روز سوم شهریور ۱۴۰۲، «رضامراد صحرایی»، وزیر آموزشوپرورش در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه کرمانشاه گفته بود: «با افتخار اعلام می‌کنم معلمی در کشور نداریم که زیر ۱۰ میلیون تومان حقوق بگیرد.»او درباره طرح رتبه‌بندی هم گفته بود: «با اجرای رتبه‌بندی معلمان، میانگین حقوق معلمان ۲۶ درصد افزایش پیدا کرده است. تا سال گذشته ۲۴۰ هزار معلم در کشور کف حقوق را دریافت می‌کردند، امروز با افتخار اعلام می‌کنم حتی یک معلم هم کف حقوق را دریافت نمی‌کند. معلمی نداریم که زیر ۱۰میلیون تومان حقوق بگیرد.»
او در حالی این ادعا را کرده است که در مدارس در ایران معلمان به اشکال مختلفی به کار گرفته می‌شوند. شیوه یکسانی هم در نحوه اشتغال آن‌ها وجود ندارد. معلمان تحت عناوین مختلف حق‌التدریسی، رسمی، خرید خدمت، معلمان مدارس غیرانتفاعی و غیر دولتی، نیروهای طرح «مهرآفرین»، و... به‌کار گرفته می‌شوند.
شرایط پرداخت حقوق به این گروه‌های مختلف به هیچ‌وجه یکسان نیست و این مساله بارها مورد اعتراض معلمان قرار گرفته است. «ایران‌وایر» به‌منظور بررسی اظهارات آقای وزیر، با جمعی از معلمان گفت‌وگو کرده است.
وزیر تازه کیست؟
رضامراد صحرایی متولد دوم بهمن ۱۳۵۵، معلم، زبان‌شناس و سیاست‌مداری است که از ۹خرداد ۱۴۰۲ با ۱۶۷ رای موافق از مجلس شورای اسلامی، به عنوان وزیر رای اعتماد گرفت. او که دکترای زبان‌شناسی از «دانشگاه علامه طباطبایی» دارد، استاد تمام این دانشگاه است و در اردیبهشت ۱۴۰۱ به‌عنوان رییس «دانشگاه فرهنگیان» منصوب شد.
صحرایی از اعضای «جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی» است؛ یک حزب سیاسی تازه تاسیس اصول‌گرایان.
چه‌گونه می‌شود از حقوق سه برابر زیر خط فقر دفاع کرد؟
صحرایی در حالی با افتخار از حقوق ۱۰ میلیون تومانی معلمان سخن گفته است که این مبلغ دست‌کم ۲۰ میلیون تومان با خط فقر فاصله دارد. در واقع، حقوق معلمان زیر خط فقر محسوب می‌شود و وضعیت درمان و مسکن آن‌ها هم روزبه‌روز بحرانی‌تر شده است.
بر خلاف افتخار آقای وزیر به پرداخت این مبلغ، آن دسته از معلمانی که حتی بالاتر از این مبلغ دریافت می‌کنند هم با توضیح شرایط زندگی، نسبت به حقوق دریافتی خود معترض هستند.
طبق معمول؛ دروغ
یک معلم ساکن اصفهان در واکنش به اظهارات وزیر به «ایران‌وایر» می‌گوید: «من مجرد هستم و تنها زندگی می‌کنم. از ۱۳میلیون تومان دریافتی، چهار میلیون کرایه خانه و سه میلیون هم اقساطِ وامی را که برای پول پیش خانه گرفته‌ام، می‌دهم. یک میلیون تومان هم برای فیلترشکن و اینترنت هزینه می‌کنم، چون پول اینترنت برای استفاده از اپلیکیشن شاد را هم خودمان باید بپردازیم. حداقل ۵۰۰ هزار تومان نیز بابت شارژ ساختمان و قبوض مختلف می‌پردازم. در ماه حدود ۸۰۰ هزار تومان کرایه رفت‌وآمدم به مدرسه است. با مابقی مبلغ، خرج خورد و خوراک و... را می‌دهم. من به‌عنوان کسی که یک نفر بیشتر نیست، برای یک زندگی خیلی خیلی معمولی، حداقل به ۲۵ میلیون تومان حقوق نیاز دارم تا بتوانم به پزشک مراجعه کنم یا کارهای ضروری خود را انجام بدهم.»
او در ادامه با بیان این که بین همکارانش کسی نیست که بیش از ۱۵میلیون دریافتی داشته باشند، می‌گوید: «این را با قاطعیت می‌گم. الان رسمی‌ها هم بین ۱۰ تا ۱۵میلیون تومان حقوق می‌گیرند. من با ۲۰ سال سابقه رسمی، الان حقوقم به ۱۳ میلیون رسیده است. آن رتبه‌بندی و چرندیاتی هم که می‌گویند، اصلا باور نکنید. همه را سر کار گذاشته‌اند. هر پنج ماه یک‌بار هم یک اصلاحیه می‌زنند و باز روز از نو و روزی از نو.»
او در ادامه به مدارس غیرانتفاعی، نیروهای آزاد و حق‌التدریسی اشاره می‌کند و می‌گوید: «با فوق‌لیسانس که سه روز در هفته و ۲۴ ساعت کلاس دارند. در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن، ماهی هشت میلیون تومان حقوق می‌گیرند.»
چرا باید سکوت کنم؟
«کوکب بداغی پگاه»، دبیر تربیت بدنی و از فعال صنفی معلمان در شهرستان ایذه درباره وضعیت حقوق دریافتی خود به «ایران‌وایر» می‌گوید: «حقوق قبل از مرداد ماه من زیر ۱۰ میلیون تومان بود. رتبه‌بندی‌ام هم به‌دلیل فعالیت‌های صنفی و... کاملا حذف شده است. علاوه بر حذف رتبه‌بندی، مبلغی را هم که پرداخته بودند، از حقوقم کسر کردند، به شکلی که دریافتی آذر ماه من تنها یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان شد. دریافتی دی‌ماه هم سه میلیون تومان و بهمن‌ماه سه میلیون و ۲۰۰هزار تومان. حالا هم منتظر رای دادگاهم.»
خانم بداغی پگاه که ۱۸سال سابقه کار دارد، بارها به‌دلیل فعالیت‌های صنفی توبیخ شده است: «هیات بدوی تخلفات اداری آموزش و پرورش برایم حکم سه ماه انفصال از خدمت به دلیل سخنرانی‌ها، تجمعات و شرکت در اعتراضات و حمایت از معترضین صادر کرده است. اعتراض کردم، پرونده‌ام رفت شعبه دو تجدیدنظر در تهران. آن‌جا از خودم دفاع کردم. انفصالم از خدمت به یک ماه تقلیل پیدا کرد؛ حکمی که مرداد ماه اجرایی شد. اما تخلف را آن‌ها انجام داده‌اند. چرا باید بترسیم؟ در هر کاری که لازم باشد تا دست‌شان رو بشود، با تمام وجودم هستم. عدالت و حق‌طلبی که بدون هزینه نیست. من هزینه‌اش را پرداخت می‌کنم. چون وقتی فیش حقوقی دوستم که معلم کلاس چهارم مدارس شاهین‌شهر است را زمستان سال گذشته به چشم دیدم که چهار میلیون تومان هم نبود، چرا باید سکوت کنم؟»
تدریس در مدرسه غیرانتفاعی ماهی ۳ میلیون و ۴۰۰هزار تومان
یک معلم مدارس غیرانتفاعی که تا پایان سال گذشته به تدریس مشغول بوده، با بیان این که حقوقش سه میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بوده است، می‌گوید: «معلمان سال‌های بالاتر حدود پنج میلیون می‌گرفتند. من در حال حاضر تدریس نمی‌کنم ولی آن روزها از شنبه تا چهارشنبه از ساعت هفت و نیم صبح تا یک و نیم بعدازظهر سرکار بودم. معلم‌‌های مدارس دولتی نسبت به معلمان غیرانتفاعی حقوق متفاوتی دریافت می‌کنند.»
تایید گفته‌های آقای وزیر
یک مدیر مدرسه با ۲۳ سال سابقه خدمت ضمن تایید گفته‌های وزیر آموزش و پرورش دولت «ابراهیم رئیسی» به «ایران‌وایر» می‌گوید: «درست است که نباید از این مورد در رسانه‌ها صحبت شود اما الان هیچ معلمی زیر ۱۰ میلیون تومان نمی‌گیرد. من فوق لیسانس دارم و البته حق مدیریت. ۱۸میلیون در حکم من هست با سابقه ۲۳سال. البته جوان‌ترها به خاطر فوق‌العاده تطبیق، حکم‌شان باسابقه‌دارها برابر است. مطمئنم کسی زیر ۱۵ میلیون حکم حقوقش نیست. خدمات و سرایداری‌ها است که حکم‌شان پایین است.»
او در پاسخ به این که برخی معلمان به «ایران‌وایر» پیام داده‌اند در مدارس دولتی زیر ۱۰ میلیون تومان دریافتی دارند، در غیرانتفاعی هم حتی کمتر از این مبالغ است، می‌گوید: «مدارس دولتی را به هیچ‌وجه تایید نمی‌کنم. برای معلم رسمی ۹۸درصد احکام، ۱۵ تا ۱۶ میلیون تومان است. اما در غیرانتفاعی‌ها بله، حدود پنج میلیون تا هشت میلیون تومان دریافتی دارند. این حقوق هم فقط برای روزها و ماه‌هایی است که کامل تدریس دارند؛ مثلا سه ماه تابستان، یک ریال هم دریافتی ندارند. فروردین ماه هم نصف حقوق می‌گیرند. من مدیر مدرسه هستم و حکم تمام همکاران برایم قابل مشاهده و بررسی است. به‌خاطر همین با یقین صحبت می‌کنم.»
ماراتن استقامت: ۲۴سال سابقه، ۱۴میلیون حقوق
«حسین رمضان‌زاده»، از فعالان صنفی خراسان شمالی که به‌دلیل فعالیت‌های صنفی با حکم زندان هم مواجه شده است، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «من با ۲۴سال سابقه و رتبه پنج استخدامی، ۱۴ میلیون دریافتی دارم؛ حتی در زندان. آن‌هایی که ضایعات جمع می‌کردند تا خرج مواد مخدرشان را تامین کنند، دو برابر ما معلم‌ها درآمد داشتند. رتبه‌بندی هم که شامل ما نشد. ولی ما برنده این ماراتن استقامت بودیم!»
یک معلم ساکن کرج هم در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» می‌گوید: «با ۱۷سال سابقه کار، دریافتی من ۱۱میلیون تومان است.»
فیش ۱۲میلیون، دریافتی ۱۰ میلیون
یکی از معلمان استان کردستان با داشتن لیسانس و ۳۰ سال سابقه به «ایران‌وایر» می‌گوید: «۱۲ میلیون تومان فیش حقوقی دارم اما حدود ۱۰ میلیون می‌گیرم. با این پول همیشه شرمنده خودمان و بچه‌های‌مان هستیم.»
می‌گوید: «آن‌هایی که رتبه‌بندی شامل‌شان شده، وقتی مرا می‌بینند، می‌خندند و می‌گویند شماها زحمت کشیدید، ثمره‌اش به ما رسید! در جواب‌شان می‌گویم من خوشحالم که مثل کبک سرم را نینداختم پایین و ساکت نماندیم تا توانستیم برای شما مفید باشیم.»
نظر سنجی اینستاگرامی
۷۲درصد (۱۴۸ نفر) از معلمانی که به یک‌نظر سنجی اینستاگرامی در روز گذشته پاسخ داده، اعلام کردنده‌اند دریافتی‌شان زیر ۱۰ میلیون تومان است. تنها ۲۸درصد (۴۸ نفر) گفته‌اند حقوقی بالاتر از ۱۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند.
معلم دیگری در پاسخ به «ایران‌وایر» می‌گوید: «با ۱۰سال سابقه کار قراردادی و ۱۳ سال سابقه پیمانی، ۱۲ میلیون تومان حقوق دارم تا به‌عنوان معاون مدرسه فعالیت کنم. مدرک تحصیلی‌ام هم فوق‌لیسانس است.»
چو ناکس به ده کدخدایی کند
«مزبان حبیبی»، از فعالان صنفی معلمان با این شعر و انتشار تصویر یک فیش حقوقی در کانال تلگرامی خود، نوشت: «چو ناکس به ده کدخدایی کند، کشاورز بیچاره باید گدایی کند. وزیر جوزدهٔ آموزشوپرورش [گفته] معلم با حقوق کمتر از ۱۰میلیون تومان در کشور نداریم. به فیش حقوقی این معلم نگاه کنید: کل حقوق او ۹میلیون و هشتصد هزار تومان است. دریافتی‌اش ۸ میلیون و یک‌صدهزار تومان.»
این فعال صنفی معلمان در ادامه با اعلام این که بیشترین هزینه پرسنلی برای یک شرکت دولتی ماهی ۷۶ میلیون تومان است، نوشت: «۱۰ شرکت دولتی با بیشترین هزینه پرسنلی را بررسی کرده‌ایم. بر این اساس، بیشترین هزینه پرسنلی در سال ۱۴۰۰ را شرکت ملی گاز ایران با ۹۱۲ میلیون تومان به ازای هر نفر در سال دارد؛ تقریبا ماهی ۷۶ میلیون تومان به ازای هر نفر. در حالی که مجموع دریافتی یک فرد متاهل مطابق قانون وزارت کار در همان سال، سه میلیون و ۷۰۰هزار تومان بوده است. شرکت فرودگاهی امام خمینی با ماهی ۵۲ میلیون، شرکت توانیر و بانک ملی با ماهی ۴۳ میلیون تومان و شرکت ملی نفت با ماهی ۴۱ میلیون تومان در رتبه‌های بعدی هستند.»
به گفته او، سرانه بالای هزینه پرسنلی این شرکت‌ها در حالی است که اغلب آن‌ها در استان‌های شمالی کشور و مشهد میهمان‌سرا و مجموعه‌های تفریحی زیادی دارند که با هزینه‌های بسیار کم در اختیار کارمندان قرار می‌گیرند.
او در ادامه می‌افزاید: «وزارت‌خانه به یک نفر که آمده و در صندوق ذخیره فرهنگیان مامور شده (بخوانید چپانده شده) مبلغ ۴۱۲میلیون تومان اضافه‌کاری پرداخت کرده است اما پولی برای پرداخت حق‌التدریس یک میلیون‌تومانی معلمی که به صندوق ذخیره فرهنگیان حق عضویت پرداخت می‌کند، ندارد. جناب وزیر! این را در نماز جمعه اعلام کن، خیلی کلاس دارد و می‌شود با آن کلی به سایر وزارت‌خانه‌ها فخر فروخت!»
حقوق اکثریت فرهنگیان بین ۱۰ تا ۱۱ میلیون
یک معلم ساکن شیراز هم به «ایران‌وایر» می‌گوید: «سال ۱۴۰۰ از مدرسه ما هشت نفر باید بازنشسته می‌شدیم. فقط من و یکی دیگر از همکاران اقدام کردیم، بقیه استمرار دادند و تا الان شاغل هستند. امسال هم با وجودی که چند نفر بازنشست شده‌اند ولی می‌خواهند بمانند و همکاری کنند. آن یک‌درصدی که اعلام کردند۲۰میلیون و بالاتر دریافت می‌کنند، کجا درس می‌دهند؟ به‌نظرم آن‌أها مکان مشخصی برای تدریس ندارند. کار اصلی‌شان معرفی همکاران برای جزیی‌ترین مسایل به حراست است. شما اگر دبیر تاریخ باشی و بخواهی بعضی وقایع را تعریف کنی، این ۲۰ میلیون تومانی‌ها شما را به جرم مخالفت با نظام به بالادستی‌ها معرفی می‌کنند.»
یک معلم غیررسمی هم با سابقه ۱۷ سال تدریس در مدارس غیردولتی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «می‌دانم که موضوع حقوق معلمان مد نظر وزیر آموزشوپرورش مربوط به معلمان رسمی و دولتی است اما در مورد ما غیررسمی‌ها هم انصافا حق‌التدریس به میزان وحشتناکی پایین است.»
جگویا برای آقای وزیر غیر از معلمان رسمی، سایر انواع معلمان اصلا در آمار شاغلین محسوب نمی‌شوند.
سقوط حقوق معلمان نسبت به پیش از انقلاب
یکی دیگر از معلمانی که با «ایران‌وایر» صحبت کرده است، با بیان این که در ۵۰ سال اخیر حقوق معلمان به یک دهم سقوط کرده است، می‌گوید: «برای فهمیدن حرف من، باید سیر نزولی منزلت و معیشت مستمر فرهنگیان را دنبال کنید.»
او با ارسال تصویری از فیش حقوق یک معلم دیپلمه در سال ۱۳۵۰ به مبلغ ۵۶۴ تومان می‌گوید: «برای آن که انگ سیاه‌نمایی و برچسب تخریب دولت را به ما نزنند، به این تصویر نگاه کنید! در سال ۱۳۵۰ قیمت سکه طلای تمام پهلوی، معادل سکه طلای بهار آزادی امروز، حدود هزار و ۱۳۰ریال بود. یک معلم دیپلمه تازه استخدام شده در آن سال، می‌توانست با دریافت حقوق هر ماه، پنج سکه طلای تمام پهلوی بخرد. با نرخ امروز، با حقوق ماهیانه، او بیش از ۱۳۰ میلیون تومان قدرت خرید داشته است. سن این معلم تازه استخدام شده ۱۸ سال بوده است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر