا در صورت بازگشایی سفارت ایران در اسراییل، دومین سفیر یهودی هم به آنجا اعزام شود.

آمار دیگری که خانم موسوی بازگو می کند، در مورد سهم حدودا ۶۰ درصدی زنان در میان سفرای ایران در کشورهای دیگر است که به گفته او، وزارت امور خارجه آن را نتیجه هیچ گونه "تبعیض مثبت" نمی داند. ظاهرا مطابق توضیح وزارتخانه، مهم ترین علت این نسبت بالا آن است که اغلب سفرای ایران در خارج (به ویژه در کشورهای غربی) از میان ایرانیان ساکن همان کشورها انتخاب شده اند و در میان تحصیل‌کردگان ایرانی در کشورهای مختلف، به دلایل گوناگون تعداد زنان تحصیل‌کرده در رشته های علوم انسانی (به ویژه روابط بین الملل) بیشتر از مردان بوده است. آناهیتا موسوی از یکی از معاونان وزارت امور خارجه نقل می کند که حتی از نظر سطح زبان خارجی هم، که برای گزینش نهایی سفرا اولویت تعیین کننده داشته، سطح کاندیداهای زن نبستاً از کاندیداهای مرد بالاتر بوده است.

سارا می گوید: "این دیگر با عقل جور در نمی آید! به چه علت باید زبان زن های ایرانی بهتر از مردها باشد؟" خانم موسوی می گوید که اساساً کاندیداهای سفارت، از میان ایرانیان نسل های دوم و سوم، که بیشتر غربی هستند تا ایرانی و خیلی هایشان فارسی را هم درست صحبت نمی کنند، نبوده اند و عمدتاً از میان مهاجران نسل اول بوده اند. مهاجرانی که به گفته او، در میان آنها میزان تسلط زن ها به زبان و فرهنگ کشورهای میزبان (احتمالاً به خاطر مقاومت فرهنگی کمتر در مقابل فرهنگ و جامعه این کشورها) بیشتر از مردها بوده است.

به نظرم بی راه نمی گوید. من هم در زمان اقامت در کانادا کاملاً حسن می کردم که به دلیل تبعیض های جنسی رایج در زمان حکومت سابق، زن‌ها‌ و مردهای ایرانی بعد از سفر به خارج (به ویژه به غرب) در شرایط متفاوتی بودند. درواقع، مهاجران زن‌‎ معمولا بیشتر از مهاجران مرد این احساس را داشتند که در محیط غرب حقوق بیشتری دارند و شاید به همین دلیل بود که بیشتر از مردها با فرهنگ و جامعه میزبان قاطی می شدند...