تاثیرات کلام و ایدئولوژی «علی خامنه‌ای»، حتی تا عمق ورزش ایران پیش رفته است. از «حجاب اجباری» برای ورزشکاران زن و تحمیل در «دست ندادن با جنس مخالف»، تا «ممنوعیت مبارزه با ورزشکاران اسراییلی» و حالا، «مصادره تیم فوتبال» به سود جمهوری اسلامی.
دوگانه‌ای که حکومت جمهوری اسلامی سعی داشت طی سال‌های اخیر میان هواداران تیم‌های شهرستان و تهران، ایجاد کند، در پنج سال گذشته به اوج خود رسیده بود.
در ماه‌های گذشته، پس از جنبش‌های سراسری و اعتراضات عمومی تا پیش از آغاز جام‌جهانی، این نفاق رنگ باخت. استقلال و پرسپولیس معنی نداشت، شهرستان و تهران، تراکتور و سپاهان، بی‌معنی شد.
اما در آستانه رقابت‌های جام‌جهانی، تیمی که در دهه‌های گذشته عاملی برای اتحاد مردم، لااقل در رقابت‌های هر چهار سال جام‌جهانی بود، به دو بخش «تیم ملی ایران» و «تیم جمهوری اسلامی» برای مردم بدل شد.
علی خامنه‌ای، مردی که کمترین علاقه یا گرایشی به «اصل ورزش» ندارد، و هرگونه زیست ورزشکاران یا تیم‌های ورزشی را در راستای صادر کردن ایدئولوژی‌های جمهوری اسلامی می‌بیند، از این تیم و این دوگانگی، به سود سیاست‌های خود استفاده کرده است. در این گزارش، نگاهی به رویکردهای علی خامنه‌ای به ورزش می‌اندازیم.
****
اولین تعریف علی خامنه‌ای از ورزش چه بود؟
نخستین‌بار که علی خامنه‌ای در مورد مقوله ورزش حرف زد و بلافاصله آن را به سیاست الصاق کرد، هنوز برایش پیشوند «آیت‌الله» را به جای «حجت‌الاسلام» ننشانده بودند.
او سال ۱۳۶۲ در گفت‌وگویی تلویزیونی، در مقام رییس جمهوری وقت، به بازی تاریخی تیم‌های ملی فوتبال ایران مقابل اسراییل در زمان پهلوی اشاره کرد.
ایران و اسراییل روز ۲۹اردیبهشت۱۳۴۷، در ورزشگاه «امجديه» («شیرودی» کنونی) مقابل هم قرار گرفتند.
علی خامنه‌ای گفته بود: «آن روزها طلبه جوانى بودم كه به تهران آمدم. جو عمومى در تهران عليه تيم اسرایيل بود و بعد از مسابقه، همه مردم شادی خود را از اين پيروزی نشان مى‌دادند. در تاكسى هم راننده مى‌گفت ديديد چه طور به آن‌ها گل زديم؟ كه اين‌ها نارضایتی ملت از همكارى شاه با اسرایيل را نشان مى‌داد.»
نخستین‌بار که علی خامنه‌ای در مورد ورزش صحبت کرد، پای اسراییل را وسط کشید؛ یک نفرت پراکنی برای رسیدن به ایدئولوژی ۴۴ ساله نظام، جهت جلوگیری از مبارزه ورزشکاران ایرانی و اسراییلی.
تا پیش از حساسیت‌های کمیته بین‌المللی المپیک روی موضوع ممنوعیت مبارزه ورزشکاران ایرانی با حریفان اسراییلی، رسانه‌های ایران این خبر را با عنوان «دفاع از مردم مظلوم فلسطین» عنوان می‌کردند، اما قریب به یک دهه است که رسانه‌ها می‌گویند ورزشکاران ایرانی به دلیل «مصدومیت» یا «اضافه وزن» قادر به مبارزه با حریفان خود نیستند.
رهبر جمهوری اسلامی چگونه برنامه ۹۰ را تعطیل کرد؟
علی خامنه‌ای، تیم ملی فوتبال ایران را به عنوان تیم فوتبال جمهوری اسلامی مصادره کرده است. او در سخنرانی‌اش برای بسیجی‌های کشور گفت: «بچه‌های تیم ملی چشم ما را روشن کردند. انشالله خداوند چشم‌شان را روشن کند.» همین چشم روشنی البته، با خبر پاداش ۱۵ هزار دلاری فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی برای بازیکنان همراه بود.
اسنادی که «بلک ریوارد» هم از هک خبرگزاری «فارس» منتشر کرده، نشان می‌دهد حکومت برای همراه شدن بازیکنان با ایده‌های نظام، هزینه‌هایی سنگین در نظر گرفته است.
فوتبال با وجود این‌که موضوع مورد علاقه شخص رهبر جمهوری اسلامی نیست، اما برای او حتی در حد یک برنامه تلویزیونی می‌تواند موضوع امنیت ملی باشد.
شهریور ۱۳۹۸، «محمد سرافراز»، رییس سابق صداوسیما، مدعی شد که سه سال قبل یعنی سال ۱۳۹۵، دفتر آیت‌الله علی خامنه‌ای خواستار تعطیلی برنامه ۹۰ شده بود، اما او (محمد سرافراز) زیر بار این درخواست نرفت.
ادعای محمد سرافراز یک پیشینه تاریخی هم دارد. آذر ۱۳۹۵، آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی خود ضمن انتقاد از برخی برنامه‌های صداوسیما که در مسابقات خود هدایای مالی نامتعارف به بینندگان پرداخت می‌کنند، از جنجال‌های «یک برنامه» به صورت غیرمستقیم انتقاد کرد و دعواهای شفاهی مدیران ورزشی در آن را برای مردم ناکارآمد دانست.
در نهایت اما کلام رهبر جمهوری اسلامی در صداوسیمایی که تحت نظر او باید اداره شود، به نتیجه رسید. «علی فروغی» سال ۱۳۹۸ به عنوان مدیر «شبکه‌سه» صداوسیمای حکومتی ایران، دستور به توقف تولید و پخش برنامه ۹۰ داد. فروغی پسر باجناق «حدادعادل» است و شخص حداد عادل هم پدر زن «مجتبی خامنه‌ای»، فرزند رهبر جمهوری اسلامی ایران.
چرا علی خامنه‌ای ورزش را از نگاه تحریک جنسی می‌بنید؟
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، روز ۲۴اسفند ۱۳۹۱، حدود شش ماه پس از بازگشت کاروان ایران از رقابت های المپیک و پارالمپیک لندن، در جمع ورزشکاران گفت: «پسر جوان ما با آن خانمی که می خواهد مدال را به گردنش بیاندازد، دست نمی‌دهد؛ این خیلی ارزش دارد. ما فقط از روی تعصب مذهبی یا برای ترویج اعتقادات‌مان کاری نمی کنیم. این (دست ندادن با خانم ها) نشانه استقامت و ایستادگی و فلز محکمی است که در عنصر مردم ایران وجود دارد. این‌ها است که ارزش می‌دهد به یک ملت. این‌ها را قدر بدانید و ترویج کنید. معنویات در ورزش به ورزش کمک می کند. به آبروی ملی هم کمک می‌کند.»
اشاره علی خامنه‌ای به «مهرداد کرم‌زاده» بود. مرداد ماه سال ۱۳۹۱پرتابگر دیسک کاروان ورزشی ایران که در مسابقات پارالمپیک لندن مدال نقره گرفت، هنگام دریافت مدال، از دست دادن با «کیت میدلتون»، همسر شاهزاده «ویلیام» و عروس ملکه بریتانیا خودداری کرد.
کرم‌زاده برای نشان دادن خودداری از دست دادن با میدلتون در هنگام دریافت مدال، در ابتدا دست‌ها را در پشت کمر قرارداد و سپس دست‌هایش را به نشانه تشکر و احترام، بر روی سینه‌اش گذاشت.
رفتار آقای کرم‌زاده به حدی برای علی خامنه‌ای خوشایند بود که سه روز پس از این اتفاق، در نامه ای خطاب به «محمود خسروی وفا»، رییس کمیته ملی پارالمپیک ایران نوشت: «فرزندان شما در كاروان ورزشی شهید "رییس‌علی دلواری" با شعار توكل، تلاش، میثاق با شهدا و با مدد گرفتن از شهدای انقلاب اسلامی و خانواده‌های معظم ایشان كه چشم و چراغ ملت ایران هستند، پس از پیروزی‌های غرورآفرین جوانان این مرز و بوم در بازی های المپیک، در مسابقات پارالمپیک نیز با حفظ اصول كرامت ایرانی اسلامی، توانست مجددا به پیروزی‌های بزرگی دست پیدا كند.»
محمود خسروی وفا کیست؟ یکی از مدیران ارشد امنیتی جمهوری اسلامی که طی سه دهه اخیر، ریاست کمیته بین‌المللی المپیک را برعهده داشت و حالا رییس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران است. محمود خسروی‌وفا، پیش از این، بادیگارد شخصی و رسمی آیت‌الله علی خامنه‌ای در دهه ۶۰ خورشیدی بود.
در حقیقت رهبر جمهوری اسلامی، نشان می‌دهد که ممکن است حتی از دست دادن یک ورزشکار مرد هم‌وطن خود با زنی بریتانیایی، تحریک یا برانگیخته شود. برای او پیروزی یا شکست ورزشکاران و تیم‌های ورزشی، اهمیتی ندارد؛ مهم رفتاری همسو با نظام است.
دغدغه‌های علی خامنه‌ای در ورزش تا پیش از این در دست دادن یا ندادن با آن‌چه او «نامحرم» می‌نامد، حجاب بر سر کردن زنان ورزشکار و مبارزه نکردن با حریفان اسراییلی خلاصه می‌شد.
آیا علی خامنه‌ای واقعا شیفته این تیم فوتبال شده است؟
«کارلوس کی‌روش» امروز از محبوب‌ترین مربیان فوتبال برای دستگاه‌های امنیتی و حکومتی ایران شده است. اسناد منتشر شده از سوی «بلک ریوارد» نشان می‌دهد که طبق ادعاهای فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی، او هماهنگی کاملی با دستگاه‌های امنیتی برای به جنجال کشیدن کنفرانس‌های خبری در جام‌جهانی داشته است.
اما اویی که امروز به همکاری با نظام جمهوری اسلامی تن می‌دهد، شاید به یاد ندارد که مهم‌ترین دشمن او و سایر مربیان خارجی، رهبر جمهوری اسلامی بود.
مرداد سال ۱۳۹۸، علی خامنه‌ای در مورد حضور مربیان خارجی در ایران گفت: «درباره سرمربی ایرانی هم همیشه اعتقادم این بوده و واقعا معتقدم این (مربی ایرانی) برای کشور ما، باشگاه‌ها و مجموعه‌های ایرانی شایسته است. البته دخالتی نمی‌کنم، اما لزومی (به حضور مربی خارج) وجود ندارد. بعضی از مربی‌های خارجی خوبند، بعضی‌شان خوب نیستند؛ پول هم زیاد می‌گیرند، توقع هم زیاد دارند، گاهی کار هم انجام نمی‌دهند. حالا بعضی‌ها بی‌خودی احساس لزوم می‌کنند و می‌خواهند این را اثبات کنند. بنده توی کَتم نمی‌رود که این واقعا یک چیز لازمی‌است؛ نه، نخیر.»
صفحات رسمی علی خامنه‌ای پیش از حضور کارلوس کی‌روش در ایران، همین صحبت‌ها را بازنشر کردند، اما خبرگزاری «ایسنا» مدعی شد که مقصود رهبر جمهوری اسلامی، به تیم ملی فوتبال ایران نبوده است.
تغییر موضع رهبر حتی در موضع سرمربی این تیم نشان می‌دهد که او سعی دارد همه چیز را آن‌گونه که لازم است به سود خود مصادره کند. از رفتارهای سرمربی با تطمیع، تا صحبت‌های بازیکنان با تهدید و وعده پاداش.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر