دزد ترانه و معترض؛ دست نظام برای پروپاگاندا خالی شده

 

نزدیک به پنجاه روز از اعتراضات سراسری به نظام جمهوری اسلامی می گذرد. اکنون به نظر می رسد که جمهوری اسلامی نه تنها توانایی «جمع» کردن اعتراضات را ندارد، حتی نمی‎تواند آن را «مدیریت» کند. 

دست جمهوری اسلامی در مقابله با اعتراضات سراسری خالی‎ست، آنقدر خالی که دیگر حتی نمی‎تواند علیه مردم معترض «پروپاگاندای» رسانه‎ای ترتیب بدهد.

***

ترانه دزدی

ترانه‌ای که در روزهای اولیه اعتراضات سراسری «شروین حاجی‎پور» با استفاده از توییت‎های مردم، ساخت و اجرا کرد، بلافاصله تبدیل به ترانه‌ای جهانی شد.

جمهوری اسلامی در واکنش اولیه به استقبال از این ترانه، با استفاده از کلمه «برای» در شبکه دوم صدا و سیما، «برای‎های نظام» را به خط کرد.

در این ویدئو که روزهای اول مهرماه از صدا و سیما پخش شد سعی شده بود که «برای»هایی برای همه طیف‎های «در چارچوب» نظام گنجانده شود از جمله «برای نفتی که ملی شد»، «برای هشت سال دفاع» یا «برای ۱۶ آذر»، «برای ۱۷ شهریور».

این ویدیو کلیپ صداوسیمایی که اعتبار خود را نزد افکار عمومی دیر زمانیست از دست داده، توجه چندانی جلب نکرد.

پس از آن «علی زکریایی»، مجری جنجالی صدا و سیما، ترانه‎ای با همان ریتم «برای» شروین حاجی‎پور، اما با چنان عبارات سخیفی منتشر کرد که حتی کاربران موسوم به «ارزشی» در شبکه‎های اجتماعی را نیز به اعتراض واداشت. این پایان جمهوری اسلامی و «برای» نبود.

۲۱ مهر ۱۴۰۱ «مجال» خواننده «رپ انقلاب» نسخه جدیدی از کپی «برای» منتشر کرد. در این نسخه اما «به عشق» جایگزین «برای» شده بود و از مفاهیم «انقلابی» استفاده شده بود: «به عشق حفظ خانواده جنگیدن.»

تا آن زمان اما دیگر دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی متوجه قدرت شعار «زن، زندگی، آزادی» شده و به همین دلیل تلاش برای قلب این شعار را آغاز کرده بود. «رپ» انقلابی «مجال» از اولین مواردی بود که شعار اصلی اعتراضات اخیر را به نفع نظام تغییر داد: «به عشق زن، زندگی، آگاهی»

این موزیک ویدیو هم اما به رغم تبلیغات گسترده در رسانه‌های وابسته به حاکمیت، نتوانست مورد توجه افکار عمومی قرار گیرد.

نماد دزدی

پس از آغاز سال تحصیلی، دانش‎آموزان نیز به خیل معترضان پیوستند. از جمله نمادهای اعتراضی دانش‎آموزان انتشار تصاویری بدون «حجاب اجباری» و همراه شعارهای اعتراضی در مدارس بود.

به دلیل برخورد امنیتی، بازداشت و حتی کشتن دانش‎آموزان در مدارس، طبیعی بود که دانش‎آموزان معترض صورت‎های خود را مخفی می‌کردند.

این بار هم جمهوری اسلامی برای مقابله، سعی کرد تصاویری مشابه بسازد.

تصاویر دانش‎‎آموزانی «با حجاب اسلامی» و همراه شعارهایی در حمایت از جمهوری اسلامی در رسانه‌های وابسته به حاکمیت به صورت گسترده منتشر شد. این بار اما جمهوری اسلامی مرتکب خطای غیر قابل چشم پوشی شده بود.

دانش‌آموزان «مثلا» حامی حاکمیت نیز پشت به دوربین عکس گرفته بودند. غافل از اینکه «ترس حامیان یک حکومت از افشای هویتشان» بیانگر میزان عدم محبوبیت و مقبولیت آن حاکمیت است.

 

شعار دزدی

شعار اصلی اعتراضات مردمی که نزدیک به پنجاه روز است دوام دارد، «زن، زندگی آزادی» است. 

شعاری که پروپاگاندای جمهوری اسلامی سعی وافری در مخدوش کردن آن دارد.

پس از واقعه «شاهچراغ» به همت سازمان «تبلیغات اسلامی»، تجمعی اعتراضی در شهرهای مختلف ایران برگزار شد.

یکی از شعارهای اصلی آن تجمع «زن، زندگی، شهادت» بود. سازندگان این شعار اما متوجه نبودند که نباید «شهادت» که مفهومی والا در فرهنگ ایرانی و دین اسلام دارد، را مقابل «آزادی» قرار بدهند.

 

همچنین سازمان تبلیغات شهرهای مختلف ایران شروع  به استفاده از شعار «زن، زندگی، آزادی» و بندهای مختلف «ترانه برای» برای تبلیغ سیاست‎های نظام جمهوری اسلامی کردند؛ به همراه «هشتگ مرگ بر آمریکا» و تصاویری همسو با موازین «جهاد تبیین».

 

 

جمعیت دزدی

راهپیمایی سیزدهم آبان، پنجمین راهپیمایی حکومتی از زمان آغاز اعتراضات سراسری در ایران بود.

جمهوری اسلامی در مواجه با اعتراضات سراسری اخیر در ایران تلاش کرد به شیوه گذشته، هوادارانش را به کف خیابان بیاورد تا موضوع را «جمع» کند.

این بار اما گویا جمهوری اسلامی با کمبود «هوادار» مواجه شده که ناچار به استفاده از تصاویراعتراضات مردمی به جای راهپیمایی حامیان حکومت استفاده کند.

از جمله زمانی تصاویر مربوط به یکی از تجمعات اعتراضی را به عنوان راهپیمایی مردم لرستان منتشر کرد.

 

 

تلاش دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی برای «باشکوه» جلوده دادن راهپیمایی ۱۳ آبان به همین جا ختم نشد. در موارد متعددی یک تصویر مشخص را به دو شهر مختلف منسوب  یا  از تصاویر آرشیوی استفاده کردند.

 

 

 

 

همچنین در راهپیمایی ۱۳ آبان نیز تلاش شد تا شعار «زن، زندگی، آزادی» را به حاشیه ببرند یا با استفاده از «برای» شعار سازی کنند.

 

 

این نظام که مدت‌هاست در حوزه‎های مختلف اعم از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شکست خورده، در مواجه با اعتراضات سراسری اخیر نشان داد که حتی توانایی تبلیغاتی خود را نیز از دست داده است.