دو مدیر عالیرتبه دولت «ابراهیم رئیسی» طی دو هفته گذشته، «علی کریمی» را بهصورت آشکارا تهدید به «ربوده شدن» و «مرگ» کردهاند. آیا تهدید شدن ورزشکاران در عصر معاصر از سوی دولتها، حکومتها و رژیمها، امری طبیعی است؟
***
چه کسانی علی کریمی را تهدید کردهاند؟
«رضا نقیپور»، مسوول دفتر مراسم و تشریفات دفتر رییس دولت جمهوری اسلامی که پیشاز این ریاست حراست فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی را برعهده داشت، ۱۵دی۱۴۰۲ در استوری اینستاگرام خود برای علی کریمی نوشت: «تو آنجور که ما دوست داریم یک روزی برمیگردی، نه آنجوری که خودت دوست داری!» او از هشتگ «روحالله زم» در زیر این متن استفاده کرد.
پساز آن «محمد دهقان»، معاون حقوقی ابراهیم رئیسی، ۲۷دی، در گفتوگو با خبرنگاران که از او در مورد علی کریمی و فعالیتهایش در خارج از کشور سوال کرده بودند گفت: «ایشان هم مانند همه افرادی که از کشور رفتهاند، تابع ایران هستند. هر فردی چه تبعه ایران چه غیرتبعه ایران علیه امنیت ملی کشور اقدامی انجام دهد، تحت پیگرد قرار میگیرد. این اقدامات بهموقع توسط دستگاههای ذیربط انجام خواهد شد.»
دو شخصیت از دفتر ابراهیم رئیسی این جملات را به زبان آوردهاند که شاید حداقل «در ظاهر» باید رفتار یا گفتاری دیپلماتیکتر داشته باشند؛ هر دو فرد در سمتهایی با ارتباطات بینالمللی هستند و در ورود و خروج به کشورهای اروپایی و آمریکایی.
رضا نقیپور همان فردی است که در شهریور۱۴۰۲ وقتی «کیان امانی»، خبرنگار «ایران اینترنشنال» در حال تهیه گزارش بود، با رفتاری غیرموجه، ادبیاتی دور از شان یک مقام دیپلماتیک و ظاهری شبیه به مقامات حکومتی وارد کادر دوربین شد و درحالیکه از کیان امانی با موبایل خود فیلم میگرفت، با او وارد نزاع شفاهی شد.
پیشاز این هم در سفری، ابراهیم رئیسی را در زمستان ۱۴۰۰ به روسیه همراهی کرد. سفری که با بدرقه تحقیرآمیز «ولادیمیر پوتین»، رییسجمهور روسیه همراه شد. ابراهیم رئیسی بیرون کاخ کرملین منتظر اتومبیل بود و رضا نقیپور بهعنوان مسوول مراسم تشریفات ریاست جمهوری، به راننده فریاد میزد: «Go،Go»، درحالیکه منظورش این بود که بیا.
او همچنین از چهرههای سیاسی و امنیتی نزدیک به «مهدی طارمی» و «علیرضا جهانبخش»، دو بازیکن تیم ملی فوتبال محسوب میشود که مقدمات دیدار این دو بازیکن فوتبال با ابراهیم رئیسی و «محمد مخبر» در بهار سال ۱۴۰۱ را فراهم کرده بود.
چرا تهدید مردان ترور و آدمربایی را باید جدی گرفت؟
رونمایی مردان دولت ابراهیم رئیسی از چهرههای واقعیشان زمانی اتفاق افتاد که علی کریمی در قبال کشته شدن برخی از هواداران «قاسم سلیمانی» در مراسم سالگرد این فرمانده کشته شده سپاه قدس، واکنش متفاوتی نشان داد و آنها را نه از جنس مردم، که افرادی از دل حکومت که در سرکوبها نقش داشتهاند دانست.
جمهوری اسلامی اما از یک سال قبل از این تهدیدهای آشکار بهدنبال بازگرداندن علی کریمی به کشور بود. خبرگزاری «مهر»، نخستین بار ۴مهر۱۴۰۱، با انتشار برگههایی که ادعا میشد مربوط به فرمهای «پلیس اینترپل» است، از بازگرداندن قانونی و سریع علی کریمی به ایران خبر داده بود.
پساز آن نیز علی کریمی در مصاحبهای که با «مکس امینی»، تهیهکننده، هنرپیشه و طنزپرداز ایرانی-آمریکایی داشت، از تهدیدهایی که در امارات از سوی مقامهای امنیتی جمهوری اسلامی متوجه او شده بود خبر داد.
استفاده از هشتگ روحالله زم، خبرنگار ایرانی مقیم فرانسه که توسط جمهوری اسلامی ربوده شد، در کنار تهدیدهای اخیری که متوجه افرادی ازجمله «مسیح علینژاد»، «سیما ثابت» و «فرداد فرحزاد» است، نشان میدهد که جمهوری اسلامی دیگر از تهدید کردن شخصیتهای شاخص مخالف خود حتی در سطح بینالمللی هم ابایی ندارد.
او پرویز قلیچخانی میشود یا روحالله زم؟
«پرویز قلیچخانی»، بیتردید بهترین بازیکن فوتبال ایران پیش از انقلاب بود. اما زندگی او چه پیش و چه پس از انقلاب، به فعالیتهای سیاسی گره خورد. او تا پیش از انقلاب از سوی «ساواک» دستگیر، بازجویی و بازداشت شد، اما پس از انقلاب از ایران گریخت و حتی استفاده از نام و تصویرش تا حدود ۴ دهه حتی در رسانههای ایران ممنوع بود.
پرویز قلیچخانی نخستین بار بهمن۱۳۵۰ بهدلیل آنچه ساواک وابستگی به گروههای تروریستی و همچنین آشوب و آسیب به اموال دانشگاه مینامید، بازداشت میشود. ماجرای این بازداشت، بارها به اشکال مختلف روایت شده، اما معتبرترین تاریخنگاری را روزنامه «اعتماد»، منتشر کرده است.
در فاصله سه روز پیش از بازداشت پرویز قلیچخانی، ماموران ساواک به تمرین پاس میروند تا «اصغر شرفی» و «مهدی لواسانی» را بازداشت کنند. اصغر شرفی بهواسطه حضورش در شهربانی و ارتباطات گسترده پدرش، یک روز بعد آزاد میشود و مستقیم به خانه پرویز قلیچخانی میرود و کتابها، اعلامیهها و نسخههای دست نویس او را آتش میزند.
پرویز قلیچخانی و مهدی لواسانی در فاصله یک هفته پس از بازداشت مقابل دوربین تلویزیونی ادعا میکنند که هرگز علیه «نظام شاهنشاهی» فعالیتی نکرده بودند.
نکته کاملا در تضاد با سیاستهای جمهوری اسلامی اینجاست؛ پرویز قلیچخانی دوباره به اردوهای تیم ملی دعوت میشود.
مقامات دولت ابراهیم رئیسی اما از بازگرداندن علی کریمی با روش «آدمربایی» و آنچه پیشاز این در مورد روحالله زم استفاده شده بود میگویند.
آیا کریمی، مدافعان نظام را هم دریبل زده است؟
آنچه رژیم ایران را در قبال علی کریمی حساس کرده است، میزان اثرگذاری این بازیکن و محبوبیتی است که هنوز میان جامعه ایرانی دارد.
نام او همچنان درحالی در ورزشگاهها فریاد زده میشود که ویدیوهایی از فریادها و تهدیدهای لیدرهای منتسب به حکومت ازجمله «عباس اسماعیلبیگی» در ورزشگاه آزادی منتشر شده است. این لیدرها، نام علی کریمی را «سیاسی» میخوانند و هواداران را تهدید میکنند که در صورت تشویق کردن او، آنها را تحویل ماموران نیروی انتظامی خواهند داد.
بااینوجود، نام کریمی همچنان در ورزشگاهها شنیده میشود. او بیش از ۱۴ میلیون دنبال کننده در صفحه اینستاگرام شخصی خود و نزدیک به ۲ میلیون دنبال کننده در صفحه «ایکس» (توییتر سابق) دارد. پستهایش بارها دیده میشود و دنبال کنندههایش حتی باوجود تهدیدهای مکرر نیروهای امنیتی، کاهش نیافته است.
«کریم باقری»، مربی پرسپولیس، بهدلیل آنفالو نکردن علی کریمی با دستور مقامات امنیتی از پرسپولیس کنار گذاشته شد و «جواد نکونام»، با پذیرفتن حذف پستی که برای علی کریمی در اینستاگرام خود منتشر کرده بود و آنفالو کردن او، با آنچه از سوی خبرگزاری فارس «عفو رهبری» خوانده شد، روی نیمکت استقلال نشست.
بهنظر میرسد حکومت، در مهار مردی که روزی در زمین فوتبال دریبل میزد و حالا در زمین جمهوری اسلامی پا به توپ شده، ناتوان شده است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر