وضعیت وخیم معصومه یاوری در زندان دولت‌آباد؛ شکنجه با ندادن دارو

اطلاعاتی به دست «ایران‌وایر» رسیده که نشان می‌دهد، «معصومه یاوری»، یک زن خانه‌دار و زندانی سیاسی سابق، از روز سه‌شنبه ۱۴شهریور۱۴۰۲، بازداشت شده است.

خانم یاوری، به‌شدت بیمار است، ولی بازجوها و مسوولان زندان «دولت آباد» اصفهان که او در آنجا نگهداری می‌شود، از تحویل داروهایش جلوگیری می‌کنند تا او را وادار به اعتراف علیه خود کنند.

***

معصومه یاوری کیست و چرا بازداشت شده؟

معصومه یاوری، ۴۵ ساله، ساکن «گلپایگان» استان اصفهان و مادر دو فرزند است. 

او اولین بار در جریان اعتراضات به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بازداشت شد. قوه‌قضاییه و دستگاه اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی او را که آن زمان فرزندانش خردسال بودند، به‌اتهام شرکت در تظاهرات در تهران و «هواداری سازمان مجاهدین»، بازداشت و به «محاربه» محکوم کردند.

همان‌زمان، «محمد سیف‌زاده»، وکیل معصومه یاوری در گفت‌وگویی با وبسایت «روز» گفته بود: «موکل من ۶ ماه پیش، از گلپایگان برای حضور در تجمعات به تهران آمد و در تجمعات بازداشت شد. سپس منزل او را بازرسی کردند و کیس کامپیوتر او را با خود بردند و او را متهم به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق کردند. مبنای این اتهام را هم ارسال اس‌ام‌اس (پیامک) اعلام کردند و گفتند که عکس رهبران منافقان در کامپیوتر ایشان بوده است.»

سیف‌زاده با تاکیدبر اینکه تا روز دادگاه نتوانسته بوده معصومه یاوری را ببیند، با استناد به قانون که می‌گوید محاربه تنها درصورتی‌که یا خود شخص اقرار کند، یا «دو فرد عادل» شهادت دهند قابل اثبات است، گفته بود: «در دادگاه من به نماینده دادستان ایراد گرفتم که اقرار موکل من کجا است که ایشان هم نتوانستند اقراری از موکل من ارائه دهند.»

او تاکید کرده بود که مبنای طرح اتهام محاربه و درخواست مجازات اعدام برای این زن، یک پیامک بوده و حتی اگر ماموران می‌توانستند ثابت کنند که او با سازمان مجاهدین خلق در تماس بوده، پیامک، «فعالیت موثر» نیست و کسی که فعالیت موثر نداشته باشد، نمی‌توان او را با محاربه به اعدام محکوم کرد.

معصومه یاوری در اردیبهشت‌۱۳۸۹، از اتهام هواداری سازمان مجاهدین خلق، تبرئه و دادگاه نهایتا اتهام محاربه را مردود و به او ۷ سال حبس حکم داد. در نهایت نیز معصومه یاوری، بعد از تحمل حدودا نیمی از حکم یعنی سه سال، از زندان اوین آزاد شد.

 

۲۴ مامور برای بازداشت یک زن بیمار

صبح۱۴شهریور، ۲۴ مامور لباس شخصی که فقط یکی از آن‌ها زن بوده، با ۵ ون برای بازداشت او می‌آیند، ولی در خانه را نمی‌زنند و منتظر می‌شوند که همسرش که برای خرید مایحتاج روزانه از منزل خارج شده برگردد و با او وارد خانه می‌شوند تا خانم یاوری را غافلگیر کنند.

مامورانی که برای بردن خانم یاوری آمده بودند، اتهامات او را «حمایت از سازمان‌های معاند»، «تبلیغ علیه نظام» و «تخریب و آتش‌سوزی اموال عمومی» مطرح کرده بودند.

خانواده خانم یاوری هنوز از دلیل بازداشت او بی‌خبر هستند. 

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، در پاسخ به سوالی درباره دلیل طرح اتهام تخریب و آتش سوزی اموال عمومی، می‌گوید: «خانواده‌اش واقعا شوکه شده بودند، چون این زن هم خانه‌دار است و هم دو سال پیش که دیسک‌های کمرش را با عمل جراحی خارج کرده. آن‌قدر وضع جسمی‌اش بد است که حتی نمی‌تواند یک ساعت بنشیند. یکی دو تا از دیسک‌هایش هم بعد از عمل بیرون زده و درد شدید دارد.»

او ادامه می‌دهد: «به‌خاطر شکنجه‌هایی که سال ۱۳۸۸ شده و ضربه‌هایی که زمان حمله ماموران به زندان قرچک با باتوم برقی به گردنش زده بودند، دیسک کمر گرفت، وگرنه سن‌و‌سالی ندارد. توی زندان این بلاها را سرش آوردند.»

اشاره این فرد مطلع به حمله ماموران زندان به زنان در زندان قرچک در اردیبهشت‌۱۳۹۳ است. سایت «کلمه»، همان زمان نوشته بود که سربازان و نیروهای کادری گارد زندان که زندانیان زن را به‌همراه داشتن سیگار متهم می‌دانستند، با استفاده از شوکر و باتوم، زنان زندانی را زیر کتک گرفته بودند و سر و بدن آن‌ها را هدف قرار می‌دادند.

به گزارش کلمه، شاهدان عینی گزارش کرده بودند که تعدادی از زندانیان در جریان این حمله، از ناحیه سر‌و‌صورت و چشم آسیب دیده‌اند و آثار کبودی بر بدن آن‌ها باقی مانده است.

زندان قرچک در جنوب تهران، یکی از مخوف‌ترین زندان‌های ایران و تنها زندان زنانه ایران بود که به‌تازگی و پس از اعتراضات گسترده نهادهای حقوق‌بشر به نحوه رفتار و نگهداری از زندانیان زن در این زن، دیگر زندانیان سیاسی زن به این زندان فرستاده نمی‌شوند و بند ۸ آن که محل حبس زندانیان سیاسی و عقیدتی بود، تعطیل شده است.

مامورانی که برای بردن معصومه یاوری آمده بودند، با لحن و رفتاری «کاملا بی‌ادبانه»، وسایل خانه او را تفتیش می‌کنند. گوشی‌های تلفن همراه خود او، همسرش و لپ‌تاپ، گوشی و حتی فلش‌مموری‌های فرزندش را با خود می‌برند.

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که ماموران حتی اجازه نمی‌دهند خانم یاوری آمپول صبحگاهی‌اش را بزند و حتی اجازه نداده‌اند او داروهایش را را با خود ببرد. او داروهایی را که نبرده، به‌دلیل بیماری انسداد شراین و وجود سه لخته خون در بدنش مصرف می‌کند: «وضعیت طوری شده بود که معصومه فقط قرص‌های مسکنش را با خودش توانسته ببرد. خیلی بیمار است و به‌جز دیسک و انسداد شراین، بیماری قلبی، کم‌کاری تیروئید و قند هم دارد.»

 

نمی‌گذارند داروها به دستش برسد

خانواده معصومه یاوری تا سه روز بعد از بازداشت او، کاملا از او بی‌خبر بوده‌اند. او روز سوم، در تماسی از زندان دولت آباد اصفهان می‌گوید که در سلول انفرادی است و هنوز حتی بازجوهایش را ندیده و داروهای مسکن‌اش هم تمام شده است. 

تماس بعدی خانم یاوری، روز دوشنبه۲۰شهریور بوده است. فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که او به داروهایش دسترسی ندارد و وقتی خانواده با وجود موافقت یکی از مسوولان زندان به‌نام «اکبری»، داروهای معصومه را برایش برده‌اند، «حفاظت اطلاعات» از قبول آن‌ها خودداری کرده است. 

به گفته این فرد، پزشکان اکیدا نشستن بیش از یک ساعت را برای معصومه ممنوع کرده‌اند، ولی با‌این‌وجود، او از حدود چهار روز پیش در حال بازجویی است و چندین ساعت در روز بدون حتی دسترسی به داروهای مسکن، ناچار به نشستن روی صندلی است: «وضعیتش اصلا مشخص نیست. خانواده‌اش واقعا نگرانند. کسی که یک ساعت درد دیسک کمر را کشیده باشد می‌داند که چقدر وحشتناک است، مخصوصا اگر در شرایط دشوار و پر استرسی مثل بازجویی پس دادن باشد. با‌این‌حال نگذاشته‌اند داروها به دستش برسد.»

او توضیح می‌دهد: «معصومه سه لخته خون در بدنش دارد که یکی در دستش است و باید به‌زودی عمل می‌شد. با وجود آریتمی قلب و دسترسی نداشتن به داروهای قلب و قندش، واقعا معلوم نیست از دیروز که زنگ زده تا همین حالا که من با شما صحبت می‌کنم، چه بلایی سرش آمده است.»

این فرد آگاه در پایان هم تاکید می‌کند: «معصومه تحت فشار است که علیه خودش اعتراف کند و این با شرایط سلامت او، بسیار خطرناک است و حتی می‌تواند جانش را به خطر بیاندازد.»